Περιγραφή
Ο πατέρας πέθανε ξαφνικά –άραγε αυτό ποτέ το περιμένει κανείς;– κι ήταν όπως λέμε σιγανό ποταμάκι. Το τηλέφωνο χτυπά και κάπου εκεί αρχίζει να τρυπώνει. Η αμφιβολία. Όπως και να ’χει, εδώ ξεκίνα η ιστορία. Εκείνος δεν άφησε ούτε λεφτά για την κηδεία. Έκοψαν το ρεύμα, το νερό. Το πατρικό το έβαλε υποθήκη. Στο υπόγειο βρέθηκαν φωτογραφίες, πορνοφωτογραφίες για να το πούμε με ακρίβεια, με μια άλλη γυναίκα. Να, λοιπόν, πού εξαφανιζόταν τα μεσημέρια. Και το κερασάκι στην τούρτα, δυο μέρες μετά την κηδεία, χτυπάει την πόρτα η έφηβη, χοντρή, παραμορφωμένη αδερφή. Από πού ξεφύτρωσε αυτή;
*
Ο Δημήτρης Αγαρτζίδης σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Γιώργου Κιμούλη «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας» και στο Εργαστήριο Φωνητικής Τέχνης του Σπύρου Σακκά. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Elephas tiliensis. Σκηνοθέτησε τις παραστάσεις: Ζάχαρη του ιδίου, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου, Σεροτονίνη του Μισέλ Ουελμπέκ, Απόκοπος του Μπεργαδή, Αγάπησέ με, βασισμένη στην ταινία του Ζουλάφσκι Σημασία έχει ν’ αγαπάς, Φιλοκτήτης του Σοφοκλή, Οδυσσέας του Τζέιμς Τζόις, Η Κυρά της θάλασσας του Χένρικ Ίψεν, Η βοσκοπούλα Ανωνύμου, Persona του Ίγκμαρ Μπέργκμαν, Λούλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, Αλεξάνδρεια, βασισμένη στο Αλεξανδρινό κουαρτέτο του Λόρενς Ντάρελ (υποψήφιος για το Βραβείο Δραματουργίας στα Βραβεία Κριτικών Θεάτρου και Χορού Κάρολος Κουν 2016), Περσινή αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη.
Ως σκηνοθέτης έχει συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Αθηνών, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, το Bios, το Θέατρο Σταθμός. Ως ηθοποιός έχει δουλέψει στο Εθνικό και το Ελεύθερο Θέατρο. Στον κινηματογράφο έπαιξε στην ταινία του Δημήτρη Αθανίτη Τρεις μέρες ευτυχίας και στην τηλεόραση στη σειρά Μίλα μου βρώμικα της Μυρτώς Κοντοβά. Διδάσκει υποκριτική στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη και φωνητική-αναπνευστική αγωγή. Συμμετείχε στο video art του John Akomfrah The Airport, Lisson Gallery. H Ζάχαρη είναι το πρώτο βιβλίο που εκδίδει.
