Γράφει ο Θανάσης Αντωνίου
Η εποχή που οι άνθρωποι πραγματοποιούσαν μακρινά ταξίδια για αναψυχή ή εξερεύνηση, που διένυαν χιλιάδες χιλιόμετρα μέσα σε λίγες μέρες ή …ώρες και περνούσαν με σχετική άνεση από τη μια ήπειρο στην άλλη μοιάζει κάπως μακρινή ύστερα από την οικονομική κρίση και την πανδημία του κορωνοϊού που ακολούθησε το 2020. Το ταξίδι όμως δεν παύει να είναι μια ανθρώπινη ανάγκη, συχνά εξίσου σημαντική ή συνώνυμη αν θέλετε της αναψυχής. Το διαπιστώσαμε όλοι μας, ειδικά εδώ στην Ελλάδα, με την έκρηξη του τουρισμού στην μετά Covid-19 περίοδο.
‘Επαγγελματίας ταξιδιώτης’
Ο Νίκος Μικρόπουλος, καθηγητής Αγγλικών, μηχανικός αεροσκαφών και συνοδός ταξιδιωτικών ομάδων είναι αυτό που θα λέγαμε ‘επαγγελματίας ταξιδιώτης’ (με τη θετική έννοια του όρου ‘επαγγελματίας’), καθώς ταξίδεψε μόνος του ή με παρέα σε περισσότερες από 60 χώρες και συνεχίζει να το κάνει. Το παρόν έργο είναι το πρώτο του βιβλίο, ένα πυκνογραμμένο κείμενο τουριστικών αφηγήσεων από ταξίδια που έχει πραγματοποιήσει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου.
Ένα γαμήλιο γλέντι σε ποταμόπλοιο στο Στρασβούργο, μια υπαίθρια κατασκήνωση στο Οντάριο του Καναδά, μια επίσκεψη στο σπίτι του Πάμπλο Νερούδα στο Βαλπαραϊσο της Χιλής είναι το εναλλασσόμενο σκηνικό μέσα στο οποίο εξυφαίνονται οι ταξιδιωτικές ιστορίες του Μικρόπουλου, ιστορίες που μοιάζουν σαν μικρά καρτ-ποστάλ στην πίσω όψη των οποίων έχει γραφτεί μια σύντομη αλλά όμορφη ιστορία. Ίσως η πρόσθεση κάποιων φωτογραφιών από τα ταξίδια αυτά στην παρούσα έκδοση θα ολοκλήρωνε με τον καλύτερο τρόπο την ούτως ή άλλως συναρπαστική διήγηση του Μικρόπουλου. Αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να γίνει στο μέλλον μιας και το υλικό που έχει συλλέξει ο συγγραφέας πρέπει να είναι ογκώδες κι εντυπωσιακό.
Τι μας περιμένει λοιπόν στο βιβλίο του Ν. Μικρόπουλου; Μικρά κείμενα στα οποία ο συγγραφέας προλαβαίνει να …στριμώξει ορισμένες απλές ταξιδιωτικές πληροφορίες που μπορεί να φανούν χρήσιμες στους φιλόδοξους περιηγητές, στοιχεία από το πολιτισμό και τις ιστορικές παρακαταθήκες κάθε τόπου καθώς και τη δική του γλαφυρή, λογοτεχνική περιγραφή των τοπίων, των ανθρώπων και των καταστάσεων που έζησε περνώντας, για λίγο πάντα, από διάφορα σημεία του πλανήτη. Κείμενο με μπόλικο χιούμορ, στο επίκεντρο του οποίου είναι συνήθως ο άνθρωπος κι όχι τα αξιοθέατα. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο διαφοροποιό στοιχείο της δουλειάς του Μικρόπουλου.
Πολιτισμοί, ιστορία & άνθρωποι
Στα ταξίδια του ο συγγραφέας αντιλαμβάνεται και παρουσιάζει με τον καλύτερο τρόπο τη μείξη των πολιτισμών η οποία έχει προκύψει μέσα από τα αλλεπάλληλα μεταναστευτικά κύματα, κυρίως από την Ευρώπη προς τον Νέο Κόσμο. Για παράδειγμα συναντάει στον νότο της Χιλής πόλεις και χωριουδάκια που μοιάζουν με ευρωπαϊκά, με εκκλησίες και σπίτια γοτθικού ρυθμού.
Την ίδια στιγμή τα ταξίδια του ανά τον κόσμο ξεδιπλώνουν την ιστορική συνέχεια που χαρακτηρίζει κάποιους τόπους, την οδυνηρή και αιματηρή πορεία τους μέσα στους αιώνες σε κάποιες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα οι βασανισμένες πρωτεύουσες και οι μεγάλες πόλεις των βαλκανικών χωρών -το Ντουμπρόβνικ στην Κροατία ή το Βελιγράδι στην Σερβία- πάνω στις οποίες αποτυπώνονται οι παγκόσμιες εξελίξεις.
Σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, οι ιστορίες που αφηγείται ο Μικρόπουλος δεν μπορεί παρά να είναι γνώριμες κι όχι μόνο στους ταξιδιώτες που μετακινούνται μεταξύ ηπείρων. Το να χαθείς σε μια ξένη χώρα πηγαίνοντας σε γλέντι και σε περιμένουν όλοι όπως αυτός στο Στρασβούργο˙ να βρεθείς από μια metal συναυλία με ένα τσούρμο μεθυσμένους σε ένα σπίτι για μεταμεσονύκτιο γλέντι όπως του συνέβη στο Τροντχάιμ της Νορβηγίας˙ να σου στήσουν παγίδα για να σου πουλήσουν, παρά τη θέλησή σου, ναρκωτικά όπως του συνέβη στο Μαρόκο˙ να πέσεις πάνω σε γοητευτική πρακτόρισσα του τμήματος εθνικής ασφάλειας που παριστάνει την ξεναγό στην Κούβα κ.ά. Αλλά και το να εκπλαγούν οι γύρω σου από την εθνικότητά σου (συνέβη σε πολλά μέρη που επισκέφτηκε) όπως και το να εντυπωσιαστείς από την ανθρώπινη ομορφιά- ο συγγραφέας είναι σε μια συνεχή παρατήρηση και σχολιασμό των ωραίου φύλου σε όλον τον κόσμο!
Αυτά είναι τα υλικά που ‘δένουν’ το ανθρώπινο ταξίδι και το μετατρέπουν από ένα διάλειμμα της καθημερινότητας σε μορφή ψυχαγωγίας και είδος πολιτιστικής μέθεξης: οι ανθρώπινες ιστορίες, το φαγητό και το ποτό, οι μουσικές και οι μυρωδιές, το πολύχρωμο γαϊτανάκι που θέλει υπομονή για να το πλέξεις και να το ευχαριστηθείς.
