Ο μαύρος κότσυφας στο χιόνι, ποίηση, Πάνος Νιαβής, εκδόσεις S@mizdat 2015
Ο μαύρος κότσυφας στο χιόνι, ποίηση, Η πρώτη ποιητική συλλογή του Πάνου Νιαβή λέγεται Ο μαύρος κότσυφας στο χιόνι (εκδόσεις s@mizdat 2015) και αποτελεί μία μοναδική σύνθεση βιωματικών εικόνων ενός ανθρώπου που αναμετράται με τον χρόνο. Ο τίτλος είναι από μόνος του μια ποιητική εικόνα ενός πουλιού που στέκεται στο αχανές χιονισμένο τοπίο ως φορέας ζωής και ελευθερίας. Η ποιητική γραφή του Νιαβή αποτελεί υπόσχεση ελευθερίας σε περιβάλλοντα καθημερινής τρέλας. Η συλλογή περιλαμβάνει εξήντα τέσσερα ποιήματα διαφορετικών εκτάσεων που το καθένα αποτελεί και μια μικρή ιστορία. Αναφορές σε μνήμες και πρόσωπα που στοίχειωσαν τον γράφοντα συνθέτουν ένα μικρόσχημο, αλλά άκρως ποιητικό βιβλίο. Ισχυρή ποιητική εικόνα είναι αυτή του πατέρα που έρχεται ως ανάμνηση που ζητά μια τελευταία συνομιλία, ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών ώστε ο Νιαβής να μπορέσει να υπάρξει ως αυτόνομη οντότητα έχοντας μέσα του εσωτερικευμένη και γαληνεμένη την φοβερή εικόνα του πατρός.
Και όπως λέει ο ίδιος στο ποίημα του Διάλογος με τον νεκρό μου πατέρα (σελ.43):
Μου παρέδωσες τη βαριά χλαίνη της ηττημένης
ιστορίας πατέρα,
εκείνο το βράδυ που βγήκες σκυφτός
μες την καταχνιά άυλος
ψάχνοντας μια λέξη ώριμη σαν στάχυ αφανισμένων ημερών,
ημερών – φαντασμάτων κρεμασμένων
στα δέντρα της Αβύσσου
Τον στίχο του Νιαβή τον διέπει έντονη μουσικότητα σε συνδυασμό με συναισθηματική φόρτιση, χωρίς όμως να γίνεται μελό. Η συγκίνηση πηγάζει από την περιγραφή των εικόνων και τη θέση των λέξεων που δομούν τα ποιήματά του. Σαν να ξέρει πότε να χρησιμοποιήσει λέξεις λόγιες ή απλές, φιλοσοφικές έννοιες ή καθημερινές φράσεις. Σε κάθε περίπτωση τα ποιήματά του διακρίνονται για τον ήχο που αφήνουν όταν τα διαβάζεις για πρώτη φορά, για την καλαισθησία του στίχου τους.
Μέρη, τοπία, πρόσωπα, μυρωδιές όλα όσα ένας άνθρωπος ενθηκεύει στο ταξίδι της ζωής έρχονται μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου να γοητεύσουν τον αναγνώστη. Με γενναιότητα ανασκαλεύονται οι μνήμες και σεβασμό σε ό,τι μπορεί να μας συγκινεί. Αυτό το στοιχείο λείπει συνήθως από τις σύγχρονες ποιητικές συλλογές και όταν το ανακαλύπτει κανείς ξαφνιάζεται ευχάριστα.
Η ποίηση λοιπόν, έρχεται ως κάτι ανεξέλεγκτο και ζητά ν’ αποτυπωθεί στο χαρτί μέσα από τη γραφή. Ο Νιαβής στο πρώτο του αυτό εγχείρημα μας κερδίζει στα σημεία. Να ευχηθούμε μία πορεία μακρά και συναρπαστική στο λογοτεχνικό σύμπαν αυτού του τόπου.
Πωλίνα Γουρδέα
