Mεταφράζει η Κατερίνα Καντσού
Ο David Whyte (γεννημένος στις 2 Νοεμβρίου 1955) είναι Άγγλος ποιητής ιρλανδικής καταγωγής. Ισχυρίζεται ότι όλη η ποίηση και η φιλοσοφία του βασίζονται στη «συνομιλητική φύση της πραγματικότητας». Το βιβλίο του "The Heart Aroused: Poetry and the Preservation of the Soul in Corporate America" (1994) έγινε best-seller στις Ηνωμένες Πολιτείες.
**
ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ
Τον χειμώνα
μέσα στο υγρό γρασίδι
γύρω από το σπίτι
υπάρχουν άλογα που κινούνται
πάνω στο χιόνι
μέσα στο μισο-φως
κινούνται γρήγορα
ακολουθώντας τον φράχτη
μέχρι που η ομίχλη τα παίρνει
μαζί της
και το απόγευμα
ακούγεται μόνο ο κούφιος ήχος από τις οπλές
στο νότιο χωράφι.
*
ΦΩΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΝΕΡΟ
Μέσα από το φως στην πάνω γραμμή του νερού
τρία πουλιά
με τα φτερά τους ανοιχτά
μέσα στο κέντρο της φωτεινότητάς τους
στρίβουν προς τον νότο μέσα στο κανάλι,
χτυπώντας τα φτερά τους μέσα από
τα κύματα του αέρα
προς έναν σιωπηλό ορίζοντα που απογυμνώνει
τον άνεμο των ήχων.
Σε αυτόν τον αθόρυβο άνεμο στρίβουν
και στις απότομες ριπές καθώς σηκώνονται,
οι σκοτεινοί λαιμοί των απογευματινών πουλιών
γίνονται φωτεινοί.
*
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΛΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ
Όλα τα καλέσματα του σώματός μου
είναι για κάτι που σε αυτή την κοιμισμένη γη
το ονομάζουμε πνεύμα.
Όμως πώς
από ανασηκωμένους ώμους
όπου αστέρια τρέχουν μέσα από δάχτυλα
και η νύχτα σαν άμμος που μοιάζει
μπορώ κι αναπνέω το άρωμα της σοφίας της
και καλώ το όνομά της
ή ακούω τις σταγόνες
καθώς πέφτουν πάνω στο χώμα,
κι ακούω
τη ζωή που δόθηκε
όχι μόνο μέσα από τα κινούμενα χέρια των δασών,
αλλά μέσα από το χέρι που μπορεί και φτάνει
τις σκοτεινές, ακίνητες περιοχές του στέρνου μου
και σιγά-σιγά αποκαλύπτει
το τεράστιο
ασαφές
σχήμα του ωκεανού.
*
ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ
Εκείνη την ημέρα αντίκρυσα
κάτω από τα σκοτεινά σύννεφα
το φως που περνούσε πάνω απ' το νερό
κι άκουσα τη φωνή του κόσμου
να μιλάει δυνατά,
ήξερα τότε, όπως και πριν
πως η ζωή δεν είναι απλώς μια περαστική ανάμνηση
όλων όσων έχουν συμβεί,
ούτε οι εναπομείναντες σελίδες ενός υπέροχου βιβλίου
που περιμένει να διαβαστεί.
Είναι το άνοιγμα των ματιών
που είναι εδώ και πολύ καιρό κλειστά.
Είναι το αντίκρισμα πολύ μακρινών πραγμάτων
τα οποία βλέπονται για τη σιωπή
την οποία κρατούν.
Είναι η καρδιά που μετά από χρόνια
μυστικών συνομιλιών
μιλάει δυνατά και καθαρά
έξω στον καθαρό αέρα.
Είναι ο Μωϋσής στην έρημο
που πέφτει στα γόνατά του μπροστά
στον αναμμένο θάμνο.
Είναι ο άνθρωπος που πετάει μακριά τα παπούτσια του
σαν να θέλει να μπει στον παράδεισο
κι εκεί βρίσκει τον εαυτό του έκπληκτο,
επιτέλους ανοιχτό,
ερωτευμένο με το στέρεο έδαφος.
*
ΤΟ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΟ
Στο κέντρο αυτού του αγριολούλουδου
τα ονόματα όλων των πραγμάτων περιστρέφονται
σαν πλανήτες
και σαν να έλκονται από τις παλίρροιες
και τη βαρύτητα του εκτενούς διαστήματος,
τα ονόματα των πραγμάτων κινούνται προς
την κατάκτηση μιας φόρμας
μέσα από τεράστιες αποστάσεις.
Σαν ηλεκτρόνια που είναι μαγεμένα
από το άτομο
αποκαλύπτουν τις ανεύρετες θάλασσές τους,
καθώς περιστρέφονται.
Όμως, λόγω αυτού του σκοτεινού λουλουδιού
του δίνω το όνομα ενός κρυμμένου φεγγαριού.
*
ΕΦΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙΣ ΣΠΙΤΙ
Ένα βήμα για να το συνειδητοποιήσεις
το επόμενο για να κοιτάξεις και να επαινέσεις
το τρίτο για να επαινεθείς
το τέταρτο είναι περιέργως για την αγάπη
το πέμπτο είναι
για να βρεθείς μεταξύ θάλασσας και ουρανού.
Το έκτο είναι η επιστροφή
το έβδομο είναι ανείπωτο
με μόνη εξαίρεση
ένα μικρό, κλεμμένο ποίημα
ραγισμένο απ' την καρδιά
που μιλήθηκε απ' τον έναν στον άλλον
μυστικά
και ποτέ ξανά δε θα αποκαλυφθεί.
Μετά απ' αυτό, κοίτα κάτω στο χαρτί
και δες ποιος γράφει.
Τα χέρια σου! Μόνο τα χέρια σου!
Μια καθαρή αντίφαση,
ένα αγνή ευλογία.
Όλα όσα έμαθες
οδηγήθηκαν στο πουθενά.
