Η πρώτη ποιητική συλλογή του Σπύρου Καρέλα Το νησί των Γλωττοφάγων (εκδόσεις Γαβριηλίδης 2012) μας αφήνει κατάπληκτους λόγω των διογκωμένων λεκτικών σχημάτων και των παραμορφώσεων που ο ίδιος επιβάλλει στη γλώσσα του. Με έναν τίτλο που παραπέμπει στους Λωτοφάγους της Οδύσσειας, ο νεαρός ποιητής παίζει με τη γλώσσα ένα επικίνδυνο και άκρως τολμηρό παιχνίδι. Ο ίδιος αναφέρει με έναν παράξενο ορισμό Γλωττοφαγία: ασθένεια του νοός, φυσική απόκλισις, φρενητιώσσα εμμονή και οίστρος ουρανοδοσμένος (σελ. 9). Οι Λωτοφάγοι πρόσφεραν τον καρπό του λωτού στους συντρόφους του Οδυσσέα με αποτέλεσμα εκείνοι να ξεχάσουν από πού προέρχονταν και προς τα πού κατευθύνονταν. Οι Γλωττοφάγοι είναι οι απανταχού λάτρεις της γραφής που μέσα στο φιλόξενο σύμπαν της μπορούν να ξεχνούν ότι δεν τους ταξιδεύει, ώστε να σαλπάρουν ανενόχλητοι με το καράβι των λέξεων της ποίησης.
Η ποίησή του λειτουργεί με έναν παράδοξο τρόπο, διευρύνει το πεδίο του κόσμου που ο ίδιος θέλει να εξερευνήσει και αποκαλύπτει τα πιο οικεία πράγματα με τις άγνωστες όψεις τους. Οι λέξεις του τοποθετημένες με σκέψη και προσοχή δίνουν την αίσθηση ότι ο νεαρός ποιητής φαντάζεται με ένταση και πληρότητα ένα σύμπαν άκρως γοητευτικό και φιλόξενο. Αξίζει να τονιστεί ότι με την πρώτη ποιητική συλλογή του γίνεται εμφανής η ανάγκη για μια γλώσσα που σιγά - σιγά θα ανακαλύψει τον δρόμο της και θα αναπτύξει την ποιητική ικανότητα στον υψηλότερο βαθμό της, τον σπινθήρα μιας ανατροφοδοτούμενης σκέψης.
Η λεπτή ευαισθησία και η πλούσια φαντασία είναι τα εφόδια του Σπύρου Καρέλα για τη δημιουργία του δικού του λεκτικού κόσμου. Η χαρά και η θλίψη που μπορεί να κρύβει η δημιουργία ποιητικού σύμπαντος έχει ως αντίτιμο τη συμμετοχή μας στη φύση των πραγμάτων που αναδύονται ως ευχάριστες εκρήξεις ποιητικής σύνθεσης. Αυτό είναι και το ζητούμενο εν τέλει.
