photo © Αλέξιος Μάινας
Ο Σταμάτης ήταν ποιητής, δημοσίευε ποιήματα κυρίως σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ήταν ψηλός, μακρύς και λεπτός. Ξανθός, με ξεπλυμένα χρώματα. Πριν από επτά χρόνια έκανε τη γνωριμία της Κερασίας, μιας ζουμερής, πολύ γήινης και νόστιμης κοπέλας, που εργαζόταν ως υπάλληλος στο φούρνο της γειτονιάς του. Η κοπέλα του έδινε στο χέρι τα γλυκά με σοκολάτα και τις φραντζόλες χωριάτικου ψωμιού που αγόραζε. Ο Σταμάτης προσελκύσθηκε από τη χυμώδη ομορφιά της και δεν έχανε ευκαιρία να ψωνίσει αφράτα γλυκά από το φούρνο της για να τη συναντήσει και να μιλήσουν για λίγο περί ανέμων και υδάτων… Έτσι άνοιξαν κάποιες συζητήσεις και γνωρίστηκαν κάπως καλύτερα.
Ο Σταμάτης, λίγο λίγο άρχισε, πολύ συγκρατημένα, να τη φλερτάρει. Βασάνιζε για καιρό το μυαλό του πώς να της προτείνει να βγουν έξω μαζί. Και τελικά, μετά από πολλούς δισταγμούς, υιοθέτησε την απλούστερη και πιο συνηθισμένη λύση, να της προτείνει να πάνε μαζί σινεμά. Διάλεξε, λόγω των προτιμήσεών του, μια ιταλική ταινία του Φελίνι που ήταν διασκευή της αυτοβιογραφίας του Τζιάκομο Καζανόβα. Την είχε ξαναδεί άλλες δύο φορές και τον είχε ενθουσιάσει η ποιητική ενατένισή της. Σκέφτηκε ότι η ερωτική ατμόσφαιρα και φόρτιση των εικόνων, θα διέγειρε το ζευγάρι μεσ’ στη σκοτεινή αίθουσα και θα έκανε τη συνέχεια εύκολη για την επιτυχή έκβαση του φλερτ του…
Συναντήθηκε το βράδυ με την Κερασία έξω από τον φούρνο. Της προσέφερε κατευχαριστημένος και αισιόδοξος ένα νοστιμότατο εκλέρ σοκολάτας που μόλις είχε αγοράσει απ’ το φούρνο της και ξεκίνησαν με τα πόδια για το σινεμά, κουβεντιάζοντας ανέμελα διάφορα ελαφριά, επίκαιρα θέματα.
Κάθισαν αναπαυτικά στις θέσεις τους, κρυμμένοι και προστατευμένοι μέσα στο σκοτάδι, φέρνοντας τα κορμιά τους κοντά το ένα με το άλλο. Ο Σταμάτης εξήγησε στην Κερασία πως ο διάσημος εραστής ήταν επίσης σημαντικός συγγραφέας και λόγιος, και πως τα απομνημονεύματα του είχαν λογοτεχνική μα και ερωτολογική αξία, γιατί περιέγραφαν όλες τις δυνατές μορφές ερωτικών καταστάσεων, που είχε το προνόμιο να βιώσει, μιας και η ζωή του ήταν ένα απίστευτο έργο τέχνης…
Η δεύτερη σκηνή του φιλμ, μετά την εντυπωσιακή εισαγωγή, απεικόνιζε με κέφι και φαντασία, τη συνεύρεση του Καζανόβα με μια ωραία καλόγρια, υπό το βλέμμα ενός ηδονοβλεψία, αριστοκράτη φίλου της που κοιτάζει τις ιδιαίτερες στάσεις κι επινοήσεις του μεγάλου εραστή. Ο Σταμάτης κόλλησε το σώμα του στο σώμα της Κερασίας, της έπιασε συνεσταλμένα το χέρι και άρχισε να σχολιάζει, με σιγανή φωνή, τη φαντασμαγορική σκηνοθεσία του Φελίνι. Στην επόμενη ερωτική σκηνή ο Καζανόβα καλείται από μια ακόλαστη ερωμένη του να μαστιγώσει τον πισινό της, μα τελικά τον πνίγει στα φιλιά και τα χάδια. Ο Σταμάτης συνέχισε τα σχόλια θαυμασμού για το μεγάλο Ιταλό μαιτρ.
-Κοίταξε τις γωνίες λήψης, εκπληκτικές, ε;
Η Κερασία παράτησε το χέρι του και κατηύθυνε το δικό της στο πάνω μέρος των μηρών του έκπληκτου Σταμάτη, με τελικό προορισμό τα γεννητικά του όργανα, όπου από την επόμενη σκηνή εγκαταστάθηκε πλέον μόνιμα… Ο Σταμάτης ανταπέδωσε διστακτικά τα χάδια, κάνοντας πάντα παρατηρήσεις για τα πλάνα και το στυλ του Φελίνι.
-Τα έπιπλα και τα αξεσουάρ του ντεκόρ, υπέροχα!
