Πρωτόγαλα, Πεζό/ποίηση, Κατερίνα Χρυσανθοπούλου, Εκδόσεις Futura, 2009
ξεφεύγει ο παλιός φόβος, στάζει, κυλάει, ως το πάτωμα κι εξατμίζεται στην ωχρή ζέστη. ο φόβος ο γεννημένος απ' τη μήτρα μου, έτσι όπως μου άνοιξαν το παλιό κορμί, και πριν με ράψουνε σε νέο σώμα, όρμησε στη στιγμή να φύγει, να εξαφανιστεί. στη θέα της ζωής χάνονται ως και τα ίχνη του.
Σημείωμα (του Νέστορα Ι. Πουλάκου)
Ένα γλυκό, βαθιά ανθρώπινο γεγονός περιλαμβάνει αυτό το πρωτότυπο πείραμα της έμπειρης συγγραφέως Κατερίνας Χρυσανθοπούλου (με εκδόσεις στον Κέδρο και τον Τόπο). Τη μνήμη της μητρότητας, απ' όταν κυοφορείς μέχρι τη γέννηση, τη διαδικασία του μαιευτηρίου, τον πρώτο θηλασμό. Η ποίηση εισχωρεί στο πλέον αγνό σημείο της πορείας της ζωής και επί του πρακτέος, αν προτιμάτε.
Ένα ποίημα-ύμνος στην πιο σημαντική στιγμή της γυναίκας. Στη γέννηση, στον θηλασμό. Το παιδί της, έτσι όπως αυτό βγαίνει από την ίδια. Από το δικό της σώμα. Διανθισμένη με χαρακτηριστικά σχέδια της Χριστίνας Κάλμπαρη, η πεζό-ποίηση της Χρυσανθοπούλου, με αρχή-μέση-τέλος, προσφέρει απλόχερα στιγμές τυπωμένες, που για αιώνες παραμένουν κρυμμένες στης γυναίκας το μυαλό και την ψυχή.
