«Θυμάμαι το σοκ που βίωσα όταν βγαίνοντας από το μετρό και κατηφορίζοντας στη πλατεία Συντάγματος, έτυχε να περάσω από το σημείο που αυτοκτόνησε ένας συνταξιούχος συμπολίτης μας. Έμεινα αποσβολωμένος. Έπειτα, η ιδέα να γράψω το Πύλη Μετρό, μία ιστορία μυθοπλασίας η οποία εξελίσσεται στη στάση μετρό Σύνταγμα, ήταν ουσιαστικά μονόδρομος». Ο Αλέξανδρος Μαραγκουδάκης μας συστήνεται με αφορμή το θεατρικό του Πύλη μετρό που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου
Το θεατρικό σας έργο «Πύλη μετρό» κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Βακχικόν. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;
Μεγάλη χαρά! Το πόνημα κάθε ανθρώπου που ασχολείται με την συγγραφή δικαίως θεωρείται ως το "συγγραφικό του παιδί". Πως άλλωστε θα μπορούσε να μην είναι; Το να βλέπεις την ιδέα σου, την ιστορία σου, το μήνυμα που θέλεις να περάσεις προς τα έξω να φτάνει στο στάδιο της ωρίμανσης και να γίνεται βιβλίο είναι κάτι πολύ σπουδαίο το οποίο σε γεμίζει με όμορφα συναισθήματα αλλά και αυτοπεποίθηση! Εύχομαι να φτάσει και στο στάδιο της "ενηλικιώσης" και κάποια στιγμή να το απολαύσουμε σε θεατρική παράσταση!
Πώς εμπνευστήκατε και αποφασίσατε να γράψετε αυτή την ιστορία και πώς δουλέψατε για τη δημιουργία των χαρακτήρων;
Τα χρόνια των μνημονίων είναι ξεκάθαρα αποτυπωμένα στο λαό μας. Η κοινωνία μας έφτασε στην εξαθλίωση και αρκετά συχνά ακούγαμε και την απαγορευμένη λέξη... αυτοκτόνησε. Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορούσα να το δεχτώ και συνέχεια ήταν καρφωμένο στο μυαλό μου. Θυμάμαι το σοκ που βίωσα όταν βγαίνοντας από το μετρό και κατηφορίζοντας στη πλατεία Συντάγματος, έτυχε να περάσω από το σημείο που αυτοκτόνησε ένας συνταξιούχος συμπολίτης μας. Έμεινα αποσβολωμένος. Έπειτα, η ιδέα να γράψω το Πύλη Μετρό, μία ιστορία μυθοπλασίας η οποία εξελίσσεται στη στάση μετρό Σύνταγμα, ήταν ουσιαστικά μονόδρομος. Η δημιουργία των χαρακτήρων δεν ήταν δύσκολη υπόθεση όσο η επιλογή τους, γιατί κακά τα ψέματα, δεν ζούμε σε μια κοινωνία Αγίων. Σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους υπάρχουν καρικατούρες που ξεχειλίζουν από διαφθορά. Και λέγοντας διαφθορά δεν φωτογραφίζω απαραίτητα αυτούς που βάζει το χέρι στο μέλι. Υπάρχει και η ηθική διαφθορά, αυτή που ο εγωκεντρισμός σε κάνει λιγότερο άνθρωπο. Και μπροστά στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια δεν υπάρχει χώρος για σημαίες, χρώματα ή κέρδος.
Γιατί αποφασίσατε να γράψετε τη συγκεκριμένη ιστορία ως θεατρικό κείμενο;
Ο κυριότερος λόγος είναι πως ήθελα μέσα από το συγκεκριμένο έργο να αλλάξω την ιστορία με έναν ευφάνταστο τρόπο, προσφέροντας αυτοκριτική, συγχώρεση αλλά και δικαίωση μέσω της κάθαρσης. Είναι αφιερωμένο στους συνανθρώπους μας που στην περίοδο της κρίσης δεν άντεξαν και δυστυχώς έδωσαν τέλος στη ζωή τους. Θα ήθελα η φωνή που δεν έχουν να ακουστεί και ίσως αυτό μας προβληματίσει ώστε όλοι μας να ξεκινήσουμε να σκεφτόμαστε περισσότερο ανθρώπινα..
Ποιο ρόλο παίζει η λογοτεχνία στη ζωή σας και πώς βρεθήκατε στο δρόμο της συγγραφής;
Ήταν πολλές φορές η συντροφιά μου στα ταξίδια που έχω κάνει. Ένα καλό βιβλίο πάντοτε βοηθούσε να τηλεμεταφερθείς κάπου αλλού. Πολλές φορές νιώθεις ότι έχεις χορτάσει από την πραγματικότητα και θέλεις να ξεφύγεις. Όσον αφορά στο δρόμο της συγγραφής μπορώ να πω με βεβαιότητα πως τον επέλεξα όταν συνειδητοποίησα πόσο όμορφο, δημιουργικό και συνάμα απελευθερωτικό είναι να βγάζεις τα συναισθήματα σου στο χαρτί, τόσο τις προσωπικές σου εμπειρίες όσο και γεγονότα που σε επηρεάζουν που με κάποιο μαγικό τρόπο θα ήθελες να αλλάξεις, αδειάζοντας έτσι το ρεζερβουάρ της ψυχής σου μέχρι το επόμενο γέμισμα.
Έχετε επιρροές; Ποιους συγγραφείς -θεατρικούς και μη- αγαπάτε ιδιαίτερα;
Πολλές. Θαυμάζω ιδιαίτερα οποιοδήποτε συγγραφικό έργο μπορεί να με κάνει να αμφισβητώ την κανονικότητα και να σκέφτομαι διαφορετικά. Αγαπημένοι μου συγγραφείς είναι ο Καζαντζάκης και ο Τεννεσί Ουίλλιαμς.
Ποιες είναι οι σκέψεις σας όταν φαντάζεστε έναν αναγνώστη να διαβάζει το Πύλη μετρό;
Προφανώς θα ήθελα να μάθω αν του αρέσει. Αν το βρίσκει ενδιαφέρον και προβληματίζεται με το μήνυμα που περνά. Αλλά πάνω απ΄όλα θα ήθελα να τον ρωτήσω αν το έκανε εικόνα/παράσταση μέσα στο μυαλό του ώστε να μου μεταφέρει τις εντυπώσεις του.