Είχε ενθουσιαστεί τόσο με το χοντρό χέρι που του έβαζε με τόλμη η Κερασία, όσο και με τη σκηνή όπου ο Καζανόβα αντιλαμβάνεται ότι η ασθενική, ωχρή κοπέλα είναι άρρωστη γιατί απλά της λείπει ο έρωτας και το σεξ, και αναλαμβάνει να τη θεραπεύσει θαυματουργά, στο κρεβάτι ανάσκελα. Σε λίγο η Κερασία είχε ξεκουμπώσει το φερμουάρ του παντελονιού του και είχε χώσει μέσα τα δάχτυλά της. Ο Σταμάτης συνέχιζε να της βάζει κι αυτός χέρι χωρίς να παύει να παινεύει τα σκηνοθετικά κόλπα στη σκηνή που παρακολουθούσαν: Ο Καζανόβα κατορθώνει να κάνει έντονο σεξ σε μια ηλικιωμένη αριστοκράτισσα, χάρη στο τέχνασμά του να εγκαταστήσει λίγο πιο κει μια γυμνή, νεαρή φίλη του που του κουνά προκλητικά τον πισινό της, για να τον κρατά ερεθισμένο όσο περιποιείται τη γριά!
-Οι θέσεις που παίρνει η κάμερα είναι εκπληκτικές, δεν συμφωνείς;
Η ώρα περνάει έτσι, η Κερασία έχει ερεθιστεί πάρα πολύ, τα σεξουαλικά χάδια συνεχίζονται εκατέρωθεν, το ίδιο όμως και η φλυαρία του ενθουσιώδους Σταμάτη. Επειδή στον κινηματογράφο τέχνης όπου βρίσκονταν, οι θεατές ήταν λιγοστοί, η Κερασία κάποια στιγμή τόλμησε να του τον βγάλει έξω και να του τον παίξει λίγο, προσεκτικά, μη τυχόν και τελειώσει πριν την ώρα του, γιατί επιδίωκε να τον βγάλει από την αίθουσα για τη συνέχεια. Ο Σταμάτης όμως δεν έδειχνε να θέλει ακόμη να βγει από το σινεμά και συνέχιζε να μιλά για τον Φελίνι, τη μορφή και το περιεχόμενο της ταινίας…
-Η κάμερα ελίσσεται πανέμορφα, χαϊδεύει τους χώρους και τα πρόσωπα.
Αν και διαπίστωνε ότι η Κερασία ήταν υγρή, καθυστερούσε όσο μπορούσε την αναχώρησή τους από την ταινία, παρόλο που την είχε ξαναδεί, γιατί του άρεσε πάρα πολύ. Βιδώθηκε μάλιστα περισσότερο στο κάθισμά του όταν στην οθόνη άρχισε να προβάλλεται η αγαπημένη του, συγκινητική σκηνή ανείπωτης ερωτικής μοναξιάς, όπου ο Καζανόβα κάνει έρωτα με μια πανέμορφη κινούμενη κούκλα.
-Έχει επίγνωση της πικρής αλήθειας ότι απλώς ερωτευόμαστε κι ερωτοτροπούμε με τους αντικατοπτρισμούς μας…
Το ίδιο τροπάριο συνεχίστηκε για πολλή ώρα, χάδια, τριψίματα και μερικά φιλιά, συνοδευόμενα από τις εμβριθείς παρατηρήσεις του Άγγελου για την ταινία, προς απογοήτευση της θερμόαιμης και μάλλον βιαστικής Κερασίας. Μα ο Σταμάτης έδειχνε να μην παίρνει χαμπάρι την ενόχλησή της, σκόπευε να ξαναδεί για τρίτη ολόκληρη φορά τον αγαπημένο του Καζανόβα και να συνεχίσει τις ερωτοτροπίες τους αλλού, μετά το τέλος του φιλμ. Όταν επιτέλους άρχισαν να πέφτουν οι τίτλοι τέλους της διάρκειας εκατόν πενήντα λεπτών ταινίας, ο Σταμάτης απελευθερωμένος, έπιασε από το χέρι την Κερασία και την οδήγησε μουδιασμένος, αργά, στην έξοδο. Μόλις βγήκαν από τον κινηματογράφο, στράφηκε στη φίλη του και της πρότεινε.
-Και τώρα πάμε στο ξενοδοχείο που είναι εδώ δίπλα… να συνεχίσουμε;
Η Κερασία τον κοίταξε λοξά με ένα χλιαρό, κάπως ψυχραμένο βλέμμα και του απάντησε.
-Είναι πολύ αργά, η ώρα πέρασε, αύριο έχω πελάτες από πολύ πρωί, άλλωστε κι η μητέρα μου θα με περιμένει, είναι μεγάλη και άρρωστη και θα πρέπει να την τακτοποιήσω για να κοιμηθεί.
Ο Σταμάτης την πήγε ως το σπίτι της, έξω απ’ όπου χώρισαν κατηφείς και η Κερασία δεν ανταποκρίθηκε ποτέ ξανά στις διαδοχικές, επίμονες προτάσεις του για νέα έξοδο και τα περαιτέρω…
**
Ο Θόδωρος Σούμας ζει στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων Η Κλαίρη και η θάλασσα (εκδόσεις Απόπειρα 2001) καθώς και πέντε κινηματογραφικά βιβλία στις εκδόσεις Αιγόκερως, από το 1983 έως τις μέρες μας.
