Top menu

"Το μαζί και το χώρια" της Αιμιλιάννας Καφαντάρη

 

Γράφει ο δρ. Κοσμάς Κοψάρης, κριτικός

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συγκεκριμένη ποιητική συλλογή της Καφαντάρη. Το ποιητικό υποκείμενο με την δύναμη και την πολυμορφία της ποιητικής της ιδιοπροσωπίας αναδεικνύει την παντοδυναμία του έρωτα ως θεμελιώδες συστατικό της ανθρώπινης ζωής. Οι θεματικές του βιβλίου συσπειρώνονται γύρω από την έντονη τάση ενδοσκόπησης και αυτοανάλυσης στην προοπτική αυτοπροσδιορισμού με εφαλτήριο, μα και επιστέγασμα συνάμα, τον καταλύτη του έρωτα. Η πνοή του ερωτευμένου ατόμου στην Καφαντάρη μεταρσιώνεται σε συμπαντική ανάσα που ενέχει στην σθεναρή ορμή της το χτες, το τώρα, το αύριο, το πάντα. Δίνει ελευθερία έκφρασης στην ποιήτρια, την εξιλεώνει, πριμοδοτώντας την παράλληλα με το σπάνιο προνόμιο του να προσλαμβάνει τον κόσμο μέσα από πανοραμικά πλάνα. Σε αυτό το πλαίσιο, η φυγή δεν τρομάζει, το τέλος εκλαμβάνεται ως μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Η ζωτική επενέργεια του έρωτα εντοπίζεται στην ανυψωτική, μεταμορφωτική, αναζωογονητική του δύναμη, όπως όλα αυτά τα ερεθίσματα διοχετεύονται αυτούσια στον αναγνώστη μέσα από τον υποβλητικό ποιητικό της λόγο. Μεγάλο προνόμιο του βιβλίου είναι η αναπαραστατική του δύναμη που επιτυγχάνεται με την καθηλωτική κινηματογραφική διάσταση του επιλεγμένου εικονιστικού πεδίου. Η ποιητική εμπειρία ανακλάται στον εκάστοτε δέκτη ως θρυμματισμένο στιγμιότυπο του προβαλλόμενου τώρα σταχυολογημένο προσεκτικά στην προοπτική του να αποτελέσει γόνιμη παρακαταθήκη για όσους δεξιώνονται την ποίησή της. Ο μινιμαλισμός στην έκφραση εναλλάσσεται με την πληθωρικότητα της αποδιδόμενης ατμόσφαιρας. Μορφική, ειδολογική και θεματική ποικιλία συνθέτουν μια σπάνια τοιχογραφία κατάλληλη ώστε να αποτυπώσει την απεραντοσύνη του έρωτα στις αρχετυπικές του διαστάσεις.

Η ποιήτρια εξοικειώνεται τόσο με την αίσθηση της απόλυτης ευτυχίας που αποκομίζει από την απτική έκφανση του έρωτα όσο και με την αναμέτρηση με τις υπαρξιακές της αντοχές στο δεδομένο της απώλειάς του. Δεν διστάζει να τσαλακώνει το οντολογικό της είναι στις εσώτατες καθιζήσεις της από την στιγμή που αισθάνεται ότι σβήνει και εκείνη μαζί με το ποθητό πρόσωπο που χάνεται για πάντα. Η Καφαντάρη είναι μια φιλόξενη ποιήτρια που μέσα από την στιβαρότητα των στίχων της δίνει την δυνατότητα στον καθένα μας να σφυγμομετρήσουμε τις έντονα υπαρξιακές αγωνίες της για τον έρωτα, να συνενωθούμε μαζί της, εντασσόμενοι πλήρως στο πολύπτυχο ποιητικό της σύμπαν. Πρόκειται για μια αξιοπρόσεκτη ποιητική συλλογή που αξίζει να διαβάσετε.