Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 7

#1 Έλενα Μαρούτσου : "Δεν μπορώ να γράφω για πράγματα που δεν ξέρω"

των Νέστορα Ι. Πουλάκου & Στράτου Π.

Απ' την παρουσίαση του βιβλίου στα Εξάρχεια μέχρι το Athens Prize For Literature 2009 κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι. Με τον κοινό μας φίλο, τον σκηνοθέτη Στέργιο Νιζήρη, το είχαμε πει πάμπολλες φορές. Να συναντηθούμε για να μιλήσουμε "μεταξύ συρμού και αποβάθρας". Όμως δεν το ήθελε η μοίρα. Το κάρμα. Τι άλλο; Ούτε η δική μας, ούτε της Έλενας. Ώσπου, στο περιθώριο της παρουσίασης του Γιαννάκη του Cash του μεγάλου επιβήτορα, ανταλλάξαμε βλέμματα, τηλέφωνα, βιβλία. Στη Λευκάδα κάτω από τον καυτό ήλιο, δίπλα στην καταγάλανη θάλασσα, μοιράζαμε το χρόνο μας όλοι οι "βακχικοί" μεταξύ του συρμού (ο ένας) και της αποβάθρας (ο άλλος). Ο τρίτος κάπου ρέμβαζε... Άρα λοιπόν η αυγουστιάτικη συνάντηση στο ΒΟΞ για κρασί και κουβέντα ήταν επιτακτική. Τη σίκουελ συνομιλία, όμως, την ακύρωσε ο θεός, οι πυρκαγιές του Καραμανλή και οι "κατάρες" του Νιζήρη. Κακά τα ψέμματα. Είπαμε πολλά. Αλλά θα σας γράψουμε λίγα από αυτά. (Τα άλλα είναι προσωπικά). Κάναμε και συνεργασία. Άλλωστε η Έλενα Μαρούτσου έχει μέλλον μπροστά της. Βαθύ μέλλον, με προοπτικές. Πάμε; (ποιος το έλεγε; μα ποιος το έλεγε;)

Νέστορας Ι. Πουλάκος

N.I.Π. : Η ηρωίδα του βιβλίου σου ταυτίζεται με το κοριτσάκι της ταινίας που γυρίζεται εντός της ιστορίας σου;

