Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 30

Τζέιμς Ράιτ: Ποιήματα

2wrightvakx.jpg
Ποιήματα, Τζέιμς Ράιτ, ανθολόγηση-μετάφραση: Μαρία Κατσοπούλου, εκδόσεις Vakxikon.gr 2016



Λυκόφωτα

Οι μεγάλες πέτρες της στάμνας πίσω από τον αχυρώνα
Είναι μουλιασμένες στο ασβεστόνερο.
Το πρόσωπο της γιαγιάς μου είναι ένα μικρό φύλλο από σφένδαμο
Αποξηραμένο μέσα σε ένα μυστικό κουτί.
Ακρίδες κατεβαίνουν στις σκούρες πράσινες χαραμάδες
Της παιδικής μου ηλικίας. Μανταλάκια κρέμονται απαλά από τα δέντρα. Τα μαλλιά σου είναι γκρίζα.

Τα κλήματα των πόλεων είναι μαραμένα.
Πέρα έξω, τα εμπορικά κέντρα αδειάζουν και σκοτεινιάζουν.

Μια άλικη σκιά χαλυβουργείων.

Σελήνη

Είμαι τόσο ενθουσιασμένος
Μαζί σου, επειδή σε γνωρίζω
Και ξέρω πως ήρθες κάτω σε μένα, απαντώντας.
Ανέβηκα τον λόφο
Αφόυ εσύ τον κατέβηκες.
Δεν σε είχα δει,
Μα πίστεψα σε σένα,
Και πίστεψα πως διαχώριζες τρεις κώνους
Ουρανού κάτω, πέρα από
Τον αριστερό ώμο της λευκής βελανιδιάς
Στο Γουόρνοκ
Του Οχάιο, και θυμήθηκα και προσεύχομαι
Να έρθεις κάτω σε μένα, να με αγαπήσεις και να μου φέρεις
Έναν ασημένιο πάνθηρα και ένα χαρούμενο,
Χιονισμένο απόβραδο,
Κι εγώ θα σου δώσω
Τη ζωή μου, ό,τι έχω, και τώρα,
Η αγαπημένη έχει έρθει σε μένα και πάμε περίπατο
Κάτω από σένα, δίπλα στο Ηστ Ρίβερ, στο χιόνι,
Και οι τρεις μας, αφήνοντας έξι ίχνη πάνθηρα,
Ευγενική γυναίκα, και χαρούμενος άνδρας,
Και σ’ αγαπώ,
Ουρανέ γεμάτε δάφνες και βέλη,
Λευκή σκιά πόλεων όπου οι ουλές
Λησμονημένων κύκνων
Ξυπνούν μέσα σε φτερά
Και νέα φύλλα.