Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 11

Ο έρωτας μέσα σε μια σπηλιά - Λαμπρινή Αιωροκλέους

5 ή 6 δέντρα 

Ενταφιασμένη
Σχεδόν τυφλή
Μέσα στην άκλιτη ωμότητα του λικνίζοντος ηλίου
δαγκώνω τις λευκές κνήμες των δέντρων
Όπως οι ψυχίατροι ξεκοκαλίζουν τα άνισα ψάρια
Πηδώντας πάνω στα φαγώσιμα ράσα
Ας πούμε παιδεραστίες, τα γεωμετρικά υφάσματα
Υαλικές φωλιές σπίνων μέσα στους απύρετους δρόμους
Και οι θλιμμένες γυναίκες που θάλπουν τα άνθη της ωλένης τους
για τα άμουσα ταξίδια στις αλέες του σύμπαντος
ανδροπρεπείς και βαρήκοες
αλειμμένες με χαμομήλι και προφητικά στοματικά υγρά
Ένας υπνοβάτης!
Ένας γλυκύς πολεμιστής που πνίγει τους υδροβάτες στις αλυκές των μαλλιών του
Και αναγραμματίζει την ρώγα του ανάμεσα στα κάθετους ελαιώνες μιας φώκιας
Ένας μαραθωνοδρόμος και όλα-όσα-φοβούμαι-να-πω
Τα αεροδυναμικά μου κύτταρα, τις ανιστόρητες μασχάλες μου, τα βελούδινα μάτια μου
Που ομοιάζουν με αβγά σαύρας, τα άρρυθμα ιστία των ώμων μου
Και τις διάφανες παρηχήσεις εντός των υπογαστρίων καθρεπτών

Όλα όσα δρέπω με κοιλόπονο,
Το αλάτι, τα φρούτα, την άνοιξη,
Τα ραμμένα πουλιά στα γεννητικά όργανα των τοξοβόλων,
Τον έρωτα

Κάθετα των Άλπεων φυλλορροούν οι τρεμάμενες λαγνείες.

*

Διαστροφή και αργία

Έβην!

Κατεβαίνοντας μια αμοιβάδα οι ελαιώνες της συνείδησης μου ακροπατούν στην αβαρή θωπεία του ουρανού

Γιατί υπάρχουν χιλιάδες κορίτσια που υπομένουν την στρυχνίνη και φορούν μεντεσέδες και υπολειπόμενα ωρολόγια.

αλλά τα βόδια με τις αυτόματες ανάσες στέργουν τ’ αγόρια των χωρικών που υλοποιούν μια πεταλούδα ανιχνεύοντας τις κορομηλιές.

Οι κομάντος εκπνέουν το ακρυλικό γιασεμί των σωμάτων όταν οι θαλασσοπόροι, με τις τραγιάσκες και τους χρησμούς αντί για μάτια, ξεχνιούνται στις Αφρικανικές τελετές ανακυκλώνοντας τα τύμπανα σε χουρμάδες από ζαμπόν

Πρέπει να τρίβεις στις παλάμες σου εκατομμύρια εφημερίδες για να σπείρεις μια ακλόνητη γεύση αέρα στο αειθαλές τραγούδι του χρόνου

Οφείλεις να ανακαλύψεις όλους τους μίλιτες που’ χαν τα δόντια  της γιαγιάς και να τους αναπολήσεις καθούμενος κάτω από τις μεσσιανικές δαχτυλήθρες και τους αλλοδαπούς που μυτίζουν τα κρεμάμενα φουρό από τη σπονδυλική στήλη του καπνού.

