Κραυγή
Η λέξη έσκισε τον λαιμό
στην προσπάθειά της
να ξεφύγει
η γεύση της είναι πικρή
στιφή
απεχθής
η όψη της είναι ματωμένη
σκοτεινή
ειδεχθής
ο ήχος
θυμίζει συριγμό
έτσι που την τραβώ
στα πνευμόνια
πάλι πίσω
Τ’ ανύπαρκτο
Ραδιούργες προσδοκίες
αυθύπαρκτα υπονομεύετε
κάθε υποψία ευτυχίας
Ίδιες σαπουνόφουσκες
που σαν αγγίζω με το δάχτυλο
σκάνε
γελώντας που τις πέρασα
για χειροπιαστές
αποδείξεις.
