Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 4

Χωρίς επιστροφή - Πέτρος Ασπρόπουλος

Μένω εδώ κερωμένος ψυχρός αγέρωχος
Ζητώ μια δόση στοργής
Όνειρα ξυράφια ξεσκίζουν το νου μου
Παγωμένος αέρας
Μονότονα λόγια... Παρηγοριά
Παγωνιά παντού
Μόνος πάλι στην πόλη μου, στο κενό μου
Κι εκείνο το νεύμα...
Εκείνο το συναίσθημα...
ήσουν κι εσύ εδώ το θυμόμουν από πάντα
Εσύ μου έταξες...
Εσέ με γέμισες...
Κι όμως με τελείωσες...
Απλόχερα μου έδωσες...
Το θρόνο μου στον Άδη
Λυγίζουν τα γόνατα...
Μούδιασαν οι ώμοι...
Ακούς τους παλμούς  της καρδιάς…;
Η ψυχή θ' αποδράσει...
Κορμί ψάχνει να μπει...
Ρακένδυτες μνήμες αναπολούν τοπία...
Στιγμές αγάπης... πάθους
Δυο σκιές, δυο κορμιά...
Θαμπώνουν τα τζάμια...
Είναι τόσο κοντά...!
Θεά μου.. αχ!
Δεν τριπάρω. Το ζω...
Ένα τσιγάρο... διάλλειμα πριν παλι χαθώ...
Μούδιασα τώρα δε νιώθω...
Νομίζω οτι θα μπορώ…
Ο Άδης πλέον είναι μια ζωγραφιά...
Χαμογελώ με δάκρυα...
Πίνοντας ρούμι σε μπρούτζινο ποτήρι...
Αλλα πλέον δε μεθώ
Κάνω παρέα με νεκρούς
Άγγελοι με ξίφη και τσεκούρια μου χαμογελούν...
Δεν είμαι πλέον εκεί...
Διάολοι πλεον δεν με κυνηγούν, με συμπαθούν...
Άγγελε μου σε φιλώ.....
Απ' το απόλυτο σκοτάδι
Απ' τον υπέροχο Άδη....

Ο Πέτρος Ασπρόπουλος ζει κι εργάζεται στην Αθήνα.