photo © Αλέξιος Μάινας
Τελικά σε ποιον ανήκει η ζωή;
Για να ξέρω που θα δώσω το νοίκι.
Εμένα δεν με πολυνοιάζει.
Έτσι και αλλιώς τα έχω τα λεφτά.
Δεκάρα δεκάρα τα μάζευα όλα αυτά τα χρόνια.
Από δουλειές πρόχειρες, προσεγμένες, υπακούοντας λογιών λογιών ανθρώπους.
Τα έχω τα λεφτά!
Είμαι 80 πια και πιάνουν πιο πολύ χώρο στο σπίτι, απ'όλες οι αναμνήσεις μου μαζεμένες.
Στερήθηκα λίγο τη ζωή μου για να πληρώσω.
Αλλά είμαι 80 πια!
Κατάλαβες;
Είμαι 80 πια!
*
Ο έρωτας βρέθηκε κρεμασμένος στο δωμάτιο των ξένων,
φορώντας παπούτσια δυο νούμερα μεγαλύτερα.
Μεθυσμένος από κρασί, λίγο κρασί και λίγο κρασί ακόμη.
Ποτισμένος με καπνούς και ουσίες.
Με αφρούς να στάζουν απ' το στόμα λίγο λίγο στο πάτωμα,μας κάνανε όλους νευρικούς.
Με το ένα μάτι ανοιχτό και το άλλο ραμμένο με μαύρη κλωστή.
Ο έρωτας βρέθηκε κρεμασμένος στο δωμάτιο των ξένων φορώντας παπούτσια δυο νούμερα μεγαλύτερα.
Ο έρωτας δεν δάκρυσε.
Χαρούμενοι χειροκροτήσαμε όλοι!
**
Η Γωγώ Λιανού ζει στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Κάτι κόκκινο (εκδόσεις Ars Poetica 2015).
