"Η ποίηση είναι κάτι πολύ περισσότερο από μέσο έκφρασης. Είναι τρόπος σκέψης και ζωής, φιλοσοφία και ποιητική αντίληψη των γεγονότων". Με αφορμή τη νέα της ποιητική συλλογή Λυκόσκυλα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν, η συγγραφέας Αγγέλα Καϊμακλιώτη μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της για την ποίηση.
Συνέντεξη στην Αγγελική Δημοπούλου
Η ποιητική σας συλλογή «Λυκόσκυλα» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν. Τι σηματοδοτεί για εσάς αυτό το βιβλίο;
Τα Λυκόσκυλα ήρθαν σε μένα, με πλησίασαν αρχικά ως φυσικές οντότητες και στη συνέχεια μεταποιήθηκαν σε μια πολύ προσωπική ενδοσκόπηση που οδήγησε σε μια εκ νέου πνευματική αφύπνιση. Το βιβλίο ήρθε στο τέλος αυτής της αναζήτησης, για να στεγάσει την ανάμνηση του γεγονότος αλλά και όσα ποιητικά πλάσματα γέννησε αυτή η περίοδος. Δεν ήταν κάτι που το είχα σχεδιάσει ή επιδιώξει και δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει. Ίσως αυτό το βιβλίο, το έκτο ποιητικό μου, να σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου αντίληψης των πραγμάτων.
Τι «δένει» τα ποιήματα που θα διαβάσουμε στις σελίδες της συλλογής;
Υπάρχει ένας εσωτερικός ρυθμός που διαπνέει αυτή τη συλλογή. Ο αναγνώστης καλείται να τον αφουγκραστεί, να μυηθεί στη σιωπή της ζώσας ενέργειας. Είναι η συνειδητοποίηση της ολότητας που ενώνει όλα τα ζωντανά πλάσματα, είναι ο χτύπος που πάλλει μέσα σε κάθε μορφή ζωής, από την απλούστερη στην πιο σύνθετη, στην πιο εξελιγμένη. Είναι οι χορδές της ενέργειας του σύμπαντος κόσμου που ταλαντεύονται και μας οδηγούν αναπόδραστα στον αέναο χώρο της ασημαντότητας, της μεγαλοσύνης και της ροής.
Αν έπρεπε να διαλέξετε μόνο ένα ποίημα από αυτή τη συλλογή ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Παρόλο που τα ποιήματα έχουν ξεχωριστούς τίτλους και αναφέρονται σε διαφορετικές νοητικές συλλήψεις, εντούτοις αποτελούν τους γλωσσικούς κρίκους μια αλυσίδας που θέλει να υμνήσει κάτι ενιαίο. Από την στιγμή που κυκλοφορεί η συλλογή, αναμένω πως το κάθε ποίημα θα μιλήσει στον δικό του ρυθμό, θα εξιστορήσει τη δική του αλήθεια. Με ενδιαφέρει να επιλέξουν οι αναγνώστες το ποίημα που τους δημιουργεί συγκίνηση. Αφήνω λοιπόν τα Λυκόσκυλα να μιλήσουν αυτά για τη δύναμή τους.
Πώς γεννιέται το ποίημα;
Το ποίημα είναι σπόρος του νου αλλά το κυοφορεί η γλώσσα. Για να γεννηθεί χρειάζεται το σκοτεινό φως, η συν-ουσία. Είναι το έργο τέχνης που θα προκύψει από μια νοητική διέγερση, είναι το γλωσσικό θαυμάσιο που θα γεννηθεί μέσα από μια πνευματική διεργασία.
Τι είναι για εσάς η ποίηση εκτός από μέσο έκφρασης;
Η ποίηση είναι κάτι πολύ περισσότερο από μέσο έκφρασης. Είναι τρόπος σκέψης και ζωής, φιλοσοφία και ποιητική αντίληψη των γεγονότων. Η αμφισημία και η ομορφιά, το ευ ζην και το ευ πράττειν, ο Λόγος που γίνεται λέξη. Είναι η αναγεννητική δύναμη που με αναμορφώνει. Γεννώ το ποίημα και ταυτόχρονα γεννιέμαι μέσα σε αυτό.
Χρειαζόμαστε περισσότερη ποίηση σήμερα;
Χρειαζόμαστε περισσότερη ποίηση και λιγότερη οίηση.
