"Let’s swing" - Squirrel Nut Zippers

του Πέτρου Γαρδικλή

Μεσάνυχτα στην Αθήνα. Ακουμπάς το πορτοφόλι στο μπαρ, έτοιμος να πληρώσεις το τελευταίο σου whiskey για απόψε. «Άλλο ένα χαμένο βράδυ» σκέφτεσαι. Δεν είδες τίποτα καινούριο, δεν αισθάνθηκες τίποτα καινούριο, και κυρίως, δεν άκουσες τίποτα καινούριο. Ανασηκώνεις τα φρύδια, και τη στιγμή που το αριστερό σου πόδι δραπετεύει από το σκαμπό, ένα χαρούμενο πνευστό ζωηρεύει τη ψυχή σου. Είναι η εισαγωγή ενός τραγουδιού που κάτι σου θυμίζει. Ναι, ο dj παίζει swing. «Επιτέλους κάτι καινούριο» σκέφτεσαι. Δείχνεις το άδειο ποτήρι στον barman και εκείνο βιώνει ένα Déjà vu.

Στο πέμπτο σου βήμα προς τον dj ξεπροβάλλουν τα φωνητικά και η κόρη του ματιού σου διαστέλλεται. Τώρα το αίμα σου επιβάλλει το tempo σε όλο σου το κορμί. Ασυναίσθητα χαμογελάς και παρατηρείς το ίδιο ακριβώς να συμβαίνει στον dj ο οποίος χτυπάει ρυθμικά ένα δαχτυλίδι στο ποτήρι του.

Του γνέφεις δείχνοντας το ηχείο και περιστρέφοντας ως ένδειξη απορίας τα δάχτυλα του δεξιού σου χεριού. «Τι ακούμε;» σχηματίζει το στόμα σου. Εκείνος χωρίς να αποσπάται στιγμή από τη μουσική σου δίνει ένα cd χαμογελώντας. «Squirrel Nut Zippers» διαβάζεις. Χτυπάς το στήθος σου σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης και χαιρετάς. Το ποτό σου κατεβαίνει σφηνάκι, γιατί απόψε έχεις αποστολή. Θα μάθεις ποιοι είναι αυτοί οι «δαίμονες» που τόσα χρόνια είχες στερήσει από τη δισκογραφία σου.

Μια ώρα μετά είσαι μπροστά σε μια οθόνη και διαβάζεις. «Swing Revival». Κι όμως μέσα στις ska, rockabilly προσπάθειες που ξεκίνησαν από τα 90’s, αυτό εδώ το συγκρότημα ξεχώρισε ευχάριστα. Η μαγεία παίρνει οπτικοακουστικά σχήματα και ταξιδεύεις σε μερικά video clips του συγκροτήματος. Σηκώνεις το τηλέφωνο. Απ την άλλη γραμμή ο μισοκοιμισμένος φίλος ψελλίζει ένα «τί». «Squirrel Nut Zippers» του λες. Γράψε «Put a Lid on it» και «Prince Nez» για να πάρεις μια ιδέα. Τρία τέταρτα και δύο κουδουνίσματα μετά ανοίγεις τη πόρτα και εισπράττεις ένα θερμό ευχαριστώ. To swing party άρχισε και τα χείλη ανηφόρισαν στο λόφο Smile.

North Carolina 1993. Ο “Jimbo” Mathus έβγαλε απ τη θήκη τη κιθάρα του ζεσταίνοντας παράλληλα τις φωνητικές του χορδές με ένα ποτό. Το ίδιο κόλπο με το ποτό έκανε και η Katharine Whalen ενώ έκανε νόημα σε ένα πιτσιρικά να αφήσει το banjo και το ukulele της σε μια γωνία. Ο Chris Phillips αντικριστός στα drums του, τίναζε τους καρπούς του, ενώ ο Don Raleigh κατέβαζε ήδη κλίμακες στο μπάσο του. Ο Ken Mosher ετοίμαζε τις φιγούρες του ως sideman για τη μπάντα που εκείνη τη μέρα ξεκίνησε τη πτήση της.

Από τους Squirrel Nut Zippers πέρασαν συνολικά οι:
James "Jimbo" Mathus — vocals, Guitar, Slide Guitar, Tenor Banjo, Trombone, Piano
Katharine Whalen — Vocals, Banjo, Ukulele
Stuart Cole — Bass
Chris Phillips — Percussion, Contraption Kit, drums
Je Widenhouse — Trumpet, Cornet
Will Dawson — Alto Saxophone
Henry Westmoreland — Baritone Saxophone
Robert "Griffanzo" Griffin - Piano (Roland Keyboards)

Former members
Ken Mosher — guitar, saxophone, vocals
Tom Maxwell — vocals, guitar, saxophone, gong
Don Raleigh — bass, gong
Stacy Guess — trumpet
David Wright — trombone
Reese Grey — piano
Tim Smith — alto saxophone
Andrew Bird — violin (Honorary member)

Και η δισκογραφία τους έχει ως εξης:

Albums
The Inevitable (1995)
Hot (1996)
Sold Out (1997)
Roasted Right (EP, 1997)
Perennial Favorites (1998)
Christmas Caravan (1998)
Bedlam Ballroom (2000)
The Best of Squirrel Nut Zippers as Chronicled by Shorty Brown (2002)
Lost At Sea (Live Album, 2009)

Singles
Hell (1996)
Put a Lid on It (1997)

Suits Are Picking Up the Bill (1998)

Η πορεία των «squirrel» συνεχίζεται. Όσο οι υπηρέτες του swing γράφουν καλή μουσική, εμείς πάντα θα παραμονεύουμε στο δισκάδικο της γειτονιάς μας..

Έμαθες, άκουσες, χόρεψες και σκέφτηκες : "spread the word cauz the beat goes on"