Γίνε παλμός
και δεν θα πάψω ποτέ να χτυπώ.
Γίνε θάνατος
κι εγώ θ’ αποκηρύξω την αθανασία.
Become a pulse
and I will never stop beating.
Become death
and I’ll renounce immortality.
"Οι εποχές και η εναλλαγή τους, συμβολίζουν το αδιάκοπο ταξίδι του ανθρώπου προς την ανακάλυψη του νοήματος της ζωής και τα στάδια από τα οποία περνά. Έτσι, έχουμε την εποχή των δογμάτων, της γενναιότητας και της έξαψης, και αφήνεται στον αναγνώστη να ανακαλύψει ποιά είναι ποιά". Η Παρασκευή Τζιωρτζούδα μιλά μαζί μας στο περιοδικό Vakxikon.gr για την νέα της -δίγλωσση- ποιητική συλλογή Χρόνος με τρεις εποχές/A year with three seasons, σε ελληνικό και αγγλικό στίχο, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου
Η δεύτερη ποιητική σας συλλογή “Χρόνος με τρεις εποχές / A year with three seasons” κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα από τις εκδόσεις Βακχικόν. Πώς νιώθετε που την κρατάτε στα χέρια σας; Τι σημαίνει για εσάς αυτή η συλλογή;
Είναι πάντοτε μεγάλη χαρά να κρατάς στα χέρια σου το αποτέλεσμα των κόπων σου και της προσπάθειάς σου, ιδιαίτερα όταν είναι απόρροια μιας καλής και ευχάριστης συνεργασίας, όπως η δική μου με τις Εκδόσεις Βακχικόν. Επίσης, επειδή κάνω τις διδακτορικές μου σπουδές, ο χρόνος μου είναι πολύ περιορισμένος, οπότε νιώθω ιδιαίτερη ικανοποίηση που παρόλα αυτά, καταφέρνω να καταπιάνομαι με την ποίηση που τόσο αγαπώ, και να είμαι δημιουργική. Πρόκειται για μια συλλογή με συνοχή στη θεματολογία και ιδιαίτερο νόημα, και χαίρομαι πολύ που ολοκληρώθηκε.
Γιατί “χρόνος με τρεις εποχές”;
Το πρώτο ποίημα στο βιβλίο λέγεται «Χρόνος με τρεις εποχές». Ύστερα, η συλλογή χωρίζεται σε τρία κεφάλαια και τα ποιήματα κάθε κεφαλαίου έχουν έναν κοινό θεματολογικό άξονα. Οι εποχές και η εναλλαγή τους, συμβολίζουν το αδιάκοπο ταξίδι του ανθρώπου προς την ανακάλυψη του νοήματος της ζωής και τα στάδια από τα οποία περνά. Έτσι, έχουμε την εποχή των δογμάτων, της γενναιότητας και της έξαψης, και αφήνεται στον αναγνώστη να ανακαλύψει ποιά είναι ποιά.
Πρόκειται για μία δίγλωσση ποιητική συλλογή, σε ελληνικό και αγγλικό στίχο. Γιατί κάνατε αυτή την επιλογή και πώς γράφτηκαν τα ποιήματα; Γράφτηκαν όλα στα ελληνικά και αποδόθηκαν στα αγγλικά ή και το αντίθετο;
Ζω και εργάζομαι στο εξωτερικό, οπότε πολλοί συνεργάτες και φίλοι ήθελαν να διαβάσουν ποιήματά μου, αλλά η γλώσσα αποτελούσε τροχοπέδη. Επομένως, επέλεξα η δεύτερη ποιητική συλλογή μου να είναι δίγλωσση, γιατί πιστεύω πως η ποίηση δεν πρέπει να υψώνει εμπόδια, αλλά να τα γκρεμίζει, να ενώνει τους ανθρώπους όπου κι αν είναι, όποια γλώσσα κι αν μιλούν. Τα ποιήματα γράφτηκαν στα ελληνικά και ακολούθησε μετάφραση στην αγγλική γλώσσα.
Τι σας εμπνέει και πώς καταλήγουν οι σκέψεις σας στο χαρτί; Γράφετε αυθόρμητα ή μετά από διεργασία των ερεθισμάτων σας;
Γενικά, έμπνευση μπορεί να αποτελέσει μια εικόνα, μια μελωδία, ένα βίωμα, σκέψεις, ερωτήματα, εσωτερικές αναζητήσεις... Βέβαια, η έμπνευση είναι κάτι μοναδικό, σχεδόν μαγικό. Έτσι, πολλές φορές, η πηγή της παραμένει απροσδιόριστη κι εγώ απλώς αποδέχομαι αυτό το όμορφο δώρο με ευγνωμοσύνη. Η διαδικασία γραφής, μέχρι οι σκέψεις να καταλήξουν στο χαρτί, θα μπορούσε ίσως να παρομοιαστεί με έναν επίπονο τοκετό, που τελικά φτάνει στη γέννηση του ποιήματος, στη λυτρωτική δημιουργία. Συνήθως γράφω αυθόρμητα. Είναι εκείνες οι πολύτιμες στιγμές που κάτι σε συνεπαίρνει σαν κατακλυσμός.
Τι είναι για εσάς η ποίηση εκτός από μέσο έκφρασης;
Η πρώτη λέξη που έρχεται στο μυαλό μου είναι «ανάγκη». Μια ανάγκη της ψυχής για απελευθέρωση. Μια συνεχής προσπάθεια αναζήτησης δίχως όρους, δίχως όρια. Απαντά σε ένα ερώτημα, γεννά ένα άλλο, επουλώνει μια πληγή, ανοίγει μια δεύτερη... Επίσης, πιστεύω πως η ποίηση δεν είναι φυγή, αλλά γενναιότητα, ώστε να αντιμετωπίσεις τις βαθύτερες σκέψεις σου. Μέσω εκείνης κοινωνείς τις επιθυμίες σου, ομολογείς τους φόβους σου και έρχεσαι σε μέθεξη με τον εαυτό σου και τον κόσμο.
Πώς νιώθετε όταν σκέφτεστε έναν αναγνώστη να διαβάζει τους στίχους σας;
Θα έλεγα πως υπάρχει πάντα το στοιχείο της αγωνίας για το αν ο αναγνώστης θα διακρίνει κάτι από τον εαυτό του μέσα στους στίχους μου. Επίσης, νιώθω χαρά,αφού αργότερα μπορώ να συζητήσω με έναν αναγνώστη για την ερμηνεία που δίνει στους στίχους. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η ποίηση με συναρπάζει, το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος νιώθει και ερμηνεύει ένα ποίημα διαφορετικά, κάτι που οδηγεί σε πολύ δημιουργικές συζητήσεις.
