Στις τέσσερις προεκδοθείσες ποιητικές συλλογές και σε μια -μέχρι πρότινως- ανέκδοτη θα χαθεί ο ποιητής Γιώργος Αθανασόπουλος για να βρει τον τρόπο και το λόγο της φωνής του που δεν είναι άλλος παρά η ποίηση της καρδιάς του. Mε μια τρυφερότητα -έμφυτη προφανώς- και με μια απαρέγκλιτη προσήλωση ισορρόπησης στο μεταίχμιο πραγματικότητας κι ονείρου, ο ποιητής εκφράζει, με τον πιο αβίαστο τρόπο και με τις πιο φυσικές εικόνες, τον εσωτερικό του καημό που γίνεται λέξη, έκφραση και εν τέλει πρόσκληση για συμπόρευση και συναίσθηση κοινών σε όλους μας βιωμάτων. Περιγραφικός κατ’ επιλογήν, προσωπικός κατά βούληση, εξομολογητικός κατ’ επιθυμία, ο ποιητής θυμάται, ξαναθυμάται, δεν διστάζει να αποκαλύψει όλα όσα με το δικό του βλέμμα μετασχηματίζονται στον χώρο και τον χρόνο του. Το πρώτο ποίημα του τόμου αποκαλύπτει εξ’ αρχής το τόλμημα του ποιητή.
θυμάμαι τη σκιά απ’ τη μουριά στην αυλή
τα μάτια των πραγμάτων μ’ ένα ανοιχτό φως
σε θυμάμαι, χώμα
πένθιμα αίματα ήχων
ρυθμικές φωνές στις παλάμες
σε θυμάμαι
μισόγυμνα κορίτσια χόρευαν έναν αγώνα δακρύων
μια εκτοξευμένη αγάπη απωθούσε το χρόνο»
Με την μνήμη στο ένα άκρο και την προτροπή στο άλλο, ο χωροχρόνος του ποιητή αντί να τετραγωνίζει κυκλώνει όλες τις δυνατές εκδοχές μιας δυναμικής ανθρώπινης παρουσίας σε στατικό παρόν.
ο αιώνας μας μάς περιμένει
πρέπει να ‘χουμε φωνή δυνατή σαν βράχο»
Με την βαθιά συναίσθηση της μοναχικότητας μας «Κ’ η θάλασσα μας, η ατομική του καθενός» καλεί συνέχεια τον εαυτό του σε επαφή με τον άλλον «Ας ρίξουμε όλο το ρούχο από πάνω μας/ και γυμνοί/ ας ιδωθούμε στα μάτια/ χωρίς χαμόγελο/ Ύστερα, με χαμόγελο» και πορεύεται την πορεία των πραγμάτων που συμβαίνουν έξω από εμάς «Τα πράγματα ανασαίνουν σιγά για χρόνια».
Μολονότι το μωσαϊκό των, εν λόγω, ποιητικών συλλογών μας δίνει μια ποικιλία εννοιολογικών και μορφολογικών μοτίβων της γραφής του ποιητή, η ιδιαίτερη παρουσία του στις λέξεις που διανύουν 21 χρόνια απ’ αρχής δημοσίευσής τους, είναι αφενός εμφανής, αφετέρου προσφυής της ώριμης δημιουργικής του πορείας. Τρυφερός ερωτισμός, συνομιλία με τον άλλον, συνάντηση με τα απλά πράγματα ουσίας, επαφή με το φυσικό τοπίο, γειτνίαση με τα μύχια συναισθήματα, ερωτήματα ζωής και αναζήτηση του φωτός είναι ακροθιγώς κάποια από τα κύρια χαρακτηριστικά των ποιητικών συλλογών που συγκεντρώθηκαν στον πρώτο τόμο από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν. Άξιον σημείωσης αποτελούν, επίσης, τα μελοποιημένα ποιήματα του ποιητή που εμπεριέχονται στην παρούσα έκδοση, σε ερμηνευτική εκτέλεση από τον συνθέτη Σωτήρη Σακελλαρόπουλο.
Η αγάπη που κινεί τα νήματα, αυτή είναι, μεταξύ άλλων, η αλήθεια του ποιητή, καθώς με βάση τα γραφόμενά του, έχει ανοίξει καλά τα μάτια του σε μια νέα πηγή φωτός.
