Top menu

Μ. Σαμαρτζή: "Το βιβλίο μπορεί κυριολεκτικά να θεραπεύσει"

Συνέντευξη στον Νέστορα Πουλάκο

Συνομιλήσαμε με τη συγγραφέα Μαρία Σαμαρτζή-Παπαδοπούλου, με αφορμή την κυκλοφορία της συλλογής διηγημάτων της "Μικρές καθημερινές (!) ιστορίες" από τις εκδόσεις Βακχικόν (τον Φεβρουάριο του 2017).

Σε πρώτο πρόσωπο:

Για τις Μικρές Καθημερινές (!) Ιστορίες
«Τριάντα ιστορίες που και με το μέγεθός τους ακόμα, που έχει κρατηθεί σκόπιμα μικρό, υπογραμμίζουν και μεταφέρουν όλη την ένταση του γεγονότος το οποίο περιγράφουν, όλη τη συναισθηματική γκάμα που χαρακτηρίζει τις αλληλεπιδράσεις των ηρώων τους, όλη τη δύναμη της ανατροπής στην οποία συχνά αυτοί οδηγούνται. Εμπνευσμένες από αφηγήσεις και βιωματικές εμπειρίες έρχονται να μας μιλήσουν για πλευρές της σύγχρονης πραγματικότητας που λαμβάνουν χώρα δίπλα μας ή και μέσα μας»

Η έμπνευση στα χρόνια της κρίσης
«Πολύμορφη, πολυεπίπεδη και πολλαπλή. Τα ερεθίσματα σε καιρούς οποιασδήποτε κρίσης, πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, χτυπούν την πόρτα των αισθήσεων ενός συγγραφέα διαρκώς. Όταν στρέψει κανείς το βλέμμα σε ό,τι συμβαίνει, αν  επιτρέψει να τον αγγίξουν ήχοι από τα τεκταινόμενα, δημιουργείται κάτι σαν εσωτερική παρότρυνση και παρόρμηση να τα αποτυπώσει και στο γραπτό λόγο. Και αυτή η αποτύπωση συχνά έχει και μια χροιά εσωτερικής γαλήνης και κάθαρσης»

Η σχέση με τη λογοτεχνία
«Διαβάζω πολύ, κάθε είδους λογοτεχνία, από παιδί. Και πριν από αυτό άκουγα τους δικούς μου να μου διαβάζουν και να συζητούν για λογοτεχνία και νομίζω πως μπορώ να νιώσω τα αχνάρια από τα παλιά και τα νέα αναγνώσματα απάνω μου, γιατί πάντα ένιωθα τους ήρωες να ζωντανεύουν και να μου μιλούν. Και πάντα έγραφα, έπαιζα και παίζω με τις λέξεις και τις έννοιες μέχρι αυτές να αποδώσουν το νόημα που έχει διαμορφωθεί στη σκέψη και το συναίσθημά μου».

Μπορεί το καλό βιβλίο να «σώσει» την ψυχή μας;
«Φυσικά και αδιαμφισβήτητα. Το βιβλίο μπορεί κυριολεκτικά να θεραπεύσει αρκεί να το αφήσουμε να λειτουργήσει με το σωστό τρόπο. Μπορεί να πιάσω ένα βιβλίο, να σερφάρω στις σελίδες του και να μην αφήσω να με αγγίξει τίποτα από αυτό. Σε αντίθετη περίπτωση αν ‘μπω μέσα’ σε αυτό που διαβάζω και μελετώ με τη διάθεση να επιτρέψω να γίνει ο καθρέφτης - θεραπευτής μου,  με έναν ανεπανάληπτο τρόπο θα μου στείλει πίσω μια αντανάκλαση κάποιων δικών μου πλευρών, ώστε να μπορέσω να οδηγηθώ σε μια μορφή αυτογνωσίας, κατά μία έννοια, η οποία μπορεί να είναι συχνά λυτρωτική».

Επόμενα συγγραφικά σχέδια…
«Κάποιοι μονόλογοι. Υπήρχαν ορισμένοι ‘χαρακτήρες’ που μου ‘χτυπούσαν’ για χρόνια την πόρτα. Ήρθε η ώρα να την ανοίξω διάπλατα και να τους επιτρέψω να ξεδιπλωθούν και να ακουστούν».