Τρόπον τινά. Διότι ο βιασμός που υπέστη το κοριτσάκι στην ταινία είναι ουσιαστικά ο ψυχολογικός βιασμός της ηρωίδας σε όλα αυτά τα χρόνια που περιγράφει η ιστορία. Παιδικά τραύματα, εσωτερικά νοσήματα. Η λύτρωση βέβαια δίνεται μέσα από τη λογοτεχνία στην οποία επιδίδεται. Δίνει νοήματα και ερμηνείες στο παλιό κομμάτι του εαυτού της, αφήνοντας πίσω το παρελθόν και αποφασίζοντας να τραβήξει έναν καινούριο δρόμο. Εν ολίγοις το κοριτσάκι του τρένου αντικατροπτρίζει την ίδια.
Σ.Π. : Για να καταλάβουμε, η ηρωίδα σου εξιλεώθηκε μέσα από το βιβλίο της;
Καλύτερα θα έλεγα ότι προχώρησε μέσα από αυτό. Έδωσε νόημα σε αυτά που είχαν συμβεί, στο οικογενειακό και το ερωτικό της πεδίο, παραθέτοντας εν τέλει τη δική της ερμηνεία.
Σ.Π. : Και η συγγραφέας του βιβλίου "Μεταξύ συρμού και αποβάθρας";
(χαχαχα) Eγώ; Δεν είμαι εγώ η ηρωίδα. Αχ, αυτή η πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Όπως συμβαίνει γενικά έτσι και εγώ άφησα πολλά πίσω μου με το συγκεκριμένο βιβλίο. Βέβαια... Μπορεί να μην αφήσεις και τίποτε... Τώρα θα γίνω ζεν! (χαχαχα)
maroutsou2.jpgmaroutsou1.jpgΝ.Ι.Π. Εντάσσεται το πόνημα σου στη -τόσο ευρέως διαδεδομένη- μεταμοντέρνα λογοτεχνία; Γιατί επέλεξες να γράψεις σε α' πρόσωπο;
Επέλεξα να "επιλέξω" την πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Αυτό μου βγαίνει ευκολότερα. Μου πάει. Κι έτσι μπορώ να γράψω. Έτσι αισθάνομαι άνετα. Επίσης η αφήγηση σε α' πρόσωπο μου δίνει τη δυνατότητα να είμαι ειρωνική με τον εαυτό μου ευκολότερα σε ότι συμβαίνει. Με τον εαυτό μου ως αφηγήτρια, για να μην παρεξηγούμαι. Να τον κοιτάζω από ψηλά και να τον επικρίνω.
"Όχι, δεν είναι προσωπική εμπειρία η kinky σκηνη με το μαρκαδόρο!"
Δεν είναι παγίδα το να ταυτιστείς με τον ήρωα. Δεν με ενδιαφέρει να σκέπτομαι έτσι. Άλλωστε υπάρχει πάντα το φανταστικό.
"Αυτά που είμαστε δεν είναι μόνο αυτά που έχουμε κάνει, αλλά και αυτά που φανταζόμαστε ή ονειρευόμαστε να κάνουμε"
Όσο για το μεταμοντέρνο που λες δεν έχω να πω κάτι. Eίμαι ένας άνθρωπος της εποχής μου.
Ν.Ι.Π. : Έχεις απαίτηση από τον αναγνώστη σου να μην σε ταυτίσει με την ηρωίδα σου; Ή αυτά που είπες προηγουμένως περί φαντασίας απαιτείς να τα σκεφτεί;
Όχι! Αλλά όταν με ρωτήσει κάποιος μπορώ να μην απαντήσω. Ή ν' αρνηθώ γενικά. (χαχαχα) Κοιτάχτε, η λογοτεχνία είναι λογοτεχνία. Μην παρασυρόμαστε από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση.
"Η κρυφή γοητεία της πρωτοπρόσωπης γραφής"
ή
"Μπορώ να παίξω μόνο στο δικό μου έργο"
Σ.Π. : H ηρωίδα της ιστορίας σου ετοιμάζει ένα βιβλίο με πίνακες του Μαγκρίτ. Το ίδιο κι εσύ...
Και;
Σ.Π. : Υπάρχει κάτι προφανές;
Νομίζεις;
[Μοιράζονται εκατέρωθεν αβρότητες]
Σ.Π. : Γιατί δεν έκανες κάτι διαφορετικό για να μην σε ταυτίσουν;
Καταλαβαίνω. Όμως δεν θα υπήρχε κανένα αναγνωστικό ενδιαφέρον με τα ξερά διηγήματα για την οικογένεια. Ενώ με τη ζωγραφική του Μαγκρίτ και την ποίηση του Λειβαδίτη...
[Γέλια και τσακωμοί αναφορικά με το βιβλίο-μήλον της έριδος της Έλενας Μαρούτσου κατά τις βακχικόδιακοπές στη Λευκάδα μεταξύ Ν.Ι.Π. και Σ.Π.]
Ν.Ι.Π. : Πως προέκυψαν οι πίνακες του Μαγκρίτ και η ποίηση του Λειβαδίτη;
Ο Μαγκρίτ ήταν ο οδηγός για τη γραφή του μυθιστορήματος. Ενώ η ποίηση του Λειβαδίτη κόλλησε εκ των υστέρων. Και το γλυκό έδεσε...
Σ.Π. : Όταν ξεκινάς να γράφεις...
... δεν έχω ιδέα τι πρόκειται ν' ακολουθήσει. Δεν μπορώ να γράφω για πράγματα που δεν ξέρω!
[Πανζουρλισμός εντός του ΒΟΞ. Γέλια και κρασιά. Ο Στέργιος φταρνίζεται δυνατά μές στην άδεια αίθουσα καπνιστών αυγουστιάτικα. Το ένα και μοναδικό άλλο τραπέζι διαμαρτύρεται]
 
Ν.Ι.Π. : Επιθυμείς το βιβλίο σου να γίνει ταινία;
 Μμμμμ... Θα ήθελα να παραμείνει στο χαρτί. Εκεί είναι η θέση του. Άλλωστε έχει τόσα και τόσα. Ποίηση και ζωγραφική, ταινία και βιβλίο, φλασμπάκ. Ας μείνει εκεί καλύτερα.
 
