Γράφει η Αθηνά Μαλαπάνη, φιλόλογος - συγγραφέας
Μήπως ο κόσμος των τρελών είναι τελικά ο δικός μας κόσμος, η δική μας καθημερινότητα; Αυτό πιστεύει ο Δαμιανός Λαουνάρος στη νέα του συλλογή διηγημάτων με αυτόν τον ιδιαίτερο τίτλο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Οι ιστορίες του συγγραφέα διακρίνονται σε πέντε θεματικές ενότητες που λειτουργούν ταυτόχρονα και ως θεματικοί άξονες των ιστοριών, Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια, Πρότυπα, Φίλοι, Έρωτας, Απόκληροι. Σε μία πρώτη ανάγνωση αυτών των θεματικών αξόνων από τα περιεχόμενα του βιβλίου, θα μπορούσε κάποιος να αντιληφθεί ότι τα διηγήματα θεμελιώνονται σε αυτές τις αξίες, με τις οποίες σχεδόν όλοι γαλουχηθήκαμε. Υποτίθεται ότι αυτές οι αρχές δημιουργούν ασφάλεια στον άνθρωπο ωθώντας τον να να ζήσει μια ορθά τακτοποιημένη ζωή. Ωστόσο, μήπως τελικά αυτές οι αξίες προκαλούν ανασφάλειες που θα οδηγήσουν σε ένα απότομο ξέσπασμα του ατόμου; Αυτό ακριβώς πραγματεύονται αυτές οι ιστορίες. Στην πραγματικότητα, οι αξίες καταρρίπτονται μέσα από τους ήρωες του βιβλίου, καθώς οι ενέργειες και τα κίνητρά τους τις ξεγυμνώνουν.
Μερικά από τα διηγήματα είναι γραμμένα σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση, με αποτέλεσμα να προσδίδεται ένα προσωπικός κι εξομολογητικός τόνος στο ύφος τους, ενώ άλλα είναι γραμμένα σε τριτοπρόσωπη αφήγηση, προβάλλοντας τις αναζητήσεις των ηρώων μέσα από τον παντογνώστη αφηγητή. Η αναδρομή στο παρελθόν και η επαναφορά αναμνήσεων αποτελούν επίσης βασικές τεχνικές του συγγραφέα.
Οι ήρωες είναι απλοί άνθρωποι της καθημερινότητας, διάφοροι τύποι βιοπαλαιστών. Έτσι, θίγονται και διάφορα κοινωνικά ζητήματα που σίγουρα έχουν απασχολήσει μεγάλο μέρος των σύγχρονων αναγνωστών. Επιπλέον, η γλώσσα του συγγραφέα είναι απλή και κατανοητή, με αποτέλεσμα η πλοκή των ιστοριών να ρέει αβίαστα, χωρίς να δυσκολεύει τον αναγνώστη. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι πολλοί αναγνώστες θα ταυτιστούν με αυτό το βιβλίο και θα βρουν κομμάτια του εαυτού τους μέσα σε αυτές τις ιστορίες ή μερικά κομμάτια τους που θα ήθελαν να εκδηλώσουν, αλλά φοβούνται.
Δεν τολμώ να πω ότι ξεχώρισα κάποια ιστορία, καθώς όλες είχαν από ένα διαφορετικό μήνυμα. Ωστόσο, οι δύο πρώτες ιστορίες έχουν ένα μεταφυσικό ίσως πνεύμα. Στο πρώτο διήγημα, ένας εμμονικός με τον διάβολο ήρωας μάς κάνει να αναρωτιόμαστε τι τελικά είναι η τρέλα. Στο δεύτερο διήγημα, καταρρίπτεται η αξία και η δύναμη του θεσμού της Εκκλησίας αποκαλύπτοντας τα πάθη που μπορεί να κρύβονται ακόμα κι εκεί.
Αν αυτές οι ιστορίες σάς αφήνουν μία εντύπωση, τότε δεν έχετε παρά να αποκτήσετε το βιβλίο και να μυηθείτε στον κόσμο των τρελών, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από τον δικό μας κόσμο…
