Συνέντευξη στον Διονύση Κούτρα
Συνομιλήσαμε με τους Reflection με αφορμή το νέο τους cd “Bleed Babylon Bleed”.
Επιστροφή μετά από 8 χρόνια για τους Reflection και μάλιστα με την προσθήκη νέου τραγουδιστή. Μίλησέ μας Στάθη για αυτή τη νέα δουλειά της μπάντας.
Φαίνεται όντως πολύ μεγάλη η απόσταση από το προηγούμενο άλμπουμ ως το τωρινό, αλλά πραγματικά μικρή για αυτά που μεσολάβησαν τελικά. Η αποχώρηση του Leo Stivala και η ενσωμάτωση του Γιώργου Θωμαϊδη, ήταν από μόνη της πολύ χρονοβόρα κατ’αρχήν. Όταν τελικά μπήκαμε και αρχίσαμε να ηχογραφούμε με μεγάλη χαρά το album -το οποίο ήταν προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στις αρχές του ’16- κατά τη διαδικασία της μίξης (και εν μέσω πανηγυρισμών!!!), εντελώς ξαφνικά διαγιγνώσκομαι με μια μορφή καρκίνου στους λεμφαδένες… Αρχίζει ένας προσωπικός γολγοθάς/αγώνας, ο οποίος με κρατάει προφανώς μακριά από τα πάντα και διαρκεί ένα χρόνο. Μόλις επιτέλους τελειώνω υγιής πλέον από τη διαδικασία, οι μίξεις τελειώνουν και η μπάντα μπαίνει ξανά σε τροχιά, μετρώντας πολλαπλά χτυπήματα κάτω απ’ τη ζώνη… Το άλμπουμ κυκλοφορεί τον Απρίλιο του ’17 κάτω από το label της Pitch Black Records. Αν και δεν είναι concept, ωστόσο το εξώφυλλο του και ο μεταφορικός τίτλος του, ανήκουν σε μια διλογία που κλείνει το δίσκο, αφιερωμένη στην Ποντιακή γενοκτονία του ’22. Ηταν κάτι που σκεφτόμασταν να το κάνουμε χρόνια λόγω καταγωγής και βιωμάτων. Κατά τα άλλα κινείται στις «γνωστές» φόρμες μας, και έχει και μια υπέροχη συμμετοχή, αυτή του Mats Leven τον τραγουδιστή των αγαπημένων μας Candlemass σε ένα τραγούδι. Τελικά μάλλον σε αυτό το άλμπουμ κάναμε όλα μας τα όνειρα πραγματικότητα!
«Υπηρετείτε» τη μέταλ σκηνή εδώ και 24 χρόνια. Ποιο είναι το παρόν και το μέλλον της μέταλ στην Ελλάδα;
Για το μέλλον σίγουρα δεν μπορώ να εικάσω, για το παρόν μπορώ να σου πω με βεβαιότητα και υπερηφάνεια ότι το «Ελληνικό» Metal, παίζει διεθνή «μπάλα» με φοβερές μπάντες, φοβερούς μουσικούς και φοβερές κυκλοφορίες. Είμαστε από τις λίγες χώρες που εξάγουν αυτό το «προϊόν» σε τέτοια standards…
Τους μουσικούς της μέταλ σκηνής τούς αποκαλούν συχνά επαναστάτες χωρίς αιτία. Μήπως όμως τελικά είναι επαναστάτες με αιτία;
Όταν ήμασταν 14-18 χρονών, η συνήθης ατάκα ήταν «μετά το στρατό θα ακούς σκυλάδικα και εσύ»… Τελικά φτάνοντας και εγώ και πάρα πολλοί άλλοι αισίως τα 40+ και κάνοντας ακόμη τα ίδια πράγματα και ακούγοντας/παίζοντας την ίδια μουσική με τότε και μάλιστα με την ίδια ή και περισσότερη όρεξη, μάλλον θα τολμήσω να πω ότι υπήρχε και υπάρχει αιτία και ότι τελικά τίποτε δεν έγινε μάταια ή τυχαία. I’ll drink to that που λένε και οι ξένοι!!!
