Περιγραφή
Γιατί επανέρχεται στον πλανήτη Γη ένα εξωγήινο πλάσμα; Είναι μόνον η βαθιά του επιθυμία να ξαναζήσει την ευτυχία, έστω και για λίγο, από τη μοναδική για το Σύμπαν ομορφιά της γήινης φύσης;
Και γιατί σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία συναντάει γνωστή, παγκοσμίως, καθηγήτρια της Γεωλογίας;
Είναι για να της αποκαλύψει, κυρίως, την άγνωστη προϊστορία του ανθρώπινου όντος ως προς τις εγκληματικές πράξεις και την καταστροφικότητα; Και με ποιες ιδανικές Πολιτείες συγκρίνει τις γήινες Πολιτείες;
Σκοπός της αποστολής του είναι να διερευνήσει πλήρως, αν ο άνθρωπος επιτέλους, έχει κατακτήσει τη θαυμαστή δυνατότητα να μπορεί να καταστρέψει και ολόκληρο το Σύμπαν;
Η αφανής επιθυμία του είναι και να συνδράμει, με τον τρόπο του, το ανθρώπινο ον, πέραν της πλάνης, ν’ ανακαλύψει ασφαλείς διόδους προς την απαρασάλευτη ομορφιά της ζωής και της ύπαρξης;
Και τελικά, γιατί η γήινη περιπέτειά του, που σε μια στιγμή αναστατώνει και μάλλον συγκλονίζει την Ευρώπη και ολόκληρο τον πλανήτη, έχει ως απόληξη το ίδιο να βρεθεί από το CERN και τους χώρους του Μεγάλου Επιταχυντή της Γενεύης, σιδηροδέσμιο, μπροστά στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης;
*
Ο Σπύρος Βρεττός γεννήθηκε στη Λευκάδα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1987 αναγορεύτηκε διδάκτορας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει δημοσιεύσει τα μυθιστορήματα: Ανάπαυλα, Κάθαρση (εκδ. Καστανιώτη 1978), Υποψήφιος σπουδαστής (εκδ. Καστανιώτη 1980), Αγωνία επιβίωσης (εκδ. Λογοθέτη 1994, 2η έκδοση εκδ. Γρηγόρη 2007 -4η έκδοση 2016), Σκοτεινή μοίρα (εκδ. Γαβριηλίδη 2001), Απίστευτο μηχάνημα (εκδ. Γρηγόρη 2009), Ο ιππότης και τα τελώνια (εκδ. Γρηγόρη 2016). Έχει επίσης δημοσιεύσει τα δοκίμια Ανθρωπισμός, διαλεκτική φιλολογίας και θετικών επιστημών (1974), Θέματα σύγχρονου προβληματισμού (εκδ. Καστανιώτη 1983, 8η έκδοση 1990), τη μελέτη Οι λαϊκοί ποιητές της Λευκάδας (1900-1985) ως κοινωνικό φαινόμενο (εκδ. Καστανιώτη 1991). Το μυθιστόρημα Αγωνία επιβίωσης έχει μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα από τη Harikleia Sirmans, η οποία μεταφράζει και το Απίστευτο μηχάνημα, σε συνεργασία και με τον Καθηγητή της Συγκριτικής Λογοτεχνίας Κωνσταντίνο Σάντα.
Έχει συμμετάσχει σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια. Οργάνωσε στη Λευκάδα το συνέδριο «Κριτική σκέψη και εκπαίδευση» (1996), που κατέδειξε την αναγκαιότητα καλλιέργειας της κριτικής σκέψης σε όλες τις βαθμίδες της σύγχρονης εκπαίδευσης. Επιστημονικές εργασίες του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, επετηρίδες και πρακτικά συνεδρίων. Ερευνά, κυρίως, τη σχέση φυσικού περιβάλλοντος και ανθρώπινης δημιουργικότητας. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και ηλεκτρονικά μέσα. Τα διηγήματά του «Η καλή Μάγισσα της Ανατολής» και «Το Θέατρο της απόλυτης σιωπής» έχουν επίσης δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά.
Τα βιβλία του έχουν θεωρηθεί από την κριτική ως έργα τέχνης, ανταποκρινόμενα στο τοπικό αλλά και στο διεθνές σύνθετο περιβάλλον και την παγκόσμια ιστορική πραγματικότητα. Ανάμεσα στις άλλες διακρίσεις για το συνολικό έργο του, έχει τιμηθεί με το «Αριστείον Ανθρωπισμού και Πολιτισμού» από το Ελληνικό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης.
Από τον Ιούνιο του 2006 και μέχρι σήμερα, αγωνίζεται υπεράνθρωπα για ν’ αποτρέψει την εναπόθεση των αστικών λυμάτων της Λευκάδας στη θάλασσα του Κάστρου, της Γύρας και του Άη-Γιάννη, περιοχή χαρακτηρισμένη ως ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, ήδη από το 1974. Πρόκειται για ένα σπάνιο φυσικό μνημείο, δημιούργημα της μεγαλοφυΐας της φύσης. Σ’ αυτόν τον χώρο ο Άγγελος Σικελιανός συναισθάνθηκε τον άρρητο παλμό της αιωνιότητας, και η Εύα Πάλμερ-Σικελιανού στα απομνημονεύματά της σημειώνει: «Ακρογιαλιά-Πνεύμα». Αυτό ακριβώς το μεγαλειώδες φυσικό μνημείο επιλέγεται επίμονα ως αποδέκτης των αστικών λυμάτων. Πράξη καταστροφική και για την υγεία των ανθρώπων και ιδιαίτερα των χιλιάδων παιδιών που κολυμπούν εκεί κατά τους θερινούς μήνες, και για τη σημερινή, μοναδικά αισιόδοξη, οικονομική προοπτική της Λευκάδας και της απέναντι Ακαρνανίας.
Για την τριλογία βιβλίων του πάνω στην επιβίωση, ο διακεκριμένος Καθηγητής Φιλοσοφίας, ελληνιστής, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών John P. Anton, γράφει: «Η ολοκλήρωση αυτού του αξιοθαύμαστου έργου πάνω στο απειλητικό ζήτημα της αυτοφυλάκισης της ανθρωπότητας, εμφανίζεται σα μια διαγνωστική δήλωση αλλά και σαν ένα όραμα της τέχνης. Μας επιτρέπει να καλωσορίσουμε τον Σπύρο Βρεττό σαν κάτι περισσότερο από ένα χαρισματικό συγγραφέα. Έχει ανυψώσει τη συγγραφική του τέχνη στο επίπεδο της κατανόησης της ύβρεως του σύγχρονου κόσμου. Και πέρα απ’ αυτό το σημείο, έχει διανοίξει την οδό για το ταξίδι που θα οδηγήσει σε πολιτισμική ελευθερία…»