Ν.Ι.Π. : Στέργιε, η δική σου θέση ως σκηνοθέτης;
Σ.Ν. : Πρόκειται για μια ιστορία σαν οπτικό ποίημα. Δύσκολα όμως γίνεται ταινία. Κι εγώ θα την προτιμούσα στο βιβλίο.
"Η συγγραφέας παίζει με τις εμμονές της"
Σ.Π. : Και ο Δημητράκης;
[Γίνεται της τρελής. Η Έλενα γελά δυνατά. Κι όλοι κοιτάζουν τον Στέργιο Νιζήρη]
 
Ν.Ι.Π. - Σ.Π. : Τι καλό μας ετοιμάζεις τώρα;
Μια νουβέλλα που θα βγει από τις Εκδόσεις Κέδρος. Λέγεται "ΤΟ ΝØΗΜΑ" και θα σας έχω μία έκπληξη στο επόμενο τεύχος από αυτό το βιβλίο...
Σ.Π. : Σα να μου "μυρίζει" κάτι από τον χαρακτήρα της Μαρούτσου πάλι;
[Εφορμεί στο τραπέζι -μετά από ολιγόλεπτη απομόνωση σκέψεων- ο σωματοφύλακας Νιζήρης. Διακόπτει την κουβέντα. Και μιλά για κοκτέιλς με τον Σ.Π. Cuba Libre ή Mοjito;]
N.I.Π. : Στράτο θες να συνεχίσεις;
Σ.Π. : Θέλω να διαβάσω το βιβλίο "ΤΟ ΝØΗΜΑ". Θα μάθω πολλά για την Έλενα...
[H Έλενα Μαρούτσου το διασκεδάζει]
Ν.Ι.Π. - Σ.Π. : Καλή σας επιτυχία αγαπητή μου...
Καλό που γνωριστήκαμε θα έλεγα...

Το κακό παιδί του Βακχικόν (Στράτος Π.) και ο οπλαρχηγός του (Νέστορας Ι. Πουλάκος) vs της συγγραφέως Έλενας Μαρούτσου -> black pussy, white pussy, spanish pussy, yellow pussy, hot pussy, cold pussy… και ο Νέστορας να με κοιτά έντρομος καθως επαναλαμβάνω στον αέρα του 105,5 στο Κόκκινο τα λόγια του σεφ από την ταινία "Από το Σούρουπο ως την Αυγή του Ταραντινο. Μέσα στη παράνοια, λοιπόν, αυτού του καλοκαιριού ένα βράδυ στο Floral στα Εξάρχεια γνώρισα τη γοητευτική συγγραφέα Έλενα Μαρούτσου. Το τελευταίο της βιβλίο με τίτλο "Μεταξύ συρμού και αποβάθρας" βραβεύτηκε με το Αthens Prize For Literature 2009. Τότε αποφασίστηκε να "συνεντευξιαστούμε" κάποια στιγμή λίγο πριν αναχωρήσω για Ιταλία, αφού πρώτα διάβασα φυσικά το βιβλίο της. Έτσι κι έγινε. Ένα μήνα αργοτερα κι έπειτα απο πολυάριθμα κοκτέιλ σερβιρισμένα στους πελάτες και καυτά μεσημέρια στις υπέροχες παραλίες της Λευκάδας, κατάφερα και ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλιου της και ήμουν πανέτοιμος να διεισδύσω στα άδυτας της... ψυχής και... του μυαλού της Έλενας! Την πρώτη κιόλας μέρα της επιστροφής μου από το νησί το σκηνικό είχε στηθεί! Το ρινγκ ήταν έτοιμο! Η Έλενα παρέα με το σωματοφύλακά της Στεργιο Νιζήρη και τον οπλαρχηγό του Βακχικόν Νέστορα Πουλάκο με περίμεναν σ' ένα άθλιο μαγαζί στα Εξάρχεια, το Βοξ. Ο αγώνας ξεκίνησε, αφού πρώτα αλυσοδέσαμε και φιμώσαμε τον κύριο Νιζήρη προκειμένου να έχουμε το πεδίο ελεύθερο για να εκμεταλλευτούμε την Έλενα! Λίγο πριν το τέλος της συνέντευξης ο κύριος Νιζήρης κατάφερε να λύθει επιδεικνύοντας τη σωματική του δύναμη, μα τότε ήταν ήδη αργά... Είχαμε μάθει το μυστικό της επιτυχίας της Έλενας.

40-30-15-15!! Σςςςςςςς.....

Στράτος Π.
Υ.Γ. Λεζάντες : Στράτος Π.-Έλενα Μαρούτσου-Στέργιος Νιζήρης  / Έλενα Μαρούτσου-Στράτος Π. / Νέστορας Ι. Πουλάκος-Έλενα Μαρούτσου.

Η Έλενα Μαρούτσου είναι συγγραφέας. Έχει εκδώσει τη συλλογή ιστοριών «Του ύψους και του βάθους» (Αλεξάνδρεια, 1998), τη συλλογή διηγημάτων «Οι προδοσίες των ονομάτων» (Αλεξάνδρεια, 2004) και το μυθιστόρημα «Μεταξύ συρμού και αποβάθρας» (Καστανιώτης, 2008).