Ο τέταρτος δίσκος της μπάντας έχει τον τίτλο “Bleed Babylon Bleed” και αναφέρεται στη γενοκτονία των Ποντίων, παίζοντας μάλιστα και ποντιακή λύρα στον δίσκο ο ίδιος. Ποια ήταν η αφορμή να γράψεις μουσική για το σπουδαίο αυτό γεγονός;
Η μία μου γιαγιά, κατάφερε να επιβιώσει και να έρθει στην Ελλάδα το’22 από τον Πόντο, βιώνοντας τη γενοκτονία στο πετσί της. Είχα την τύχη να ακούσω από πρώτο χέρι τα γεγονότα έτσι όπως τα βίωσε η ίδια και η οικογένειά της. Η άλλη μου γιαγιά (ακόμη εν ζωή!),βίωσε τη γενοκτονία του ’40 στον Πειραιά από τους Γερμανούς. Οι διηγήσεις της ήταν το ίδιο συγκλονιστικές. Η ιδέα είχε μπει για τα καλά στο μυαλό μας. Τα σημερινά γεγονότα στη χώρα μας, η νέα σιωπηλή γενοκτονία που συντελείται, ήταν ο πυροκροτητής. Σίγουρα το εξώφυλλο, οι στίχοι και η συνοδεία του κεμεντζέ, παραπέμπουν στην Ποντιακή γενοκτονία, αλλά τελικά λίγο σημασία έχει. Η γενοκτονία είναι μια έννοια που θα έπρεπε να υπάρχει μόνο στα βιβλία, και τελικά τη βλέπουμε κάθε μέρα γύρω μας. Στην Παλαιστίνη, στη Συρία, στην Αφρική, στην Κύπρο, στη χώρα μας την ίδια. Και όπως η βιβλική Βαβυλώνα ήταν το κέντρο του εμπορίου, των γραμμάτων, των τεχνών, των ανθρώπων, ξαφνικά για κάποιο άγνωστο λόγο, καταστράφηκε ολοσχερώς. Ποτέ κανείς δεν έμαθε το γιατί. Ο Θεός εξάντλησε όλη του την οργή πάνω της για άγνωστο λόγο. Έτσι και εδώ… ‘Bleed Babylon Bleed’ είναι η εντολή του Θεού να ματώσει η ‘Βαβυλώνα’, όπου κάθε Βαβυλώνα είναι ο Πόντος η Συρία, η Ελλάδα…
Κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν θα άλλαζες κάτι στους Reflection;
Σίγουρα όχι, γιατί μόνο μέσα από τα λάθη μπορεί να μάθει κάποιος! Εάν μπορούσα με κάποιο τρόπο να αλλάξω κάτι στο παρελθόν, το παρόν δεν θα ήταν αυτό που ζούμε σήμερα, οπότε δεν θα το ρίσκαρα!!!
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας της δικής σου όσο και της μπάντας;
Δυστυχώς αυτά τα 2 πάνε ‘πακέτο’, οπότε με σιγουριά θα πώ πως η δυσκολότερη στιγμή της ‘καριέρας’ μου ήταν όταν μου ανακοίνωσαν πέρσι το Μάιο ότι μου έχω ‘Λέμφωμα Hodgkins’ και ότι την επόμενη εβδομάδα θα πρέπει να αρχίσω χημειοθεραπείες επειγόντως, λόγω του προχωρημένου της νόσου. Εκεί, τα πάντα όπως τα ήξερες καταρρέουν, και πρέπει να δώσεις την ύστατη μάχη της ζωής σου κυριολεκτικά. Οι μπάντες δεν έχουν δύσκολες στιγμές! Οι μπάντες είναι αναψυχή! Είμαστε ερασιτέχνες και όχι επαγγελματίες μουσικοί. Παίζουμε γιατί είναι ο τρόπος ζωής μας, γιατί έτσι ψυχαγωγούμαστε! Εάν ήταν να υπάρχουν δύσκολες στιγμές σε κάτι τέτοιο, συστήνω σε κάποιον να αλλάξει χόμπι!
Ποια είναι τα σχέδια του συγκροτήματος και πού μπορούμε να σας δούμε να παίζετε;
Η μπάντα δεν έχει σχέδια, γιατί είναι μια πολύ καλή παρέα ανθρώπων που αποφασίζουν κάτι ξαφνικά από κοινού. Εάν λογίζεται σαν σχέδιο ότι έχουμε προγραμματισμένα αρκετά live μέχρι και το τέλος του ’18,τότε ναι! Προς το παρόν, 4 του Νοέμβρη παίζουμε στην αγαπημένη μας Κύπρο στον «Εξάντα», και 19 Νοέμβρη στην Αθήνα στο MODU.Oποιος ενδιαφέρεται για τα νέα μας, μπορεί να επισκεφτεί το reflection.gr και να ρίχνει μια ματιά!
Αυτό που τους ρωτάμε όλους στο Vakxikon.gr είναι να μας πουν το αγαπημένο τους βιβλίο και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση, γιατί είμαι φανατικός βιβλιοφάγος, οπότε δεν μπορώ να σου πώ ένα… Από Ελληνικά, τα πρώτα 2 που τρελαίνομαι (γιατί τα έχω πάντα μαζί μου) είναι ’Τα λόγια της Πλώρης’ του Καρκαβίτσα, γιατί λατρεύω τη θάλασσα και αυτό το βιβλίο με συγκλονίζει, και ‘Τα παλιόπαιδα τ’ ατίθασα’ του Τσιφόρου, γιατί η γλώσσα που είναι γραμμένο, μου θυμίζει μια υπέροχη παλιά Αθήνα και όποτε το διαβάζω, μου δημιουργεί μία απίστευτη μελαγχολία ταυτόχρονα με μία αίσθηση χαράς και συγκίνησης. Δεν μπορώ να το περιγράψω. Από ξένα έχω πάρα πολλά στο μυαλό μου, οπότε θα σου πω ότι απλά λατρεύω παθιασμένα Ambrose Bierce,Clark Ashton Smith,Michael Moorckok, Wilhelm Reich,Graham Masterton και αρκετούς άλλους! Εχω μια αρκετά μεγάλη βιβλιοθήκη θα έλεγα,την οποία ανανεώνω μηνιαίως!
