"Οι «Λευκοί Νάνοι» είναι μια υπαρξιακή κατάθεση που απλά εκφράστηκε ποιητικά. Αποτελεί την καταγραφή κάποιων φιλοσοφικών μου στοχασμών για ζητήματα ζωής και θανάτου που αφορούν στον άνθρωπο". Με αφορμή το νέο της ποιητικό βιβλίο, το long poem Λευκοί Νάνοι, η Κατερίνα Λιάτζουρα μιλά μαζί μας στο περιοδικό Vakxikon.gr, για σκέψεις που μαγικά γίνονται στίχοι.
Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου
Το νέο σας ποιητικό βιβλίο «Λευκοί νάνοι» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Τι σηματοδοτεί για εσάς ως ποιητική κατάθεση;
Οι «Λευκοί Νάνοι» είναι μια υπαρξιακή κατάθεση που απλά εκφράστηκε ποιητικά. Αποτελεί την καταγραφή κάποιων φιλοσοφικών μου στοχασμών για ζητήματα ζωής και θανάτου που αφορούν στον άνθρωπο· τον άνθρωπο που νομίζει ότι είναι πολύ μεγάλος, σημαντικός και μόνιμος κάτοικος του πλανήτη μας, ενώ στην ουσία πρόκειται για άλλο ένα πολύ μικρό και ασήμαντο πλασματάκι, περαστικό από τη Γη, όπως και όλα τα υπόλοιπα πλάσματα της πανίδας της Γης.
Τι είδους ποίηση «κουβαλούν» οι «Λευκοί νάνοι»;
Η ποίηση που κουβαλούν οι «Λευκοί Νάνοι» είναι υπαρξιακή. Στο κέντρο βρίσκεται ο άνθρωπος και γύρω από αυτόν περιστρέφονται τα φιλοσοφικά ερωτήματα που ταλανίζουν την εξελικτική του πορεία.
Νιώθετε πώς έχετε διαφοροποιηθεί ποιητικά και αν ναι με ποιον τρόπο;
Θαρρώ πως δεν έχω διαφοροποιηθεί ποιητικά ή έτσι τουλάχιστον νιώθω. Η θεματολογία μου τουλάχιστον παραμένει ίδια. Ο άνθρωπος είναι πάντα [ως τώρα] το επίκεντρο των ποιημάτων μου. Όσον αφορά φυσικά τη μορφή των Λευκών Νάνων, διαφοροποιήθηκα ριζικά από τα προηγούμενα βιβλία μου, καθώς επέλεξα να δημιουργήσω ένα συνθετικό ποίημα, ένα long poem.
Τι είναι η ποίηση για την Κατερίνα και τι πιστεύει η Κατερίνα ότι είναι η ποίηση για τον κόσμο;
Για την Κατερίνα η ποίηση αποτελεί τον συγκινησιακό δίαυλο επικοινωνίας του έσω της κόσμου με τον έξω και αντιστρόφως. Για τον υπόλοιπο κόσμο δεν γνωρίζω να απαντήσω· θέλω να πιστεύω όμως ότι η ποίηση βρίσκει και συγκινεί όλο και περισσότερο αναγνωστικό κοινό.
Τι σας εμπνέει; Πώς καταλήγουν οι σκέψεις σας στο χαρτί;
Με εμπνέει ο κόσμος γύρω μου. Με εμπνέει η κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα. Με εμπνέουν τα επιστημονικά επιτεύγματα. Με εμπνέουν τα αναγνώσματα μου. Σημειώνω τις σκέψεις μου αυθόρμητα στο χαρτί, αργότερα μορφοποιούνται -με έναν ανεξήγητα μαγικό τρόπο- σε στίχους.
Αν μπορούσατε να προσδιορίσετε την ποίηση με ένα μόνο επίθετο ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Ετερόφωτη. Όπως οι πλανήτες χρειάζονται τον Ήλιο, έτσι και η ποίηση χρειάζεται τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες για να ακτινοβολήσει.
