ΚΟΣΜΟΣΥΡΡΟΗ ΟΝΕΙΡΩΝ
Αναζητώ το λυσίπονο βλέμμα του κόσμου
σε άγνωστες ματιές περαστικών ανθρώπων.
Αραθυμώ χαμόγελα ενστικτώδη,
δάκρυα αληθινά, εκφράσεις ζωντανές, ατόφιες.
Μες στη βαβούρα και τη σκόνη
διακρίνω έντονα την ύπαρξη ανθρώπινης μιζέριας.
Πού είναι το φως, αναρωτιέμαι;
Πού είναι η εκθαμβωτική ευτυχία, που μου έταξαν πως θα ζήσω;
Δεν λυπάμαι για τη μιζέρια. Όχι!
Εξάλλου είναι αδύνατον να ξεφύγω
από τα πάθη των ανθρώπων
ζώντας την προσωπική μου απάθεια.
Το μόνο που με θλίβει αληθινά
είναι πως ξέρω ότι ολημερίς σχοινοβατώντας
συνωθούμαι στο μάταιο τούτο κόσμο
που η ανθρωπιά καθημερινά αργοπεθαίνει και χάνεται.
Στους δρόμους της πόλης που τόσο αγάπησα
και όμως σύντομα θα μισήσω.
Μπορεί η φωνή μου να μην είναι ηχηρή.
Αποτελεί κραυγή ζωής κι αυτό μετράει!
Το ποίημα "Κοσμοσυρροή ονείρων" συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή Για μια Φαύστα της Ιωάννας Κοσιώρη, εκδόσεις Βακχικόν - Vakxikon Publications (Οκτώβριος 2017).
