Top menu

Μιλάμε με την Μαρία Πηνελόπη Σταυριανού για την ποιητική της συλλογή "Πολύ"

 

Άκουσα μικρή πως το αστέρι της Δαμασκού σου δείχνει
πάντα τον δρόμο.
Είχα και εγώ ένα· ολόδικό μου.

Η Μαρία Πηνελόπη Σταυριανού κάνει την πρώτη εκδοτική της εμφάνιση με την ποιητική συλλογή "Πολύ" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Πρόκειται για την έκφραση ενός συνονθυλεύματος συναισθημάτων με άξονα τον έρωτα. Είναι ένα έργο προσωπικό και με αφορμή την κυκλοφορία του, η ποιήτρια μιλά στο περιοδικό Vakxikon.gr για το πώς "βρήκε" την ποίηση. 

Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου

 

Η πρώτη σας ποιητική συλλογή «Πολύ» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;

Νιώθω ευγνώμων, διότι πέρασα μια πολύ δύσκολη περίοδο στην ζωή μου τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά παρόλα αυτά υπήρξε δημιουργική και συνέβαλε στο έργο μου. Είμαι πολύ χαρούμενη επίσης για την συνεργασία μου με τις εκδόσεις Βακχικόν γιατι πίστεψαν σε αυτό και χάρη σε αυτούς μπορώ να κρατάω τους καρπούς των κόπων μου στα χέρια μου αυτή την στιγμή.

Γράφετε από μικρή. Πώς ήταν ο δρόμος αυτός για εσάς μέχρι και την έκδοση του πρώτου σας βιβλίου;

Θυμάμαι από πάντα να γράφω, οπότε δεν μπορώ να διαχωρίσω το γράψιμο που κατέληξε στο βιβλίο, από την ζωή μου γενικότερα. Ανέκαθεν υπήρξε μια εμπνευσμένη διαδρομή.

Πότε γράφτηκαν και τι συνδέει τα ποιήματα που συνθέτουν το «Πολύ»;

Τα περισσότερα γράφτηκαν μέσα στο 2021 με κάποιες εξαιρέσεις κάποιων χρόνων πριν και κάποιων μηνών μετά. Για μένα τα συνδέει ένα έντονο συναίσθημα, ευχάριστο ή δυσάρεστο, ανάλογα το εκάστοτε ποίημα. Μια ένταση, ένα αόριστο πάθος, ένα
"πολύ".

Τι σας εμπνέει; Νιώθετε ότι η ποίηση ρέει ή έρχεται μετά από επισταμένη προσπάθεια;

Η προσπάθεια είναι η διατύπωση ίσως, η ποίηση ως ποίηση σε κατακλύζει. Ή ρέει ή είναι στύρα γη. Με εμπνέουν οι άνθρωποι και οι πράξεις τους. Η παρατήρηση και η συζήτηση.

Αν έπρεπε να μας συστήσετε τον εαυτό σας μέσα από τα αγαπημένα σας λογοτεχνικά έργα;

Είναι πολλά και διαφορετικά, δεν θα ήθελα να αδικήσω κάτι που ανάλογα την χρονική περίοδο που ζούσα, μου πρόσφερε κάτι. Κάποια τυχαία παραδείγματα μη ζώντων συγγραφέων που αγαπώ, χωρίς να προσδιορίσω έργο τους, είναι ο Ντίνος Χριστιανόπουλος, η Κατερίνα Γώγου, η Σάρα Κέιν και ο Τσαρλς Μπουκόφσκι. Και όπως προείπα πολλοί, πολλοί άλλοι ακόμα. Θα αναφερθώ συγκεκριμένα μόνο στον "Mικρό Πρίγκιπα", ίσως γιατί δεν είναι ένα λογοτέχνημα, είναι βάλσαμο.

Δουλεύετε πάνω σε κάτι καινούργιο;

Δουλεύω πολλά καινούρια πράγματα την τελευταία περίοδο. Όχι μόνο λογοτεχνικά, αλλα και θεατρικά. Και περιμένω το αύριο.