photo © Daisa TJ
Το παράλογο
Αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές
Απύθμενη θλίψη
Σιγοντάρω τη λογική
Τσάμπα κόπος
χαμένος χρόνος
Το παράλογο απλώνεται
θεριεύει
θριαμβεύει πανηγυρικά
Η θλίψη
Μουχλιασμένες λέξεις
λαγοκοιμούνται
στο μυαλό μου
Μια φευγαλέα
σκέψη θανάτου
με παραλύει
Σήκω πάνω ρε
μου αντιτείνει η φωνή
της αντίστασης
Ανασκουμπώσου
και βγες έξω
Πολέμα την οδύνη
της ύπαρξης
Αρματώσου τον χορό
της δημιουργίας
Το αερικό
Ήρθες σαν αερικό
στο όνειρο
το καθημερινό
Παιχνιδιάρική και αισθαντική
η μορφή σου
Ανάλαφρο και σαγηνευτικό
το σκίρτημά σου
Πάγωσε τον χρόνο
η ύπαρξή σου
Αιωνιότητα
η στιγμή σου
Βάλσαμο ελπίδα και επιταγή
το άγγιγμά σου
Πράξη αναλγητική
το σμίξιμο
μαζί σου
Μα ήσουν βιαστική
όπως η ζωή
Χάθηκες
δίχως αφορμή
Εμμονή έγινες
παρηγορητική
Η συγκοπή
Γνωστούς έχεις
πολλούς
μα και φίλους
στοργικούς
Όσο μιλάς
τόσο αγκομαχάς
Όσο σωπαίνεις
τόσο ανασαίνεις
Στόχο βάζεις μα
ποτέ
δε φτάνεις
Θέση διεκδικείς
με πάθος συνενοχής
Και στην τελική
έχεις πάθει
μια ακόμα
συγκοπή
Δίχως υπομονή
Χωρίς ντροπή
Πάλι
απ' την αρχή
Το τρίπτυχο
Ησυχία τάξη και ασφάλεια
το τρίπτυχο
της ευτυχίας
ή μήπως
της αποτυχίας
Ωχ αδερφέ δε βαριέσαι
Ωχ αδερφέ μη σκας
Εσύ να 'σαι καλά
Εσύ και τα παιδιά
Και η εργατιά
ας γίνει μπουρζουά
