«Τι άλλο θέλεις;»
«Θέλω να βοηθάω τους άλλους»…
Η Άννα και η Ελπίδα. Ή… Ο έρωτας στα χρόνια της ανεργίας και Το κορίτσι που άφησε πίσω. Ένα δίπτυχο ιστοριών με φαινομενικά μόνο συνεκτικό στοιχείο τις γένους θηλυκού ηρωίδες τους. Δυο γοητευτικές περιπέτειες της δράσης και του νου. Δυο συναρπαστικά ταξίδια στο κυνήγι της αναζήτησης του εαυτού, σε μια γενναία διάδραση με το άγνωστο, τον Άλλον, καταγράφει στο βιβλίο της Δυο ιστορίες η Ερμιόνη Κεχαγιά.
Η διδάκτωρ Γλωσσολογίας με αφορμή την κυκλοφορία του από τις εκδόσεις Βακχικόν, μιλά στο περιοδικό Vakxikon.gr γι' αυτό, το πρώτο της λογοτεχνικό ταξίδι, τις ηρωίδες της και τις αναζητήσεις της μέσα στο λόγο και τις λέξεις.
Συνέντευξη στην Αγγελική Δημοπούλου
Οι «Δυο ιστορίες» είναι το πρώτο σας βιβλίο. Μιλήστε μας για το ταξίδι της δημιουργίας του.
Όντως «Οι δύο ιστορίες» είναι το πρώτο μου ατομικό έργο. Η ιστορία της Ελπίδας είναι η παλαιότερη. Δουλεύω σε σχολείο και μου αρέσει πάρα πολύ στις εφημερίες να είμαι στην αυλή και να παρατηρώ τους μαθητές, πόσο κοινωνικοί είναι, τα αστεία τους, τις λύπες τους, την αδιαφορία τους, τις συγκρούσεις τους. Έτσι η Ελπίδα είναι δυνητικά μία μαθήτριά μου.
Η ιστορία της Άννας γράφτηκε μετά το θάνατο της γιαγιάς μου. Η γιαγιά μου πέθανε σε γηροκομείο και αυτό με πλήγωσε πολύ. Έτσι ξεκίνησε η νουβέλα μετά βέβαια οι ήρωες πήραν το δρόμο τους. Η γιαγιά μου δεν μοιάζει με την ηρωίδα του βιβλίου αλλά ίσως να μοιάζει και λίγο.
Δυο ιστορίες. Δυο γυναίκες πρωταγωνίστριες. Η Άννα και η Ελπίδα. Γιατί έγιναν ένα βιβλίο; Τι συνδέει αυτές τις γυναίκες;
Αυτό δεν το ήξερα όταν έγραφα. Ήξερα μόνο αυτό που τις διαχωρίζει. Διαφορετική ηλικία, διαφορετικά άγχη. Τώρα που το βιβλίο πήρε την τελική του μορφή βρήκα το κοινό τους σημείο και οι δύο θέλουν να προσφερουν και να βοηθούν τους άλλους.
Σε ποια βάση επιλέξατε τα θέματα των ιστοριών σας και πώς τις κεντρικές ηρωίδες σας;
Όσον αφορα την Ελπίδα, όπως ανέφερα και προηγουμένως δουλεύω σε σχολείο και εκείνη την εποχή μια παρέα παιδιών μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον. Ήταν η εποχή που οι έφηβοι χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά το facebook. Το instagram δεν είχε κάνει ακόμη την εμφάνισή του ούτε και το tiktok. Είχα λοιπόν πολλές φιλίες στο facebook με μαθητές και παρατηρούσα τις αναρτήσεις τους και τα σχόλιά τους. Όσον αφορά την Άννα ήθελα να ασχοληθώ με το θέμα της ανεργίας και το πώς το βιώνουν οι νέοι σήμερα. Η Άννα επίσης είναι τολμηρή κάτι που δεν είμαι και μου άρεσε πάρα πολύ που διηγήθηκα την ιστορία της.
Η μία λογοτεχνική ηρωίδα σας αναζητά μια καινούργια ζωή και η άλλη έναν καινούργιο εαυτό. Εσείς τι αναζητάτε μέσα από τη λογοτεχνία;
Στην λογοτεχνία βρίσκω την ελευθερία. Νιώθω ελεύθερη να πλάσω τους ήρωες όπως θέλω, να δώσω κατεύθυνση στην πλοκή όπως θέλω. Είναι ένα πεδίο όπου δεν υπάρχουν περιορισμοί.
Είστε γλωσσολόγος. Επηρεάζει αυτό με κάποιον τρόπο την λογοτεχνική σας γραφή;
Ναι βεβαίως και με επηρεάζει. Μία αφήγηση τη συλλαμβάνω σαν όλον, φτιάχνω τη δομή της και μετά τη γεμίζω με περιεχόμενο. Και η είσοδος στη δομή της αφήγησης μπορεί να γίνει από διαφορετικές κάθε φορά εισόδους.
Δουλεύετε πάνω σε κάτι καινούργιο;
Ναι ήδη έχω αρχίσει το επόμενο βιβλίο μου το οποίο θα είναι αστυνομικό μυθιστόρημα όχι όμως με την κλασσική δομή. Δηλαδή δεν θα υπάρχει ένας σούπερ-ντεντέκτιβ ο οποίος εξιχνιάζει υπερ-μυστήρια εγκλήματα. Ένα κομμάτι του καινούριου μου βιβλίου έχει βραβευθεί ως διήγημα στον φετεινό διαγωνισμό διηγημάτων του Ιανού με θέμα τα ταξίδια.
