Τα «π», τα «φ», τα πώς και τα γιατί, ποιήματα, Mαριάννα Αβούρη, εικονογράφηση: Δανάη & Οδυσσέας Παπαδημητρίου, εκδόσεις Βακχικόν 2018
Η Λιλή η παρδαλή
Ζούσε κάποτε μια κότα
που τη λέγανε Λιλή
ήταν όμορφη, κοκέτα
μα ολίγον παρδαλή
Στην αυλή σαν περπατάει
φουντωτή, καμαρωτή
στα κοκόρια δε μιλάει,
έχει έπαρση πολλή
Στο κοτέτσι, το κλουβί της
μοιάζει με θεατρική σκηνή
και τ’ αυγά της τα κλωσάει
σε χαλί πορτοκαλί
Έχει όνειρα μεγάλα
να ’ναι διάσημη, τρανή
αλλά πιο πολύ από όλα
θέλει να ’βγει στο γυαλί
Κάθε λίγο κομμωτήριο,
περμανάντ και ισιωτική
και στα πλουμιστά φτερά της
πούλιες και αυγερινοί
Της φωνάζουν οι άλλες κότες
«Πού είσαι πάλι βρε τρελή;»
δεν τη νοιάζει όμως καθόλου,
τον χαβά της πάντα αυτή
Μα μια μέρα αποφράδα
που λουζόταν η Λιλή
το νερό μες στη μπουγάδα
της ξεβάφει το μαλλί!
Aχ τι συμφορά μεγάλη
τι αναπάντεχη τροπή
η κοτούλα η καημένη
είναι μέσα στην ντροπή
Τίποτα πια δε θυμίζει
τη Λιλή την παρδαλή
το νερό με τη χλωρίνη
έκανε την κότα γκρι