Οφείλεις, όπως όλοι, να αναγάγεις την διαλεκτική σ’ ένα ομοίωμα του Χέγκελ με κολάρα και ακορντεόν στον πούτσο περαστικά καλοριφέρ και μόδιστρους που αποκοιμούνται στο χάλκινο μαρούλι μιας νοικοκυράς που ‘χει ασφαλώς ανατιμηθεί στο χρηματιστήριο

Αν αποσύρεις μια βιβλιοθήκη και την μεταβάλλεις σε μια στιγμιαία θεογονία χωρίς κβάντα και μονισμούς θα επιμηκύνεις την γήινη φρουκτόζη των θεραπαινίδων

Η Γαλάτεια πίσω από ένα πλήθος δένδρων από καουτσούκ και αντίδωρο δειπνεί με τις ζωστήρες των εφτάψυχων φραγγελίων

Ό, τι πρέπει για να περιβάλουν τα ζωικά βάσανα και τις απολιθωμένες αρθρώσεις των γυναικών

οι καραφλοί άνδρες!
Οι καραφλοί άνδρες κρατώντας κομοδίνα εμπλουτίζουν την σωρευμένη κονκόρντια με ένα σπυρί προδοσίας

αφού οι μίσχοι έπαψαν να ανθίζουν σε μελίρρυτες μασχάλες και πήλινα στρατόπεδα
ας μυηθούμε στον αλεξιπτωτισμό από τις κουλούρες των ποπολάρων.

*

Αιλουροειδή φωνήεντα

Πέφτοντας ανακάλυψα την αποκόλληση του ουράνιου θόλου
από τη γνάθο της αθανασίας
Ο έρωτας μέσα σε μια σπηλιά
μεταμορφωμένος σε υποβρύχια πόδια
Ο έρωτας κοιμώμενος εν αποστάσει κατά την ρυμούλκηση των κολοσσών

Όταν οι σταυροφόροι νιώθουν ευφορία
Ο έρωτας ομιλεί
Και αλείφει με αλάτι τους αγκώνες και τις μεταχρωματίσεις των παρίας
Στο λατινικό πλακάτ των θανάτων
Τα λογικά ατυχήματα και η παλινδρόμηση της σκέψης
Η επανάληψη των αβέβαιων γραμμάτων
Και τα ολισθηρά φωνήματα που κολυμπούν στα δουκάτα της γλώσσας
Έχοντας στρείδια και καλσόν στις κνήμες τους
Πρώιμα απολυμένα από τους αποθαρρυμένους Βίσονες
Για μια ηλικία βροντώδους αλετριού
Ο έρωτας σαν τα πόδια των κοριτσιών που τραγουδούν κρώζοντας τις Κυριακές στη νότια Αγγλία περιοδεύοντας
στο φύλο των βρεφών που φορούν την άναρθρη αμφισβήτηση μέσα στους δρόμους            από αλιεύσεις και ανεξιχνίαστες δολοφονίες
Ο έρωτας στις μεγαλουπόλεις από πηλό εκεί όπου τελούνται οι χριστιανικές
Ολονυχτίες χέρι το χέρι με
τις εφηβικές βακχείες
Μέσα στις καμινάδες ή και έξω από αυτές διυλισμένος από τα ορφικά όμορα
Ο έρωτας αναλογικός όπως οι διψασμένες παρθένες και οι ολάνθιστοι μυώνες εν κύκλους χορούς
Τετριμμένος αλλά παχύς σαν μείζων μαχαλάς
Όπως ένας άντρας με ακροδεξιές αρθρώσεις
Που κονιορτοποιεί θάλλοντες νεκρούς με την άκρη του νυχιού του
Ο έρωτας αναγλύφοντας τις αναφυόμενες παρθένες που πέφτουν διαδοχικά
κατά μήκος ενός τσέλου
Μελαψός ως Άραβας
Ανακλώμενος στη γάμπα ενός αστού ομοφυλόφιλου
Όταν η πευκοβελόνα ανοιγμένη σαν ψαλίδα στη μέση του μεγάλου ρολογιού
Βγάζει τους ώμους ρώσων και ευρωπαίων καθηγητών
Για 6 δευτερόλεπτα ακριβώς
Ο έρωτας
Αλίμονο

Η Λαμπρινή Αιωροκλέους είναι ποιήτρια. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Το σόου της Δευτέρας" (εκδ. Ενδυμίων, 2010).