Η Γεωργία Σύκα γεννήθηκε στις Σέρρες. Έχει σπουδάσει Παιδαγωγικά και Θέατρο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ασχολείται με τη σκηνοθεσία θεατρικών παραστάσεων, με τη συγγραφή και την εκπαίδευση. Το θεατρικό έργο της Μπίτερ Λοβ & Μαύρες Γάτες, μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν και με αυτή την αφορμή μιλάμε μαζί της για πικρές αγάπες, γάτες... διαφόρων χρωμάτων, τη συγγραφή και το θέατρο.
Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου
Το θεατρικό σας κείμενο «Μπίτερ Λοβ & Μαύρες Γάτες» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Νομίζω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην σας ρωτήσει κάποιος για την επιλογή του τίτλου…
Αρχικά, σας ευχαριστώ πολύ για την ευγενική πρόσκλησή σας προς συνέντευξη στο περιοδικό Βακχικόν! Τώρα, ως προς το θεατρικό κείμενο «Μπίτερ Λοβ & Μαύρες Γάτες» που έχει δανείσει και τον τίτλο στο βιβλίο, θα σημειώσω ότι είναι μια παράδοξη αλλά άκρως προσωπική προσθήκη. Η επιλογή του τίτλου προέκυψε κάπως τυχαία ή μοιραία..! Κάτι ανάμεσα σε γάτες και μπίτερ λοβ ή μπίτερ έρωτες... Ο τίτλος ίσως είναι συμβολικός… Όταν άρχισα να γράφω το βιβλίο, για κάποιο λόγο οι γάτες άρχισαν να με επισκέπτονται στα περισσότερα συμβάντα που αργότερα επέλεξα να φιλοξενήσω στις ιστορίες μου. Επίσης, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα διέμεινα σε ένα νησί -στη Σαντορίνη- όπου οι γάτες -εκτός από τους ανθρώπους- ήταν η καθημερινή μου παρέα και συντροφιά από το «καλημέρα σας» μέχρι αργά τα μεσάνυχτα. Στα περβάζια, στα παράθυρα, στα σοκάκια, στα παγκάκια, σε κάθε μικρό δρομάκι ή αυλάκι αυτού του νησιού σίγουρα συναντάς μια γατούλα που νιαουρίζει και κάτι θέλει να σου πει. Κατά κάποιο τρόπο λοιπόν, οι γάτες -μαύρες ή μη- έγιναν μάρτυρες αλλά και πρωταγωνιστές των ιστοριών αυτού του βιβλίου!
Πρόκειται για 12 ιστορίες. Τι «έφερε» την έμπνευσή τους; Θα μας αποκαλύψετε τελικά αν τις συνδέει ή όχι κάποιο μυστικό;
Οι δώδεκα ιστορίες έγιναν δώδεκα χωρίς αρχικό προγραμματισμό για τον τελικό αριθμό. Ο αριθμός δώδεκα βέβαια έχει από μόνος του μια βιβλική αναγωγή, όπως τα δώδεκα αμαρτήματα, τα δώδεκα ευαγγέλια κ.ο.κ. Η κάθε ιστορία προέκυψε μετά την άλλη και κάπου προς το τέλος γεννήθηκε η τελευταία - η δωδέκατη! Σίγουρα δεν είχαν σκοπό εξαρχής να αλληλοσυνδέονται. Η καθεμία ιστορία είναι αυθύπαρκτη και προσφέρει τα δικά της μυστικά. Ωστόσο, επειδή γεννήθηκαν σχεδόν παράλληλα χρονικά, μπορεί να έχουν κάποια παρόμοια στοιχεία στη δομή, στην ανάπτυξη ή σε κάποιες ιδέες προσώπων.
