ΣΓΟΥΡΑ ΜΑΛΛΙΑ
θέλω να γίνω πειρατής
και να σε πάρω
εκεί που οι γοργόνες
έχουν σγουρά μαλλιά
και οι λυπημένοι
δεν τραγουδάνε τη λύπη τους.
θα γράψω έναν αρχαίο όρκο
όπως εκείνοι που έλεγαν «για πάντα»
και εννοούσαν ως το θάνατο
και μέσα στο σκοτάδι.
γιατί μπορώ και σε σκέφτομαι.
Ζωντανεύει το κορμί μου
και βρίσκω τις λέξεις
που σου ταιριάζουν
και θα φέρουν το καινούργιο
μαζί με τα ερωτικά κελαηδίσματα των πουλιών
που επιστρέφουν στο δάσος μου
έφτιαξα το κορμί σου
με οδηγό τα λόγια σου
και την ανάσα σου
που έφερνε τη μοναξιά σου.
Χιλιόμετρα μακριά μου.
Τώρα τις ορφανές νύχτες μου
σε αγγαλιάζω
βάζω τα χείλη μου στο στήθος σου που καιει.
Δεν είναι παγωμένο μάρμαρο.
Είναι η φωτιά
που θέλω να λαμπαδιάσει
με τις παλιές φυλλάδες.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ
Όταν με βρεις
στους σταθμούς των τρένων
με τα φτερά σπασμένα
να κοιτάζω λυπημένος
τους ταξιδιώτες που πάνε κι έρχονται
μην τρομάξεις.
Άγγελος ήμουνα.
Και άγγελος σε περίμενα.
ΝΕΑ ΑΡΧΗ
Να αφανίσω τη μνήμη μου
και να αρχίσω από τη μέρα
που σου χάιδεψα τα μαλλιά
να ξαναγράφω τη ζωή μου.
Τις δικές σου μνήμες να τις κρατήσεις.
Δεν ζητώ να πάρω ό,τι έχεις
ζητώ να σου δώσω το αθάνατο νερό
τους σπαραγμούς μου κάνοντας τραγούδι
στο κορμί σου το αέρινο
γράφοντας μια ιστορία
που οι παραμυθάδες θα λένε
στα τραπέζια
με τη συνοδεία Ηπειρώτικου κλαρίνου.
O Γιάννης Ρηγόπουλος ζει στο Άργος. Δημοσιεύει ποιήματα, δοκίμια και κριτικά κείμενα σε ποικίλα έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, ενώ έχει εκδοτική ανάμειξη στο περιοδικό "Αναγέννηση". Έχει εκδώσει ουκ ολίγα βιβλία, μεταξύ των οποίων την ποιητική συλλογή "Ενδοφλεβίως", από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδης.
