Συνέντευξη στον Νέστορα Πουλάκο
Συνομιλήσαμε με τον συγγραφέα Γιώργο Μούχο με αφορμή την κυκλοφορία της μελέτης του "Ροκ επανάσταση και αντικουλτούρα" (εκδόσεις Το Μέλλον 2018).
Μιλήστε μας σε α' πρόσωπο για το βιβλίο "Ροκ επανάσταση και Αντικουλτούρα".
Το βιβλίο αυτό αποτελεί σε μεγάλο βαθμό απότοκο της διπλωματικής μου εργασίας στα πλαίσια των μεταπτυχιακών μου σπουδών στο τμήμα της ευρωπαϊκής ιστορίας στο Ε.Κ.Π.Α. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του, η ιστορική έρευνα αποτέλεσε μεγάλη απόλαυση για μένα, καθώς το ίδιο το θέμα της ροκ και της σχέσης της με τα κινήματα αμφισβήτησης κατά τη διάρκεια της μακράς δεκαετίας του 1960 με εξίταρε πνευματικά και συναισθηματικά. Ικανοποιώντας πρωτίστως τη δική μου ανάγκη να ενημερωθώ για την κοινωνική ιστορία της ροκ μουσικής όσο και για το χίπικο κίνημα, το οποίο ανέκαθεν θεωρούσα τρομερά ενδιαφέρον κοινωνικοπολιτισμικό φαινόμενο, προσπάθησα γράφοντάς τη μελέτη αυτή να αναδείξω με περιεκτικό τρόπο τις ποικίλες συνυφάνσεις μεταξύ των δύο αυτών «επαναστατικών» για την εποχή τους φαινομένων (ροκ και Αντικουλτούρα), αλλά και ευρύτερα να αποδώσω το όσον το δυνατόν πιο ανάγλυφα το πνεύμα των 60’ς. Ο αναγνώστης, αφού το διαβάσει, ελπίζω να κάνει τις δικές του προβολές στο σήμερα και να αναρωτηθεί για το πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο, όπως προσπάθησε να κάνει -ανεξαρτήτως αποτελέσματος- η γενιά των 60’ς, αφού πρώτα αλλάξουμε τον εαυτό μας.
Επηρέασε η οικονομική κρίση την ενασχόλησή σας με την τέχνη (μουσική, συγγραφή);
Ομολογουμένως, στα χρόνια της κρίσης αναγκάστηκα, προκειμένου να ανταπεξέλθω στις οικονομικές μου υποχρεώσεις, να αυξήσω τις ώρες εργασίας λόγω πτώσης του ωρομίσθιου. Αυτό μεταφράζεται σε λιγότερο ελεύθερο χρόνο, αφιερωμένο ειδικά στη μελέτη κιθάρας, ανάγνωσης βιβλίων, αλλά και στη σωματική μου ανάπαυση. Πάραυτα, την ίδια περίοδο είμαι πιο δημιουργικός καλλιτεχνικά μιλώντας από ποτέ: με τους Ciccada ηχογράφησα ήδη δύο δίσκους και τώρα ετοιμάζουμε τον τρίτο, παράλληλα συμμετείχα σε ερασιτεχνική θεατρική ομάδα με την οποία ανεβάσαμε στο θέατρο Τέχνης το έργο «Μυστήριο» του Μαγιακόφσκι, επίσης παρακολούθησα για ένα χρόνο μαθήματα παραδοσιακών χορών, πριν ένα χρόνο ολοκλήρωσα τη συγγραφή του εν λόγω βιβλίου, πρόσφατα επιμελήθηκα και έπαιξα ζωντανά μουσική στη θεατρική παράσταση «Ο τελευταίος Αντάρτης» σε σκηνοθεσία Αντρέα Ζαφείρη, ενώ αυτό το διάστημα παρακολουθώ και σεμινάριο δημιουργικής γραφής στο Ε.Κ.Π.Α. Επομένως, η οικονομική κρίση έβλαψε σίγουρα την τσέπη μου περιορίζοντας αρκετά κάποιες επιλογές και απολαύσεις σχετικές με την τέχνη,όμως δεν παρεμπόδισε τη δημιουργική μου ενασχόληση με αυτή, μάλλον το αντίθετο.
Ποια η σχέση σας με τη μουσική;
Ασχολούμαι με την μουσική από τα παιδικά μου χρόνια. Κατά τη διάρκεια των φοιτητικών σπουδών μου στην ελληνική φιλολογία σπούδασα πιο επισταμένα μουσική και πήρα πτυχία κλασικής κιθάρας και φούγκας. Επίσης, αποτελώ από το 2005 ιδρυτικό μέλος μαζί με τον Νίκο Νικολόπουλο του προοδευτικού ροκ συγκροτήματος Ciccada με τους οποίους εκτός από δισκογραφική παραγωγή (δύο δίσκους, ένα EP) έχουμε στο ενεργητικό μας και αρκετές συναυλίες σε Ελλάδα και μια φορά στο εξωτερικό. Το τελευταίο χρόνο ανήκω και στις τάξεις των Lunatics, μιας γνωστής tribute band των Pink Floyd. Πάνω από όλα, η μουσική για μένα και δη η ροκ είναι τρόπος ζωής, «καταφύγιο» έκφρασης, ατραπός «διαφυγής», πηγή ευψυχίας, με λίγα λόγια πανάκεια.
Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια;
Σκοπεύω αρχικά να γράψω ένα μυθιστόρημα, έχω ξεκινήσει ήδη την προεργασία. Μετά είναι πολύ πιθανό να «ξαναπιάσω» την ιστορία και να γράψω διδακτορική διατριβή πάνω σε θέμα που δεν αποκλείεται να έχει πάλι σχέση με τη μουσική.
