Ιντερμέδιο, ποίηση, Ελευθέριος Αχμέτης, εκδόσεις Εκάτη 2017
Πριν από λίγο καιρό διαβάσαμε την ποιητική συλλογή του Ελευθέριου Αχμέτη «Ιντερμέδιο», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Εκάτη» και έχοντας ήδη διαβάσει και την προηγούμενη ποιητική του συλλογή, διαπιστώσαμε ότι ο ποιητής όσο περνάει ο καιρός εξελίσσεται και μας δίνει ακόμα πιο ώριμα δείγματα της ενασχόλησής του με την ποίηση.
Δεν είναι λίγοι οι ποιητές, που ασχολούνται με το θέατρο και το εκφράζουν και με την ποίησή τους. Ο Ελευθέριος Αχμέτης τιτλοφορεί τη συλλογή του «Ιντερμέδιο», που ήταν τραγούδια με διαλόγους, ως διαλείμματα, που έμπαιναν ανάμεσα σε παραστάσεις συνήθως για να αποφορτίσουν την ατμόσφαιρα και ήταν τέτοια η επιτυχία τους, που κάποιες φορές είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα θεατρικά έργα. Αλλά ο ποιητής δεν μένει μόνο στον τίτλο. Η ποιητική συλλογή «Ιντερμέδιο» περιλαμβάνει ποιήματα παρασκηνίου με τίτλους: «Εν τάχει Ι», «Εν τάχει ΙΙ», «Εν τάχει ΙΙΙ» κλπ. και ποιήματα ορχήστρας.
Τα ποιήματα παρασκηνίου είναι μικρά και έξυπνα. Μέσα σε πολύ λίγους στίχους ο Ελευθέριος Αχμέτης καταφέρνει να πει αυτό, που θέλει και να το αποδώσει όπως ακριβώς χρειάζεται για να φτάσει το μήνυμα στον αναγνώστη. Ενδεικτικά αναφέρουμε το «Εν τάχει ΙΙ»: «Έχω τη γνώση ενός ζώου, / που δεν έχει γνώση.» και το «Εν τάχει VII: «Αποφεύγω να διαβάσω τα ποιήματά μου… / Σε θυμίζουν• / απόψε έκανα το λάθος, / να ρίξω μια ματιά.»
Τα ποιήματα της ορχήστρας είναι μεγαλύτερα, όμως, κι εδώ υπάρχει η λιτότητα των στίχων, τα έξυπνα νοήματα και η διοχέτευση μηνυμάτων. Σταχυολογούμαι ενδεικτικά κάποια αποσπάσματα: «κι όμως, θέλει χρόνο πολύ / τα σημάδια να χαθούν από τη σάρκα.» και αλλού: «είναι νωρίς, συγχώρεσέ με, / να πάψω να σ’ ερωτεύομαι / είναι αργά πια να μη σ’ αγαπήσω.»
Κάτι ακόμα, που παρατηρήσαμε στην ποιητική συλλογή του Ελευθέριου Αχμέτη «Ιντερμέδιο» είναι οι αναφορές σε άλλους ποιητές, που τον έχουν εμπνεύσει. Υπάρχουν άμεσες αναφορές, όπως το «Μονόγραμμα» του Ελύτη και ο Μπουκόφσκι, όμως, υπάρχουν και έμμεσες αναφορές, όπως το «Δωδέκατο θερινό όνειρο», που παραπέμπει στον Σαίξπηρ: «Όνειρο θερινής νύχτας» και «Δωδεκάτη νύχτα».
Συμπερασματικά, η ποιητική συλλογή του Ελευθέριου Αχμέτη «Ιντερμέδιο» παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον και διαβάζεται ευχάριστα. Περιμένουμε τις νέες πνευματικές του δημιουργίες.
Θεοχάρης Παπαδόπουλος
