Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 19

Στήλη: Εξ αφορμής 10

ΣΕ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΠΛΕΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ

Πλέει η μέρα στη χώρα μας.  Ξεκινάει από τα χαράματα με ταχύ ρυθμό κατευθυνόμενη προς το σούρουπο. Έμαθε στην χώρα μας ν’ απλώνεται πάνω από τα βράχια και τ’ άσπρα σπίτια των μικροσκοπικών νησιών με τα πλακόστρωτα και τις τεμπέλικες γάτες που ψάχνουν απεγνωσμένα μια λωρίδα σκιάς να απλωθούν καταγής.  
«Ὢ σῶμα τοῦ καλοκαιριοῦ γυμνὸ καμένο
Φαγωμένο ἀπὸ τὸ λάδι κι ἀπὸ τὸ ἀλάτι
Σῶμα τοῦ βράχου καὶ ῥῖγος τῆς καρδιᾶς

Σῶμα βαθὺ πλεούμενο τῆς μέρας!»
Πλέει η μέρα στη χώρα μας. Περισσεύει το φως πάνω στο ενάλιο γαλάζιο και την χρυσαφιά αμμούδα του Αιγαίου και του Ιονίου πελάγους. Πλεονάζει το άγγιγμα του κοχυλιού στο μαλακό της πατούσας που ξεπλένει την αβάσταχτη ελαφρότητα του χειμώνα. Επειδή αντί να τον διαβούμε, μας περπάτησε ένας ολόκληρος χειμώνας, επειδή μια ολόκληρη χρονιά μας συνέθλιψε με την ανατρεπτική της επιμονή, επειδή στην ερημιά ενός άδειου κουφαριού βρεθήκαμε μόνοι, γι αυτό και εμείς εις το εξής ας μάθουμε καλά να προφέρουμε τη λέξη θάλασσα.
«Πρόσεχε να προφέρεις καθαρά τη λέξη θάλασσα
έτσι που να γυαλίσουν μέσα της όλα τα δελφίνια
Κι η ερημιά πολλή που να χωρά ο θεός»
Ας μάθουμε να αγγίζουμε ό,τι μας χωρά, ας μάθουμε να πατάμε ό,τι δεν θα μας κάψει, ό,τι φαίνεται όμορφο μέσα στο διάφανο του νερού, ό,τι  δεν μας χαρίζεται, αλλά μας ανήκει. Σε πολλαπλούς σχηματισμούς ας μάθουμε να απλωνόμαστε. Στην χώρα μας που πλέει η μέρα και το περισσευούμενο φως, ας μάθουμε από την αρχή γραφή και ανάγνωση
«Έχοντας ερωτευτεί και κατοικήσει αιώνες μες στη θάλασσα έμαθα γραφή και ανάγνωση.»
Μέσα στη θάλασσα που μας ερωτεύτηκε και την περπατήσαμε με την αβάσταχτη ελαφρότητα του πρώτου δοσίματος, χωρίς ξενόφερτα στολίδια και φτιασίδια, χωρίς αλλότριες συνθέσεις και σώματα ξένα. Από την αρχή η ανάγνωση με μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι σε σώμα καλοκαιριού που πλέει σε φως
 «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα,
στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.
Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.»
Πλεούμενα κι εμείς της μέρας, από την αρχή ας μάθουμε να περπατάμε στη χώρα μας, με νέα ανάγνωση και γραφή βηματισμού άλματος γοργού. Πιο γρήγορο της φθοράς κατά τον ποιητή του Αιγαίου.
«Κάνε άλμα πιο γρήγορο από την φθορά.»


Αναστασία Γκίτση
Η στήλη Εξ αφορμής γράφεται από το τεύχος 10 του Vakxikon.gr.