Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 7

Νίκος Σφαμένος : "Η Άνοιξη που έρχεται θα είναι παγωμένη"

H Άνοιξη που έρχεται θα είναι παγωμένη, Ποίηση, Νίκος Σφαμένος, Ιδιωτική έκδοση, 2009

Η άνοιξη που έρχεται θα είναι παγωμένη

με τις ώρες μπροστά σ’ ένα κομμάτι
χαρτί
χαμογελάς
ω ναι
οι μεγάλοι ποιητές τα είπαν όλα
μα γράψε κάτι για τούτη τη νύχτα
-ειδικά ετούτη-
και μετά πέτα τις λέξεις στον αέρα
άστες να στριφογυρίζουν και
άπλωσε τα χέρια σου
άγγιξε τες
μα ναι
οι μεγάλοι ποιητές τα είπαν όλα
και εγώ
τι να σας πω
τι να σας πω
για τούτη τη πένθιμη νύχτα του
ακροβάτη
δεν ξέρω
οι άνθρωποι μοιάζουν περισσότερο νεκροί
από ποτέ
και οι γάτες τριγυρνάνε στις σκεπές
και οι γέροι κλαίνε στα λιμάνια
τα χέρια να αιωρούνται στο σκοτάδι
οι ψυχές να διαβαίνουν τα σοκάκια
και εγώ
μα τι να σας πω
δεν ξέρω
περπατάω σε ετοιμόρροπες
γέφυρες
ξενυχτάω σε μια άδεια άγνωστη
πολιτεία
οι μεθυσμένοι θα κοιμούνται στα
βρώμικα παγκάκια
τα παιδιά θα ονειρεύονται παρέα
με τ αστέρια
εγώ
καίγομαι
τα βράδια
εκτοξεύομαι
-μα οι μεγάλοι ποιητές τα είπαν όλα-
οι καμπάνες τις πόλης χτυπάνε
κάποιοι τούτη την ώρα έρχονται
κάποιοι τούτη την ώρα φεύγουν
τι να πει ένας μοναχικός καθώς
οι πόλεις ερημώνουν
οι ζωές χάνονται
τι να πει στις μέρες που φεύγουν ή
στα σκυλιά που κλαίνε στους δρόμους
-μάλλον τίποτα-
μόνο θα πάρει στη χούφτα του
δυο τρεις λέξεις
θα μυρίσει τη δροσιά τους
λίγο πριν σας τις δώσει και όλα χαθούν
θα τις κρύψει στη μασχάλη του
θα μοιραστεί μαζί τους τη γαλήνη
απόψε δε φυσά αέρας και ούτε
ο ουρανός έχει
αστέρια
λέξεις μαχαίρια
άγιες
ανέγγιχτες
ταξιδεύουν στον ορίζοντα
ελεύθερες
όμως εγώ θα τις κρύψω στη μασχάλη μου
θα μυρίσω τη δροσιά τους
λίγο πριν σας τις δώσω και όλα χαθούν

Τύχη

ω
τα ταλέντα είναι παντού
γεμίζουν τις οθόνες μας
μας κρατάν συντροφιά
λαμπερά χαμόγελα
χειροκροτήματα
φώτα
το κοινό παραληρεί
ουρλιάζει
και εκείνοι
τραγουδάνε
χορεύουν
διαβάζουν ποιήματα
ακροβατούν
κάνουν στριπτίζ
τυχερή χώρα!
σκέφτομαι
λίγο πριν σηκωθώ και
κοιτάω ένα τελειωμένο
η περίπου τελειωμένο ποίημα

να και κάτι που γράφτηκε χωρίς
ταλέντο

Μικρές νίκες

υποσχέθηκες να μη γράψεις ξανά εκείνα τα
ποιήματα
όμως βλέπετε είναι τόσες οι χαμένες νύχτες
σε κρατάει που τούτη τη νύχτα κάποιοι θα
βρίσκονται στην ίδια θέση με τη δική σου
-ελπίζεις να βρούνε τις λέξεις σου
και να τους δώσουν λίγο κουράγιο-
όμως εσύ να
το υποσχέθηκες
μάταιο όμως
οι φάροι δεν άναψαν ποτέ στο
σκοτάδι για εμάς
ούτε ζεστό χέρι μας απλώθηκε
κατεβάζεις μια γουλιά για όλους τους
ξεχασμένους
την ώρα που έξω
οι τηλεοράσεις θα τρεμοπαίζουν
τα νυχτερινά κέντρα θα γεμίζουν ασφυκτικά
οι περιπολίες θα αυξάνονται και
τα ζευγάρια θα τσακώνονται

το μπουκάλι αδειάζει και ένας μοναχικός
γελά δυνατά
στη μέση της νύχτας:
κέρδισες

Γλυκό βύσσινο

πίνει σκυφτή τον
καφέ της
μαζί με γλυκό βύσσινο
ρυτίδες και ένα
παλιό φόρεμα
ενώ δίπλα στη παραλία
νέοι πάνε κι έρχονται
παίζουν στο νερό
τραγουδάνε χαρούμενα τραγούδια
και η μουσική πάντα εύθυμη
εκείνη εκεί
να μετρά τα λεπτά
τις ώρες που φεύγουν
κανείς δεν της μιλά
κανείς δεν τη προσέχει

και καθώς γυρίζω σπίτι
τούτη την αποπνικτική
καλοκαιριάτικη μέρα
σκέπτομαι μόνο εκείνη
και τα κρύα
νεκρά
βράδια της

Η έκδοση είναι προγραμματισμένη να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2009.

Ο Νίκος Σφαμένος είναι ποιητής. Ζει στη Μυτιλήνη. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές ιδιωτικά.