Έχετε σπουδάσει θέατρο και σκηνοθετείτε, οπότε δεν είναι περίεργο που γράφετε κιόλας. Τι είναι όμως αυτό που σας ελκύει στο θεατρικό κείμενο;
Συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με το θέατρο γράφουν παράλληλα, αλλά δεν είναι πάντα απαραίτητο η γραφή να προϋπάρχει της θεατρικής πράξης. Στο θεατρικό κείμενο με ελκύει σίγουρα η ελευθερία που προσφέρει το είδος ως προς τη δόμηση ενός φαντασιακού κόσμου με όρους πυκνότητας, διαλόγου και σκηνικών οδηγιών. Τα πάντα γράφονται με σκοπό το σκηνικό ανέβασμα ή αλλιώς τα πάντα γράφονται με άξονα τις ανάγκες και τη δυναμική της σκηνής. Αυτός ο προσανατολισμός στο θεατρικό γίγνεσθαι φιλτράρει τη γραφή με αμεσότητα, διάδραση και απεύθυνση προς τους θεατές ή προς τα άλλα πρόσωπα του έργου ή προς το εσωτερικό των προσώπων. Ο συγγραφέας δεν ξεφεύγει χωροχρονικά γράφοντας μακροσκελείς περιγραφές, αλλά κατά κάποιον τρόπο αυτό-περιορίζεται στη συμπύκνωση των ιδεών του εντός διαλογικής φόρμας που έχει παροντικό νόημα και σκηνική διάρκεια. Το παρόν γίνεται ο καθρέφτης της γραφής και τα πρόσωπα ενός θεατρικού κειμένου συνομιλούν για να επικοινωνήσουν στο εδώ και τώρα της εκάστοτε θεατρικής συνθήκης. Αυτό, θεωρώ, είναι από μόνο του ένα εξαιρετικά γοητευτικό γεγονός.
Σκηνοθετείτε όταν γράφετε; Ή είναι δυο ξεχωριστές διαδικασίες;
Δεν μπορώ να απαντήσω αν είναι δύο ξεχωριστές διαδικασίες με απόλυτους όρους. Σίγουρα όμως αλληλοεπηρεάζονται. Όταν σκηνοθετώ αξιοποιώ πάντα τη γραφή βοηθητικά, είτε σε επίπεδο ημερολογίου είτε σε επίπεδο καταγραφής σημειώσεων από πρόβες και από την επικοινωνία με τους διάφορους συντελεστές / συνεργάτες. Επίσης, όταν γράφω ίσως υποσυνείδητα σκηνοθετώ. Αλλά για τίποτα από τα δύο δεν είμαι απόλυτα σίγουρη.
Να περιμένουμε το επόμενο βήμα; Μια θεατρική παράσταση;
Προς το παρόν, μόλις ολοκληρώθηκε ένας κύκλος παραστάσεων και ενδεχομένως να ανανεωθεί από τη νέα σεζόν. Αυτό που έχουμε ανάγκη οι νέοι -αλλά και οι παλαιότεροι- δημιουργοί είναι η στήριξη. Στήριξη με ενεργό παρουσία στο παρόν του συμβάντος. Είναι κάτι δύσκολο στους καιρούς που διανύουμε… Στις μέρες μας όλοι βρίσκουμε μια αφορμή για να μην έχουμε χρόνο. Ωστόσο, όσοι βρίσκουν τον χρόνο και είναι παρόντες στα βήματά μας, συνδημιουργούν ένα ανεξίτηλο γεγονός μνήμης και συμμετοχής που το εκτιμούμε ιδιαίτερα.
Γράφετε κάτι καινούργιο αυτή την περίοδο;
Γράφω αλλά δε γνωρίζω σε ποια κατεύθυνση ακριβώς θα κινηθούν αυτά τα γραπτά. Είναι προς το παρόν αταξινόμητα ή διάσπαρτα, ίσως δεν έχουν οριστικοποιήσει την τελική τους μορφή. Πάντως σημειώσεις γεννώνται σε καθημερινή βάση. Είτε είναι ένα σημείωμα στο ψυγείο είτε ένας μακροσκελής μονόλογος σε κάποιο αρχείο στον υπολογιστή - όλα αποτελούν γόνιμο υλικό προς εξερεύνηση ή περαιτέρω ανάπτυξη… Τα γραπτά μένουν, όπως λένε! Ωστόσο ό,τι μένει δεν είναι απαραιτήτως ουσιώδες για μελλοντική χρήση ή συμπερίληψη σε κάποιο βιβλίο… Ο χρόνος θα δείξει!
