Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 37

Μπεγόνια Καγιεχόν: Τρία ποιήματα

Μεταφράζει η Αθηνά-Στυλιανή Μίχου

Η Μπεγόνια Καγιεχόν (Αλμερία, 1976) κατοικεί στη Γρανάδα, είναι πτυχιούχος ψυχολογίας.  Ήταν εκδότρια στις εκδόσεις Fin de Viaje. Ποιήτρια και πεζογράφος η ίδια, διδάσκει στη Σχολή Συγγραφέων της Μαδρίτης μαθήματα αυτοβιογραφίας και ψυχολογία της προσωπικότητας.

Το 2010 έλαβε για το έργο της την υποτροφία Millenium. Εξέδωσε τα βιβλία ποίησης Αυτοκτονία από λιβέλουλες (Celya, 2006), Αλλόκοτη καθαρότητα (Devenir, 2007), Λέξεις για ένα σώμα από στάχτη (Α’ γαλλικό βραβείο Frances Bru, Βαλενθια 2007), Οι πουτάνες παίρνουν σούσι 2009) Ματωμένη σταχτοπούτα (El Gaviero, 2010), Locos de Altar, μαζί με τον Λεοπόλδο Μαρία Πανέρο και τον Ρουμπέν Μαρτίν (Alea Blanca, 2010), η τρομακτιμή ομάδα (Amargord, 2012), Τα πτηνά σχεδίαζαν στα μάτια μου (Huerga y Fierro, 2012), Όταν έρθουν οι μέλισσες (Diputación de Cádiz, 2012), Το εικονογραφημένο διήγημα για μεγάλους: Φάουλα, κενός χρόνος (Fin de Viaje, 2012), Το νοσοκομείο της κούκλας (Vitruvio, 2015) και το βιβλίο Όμορφες ώρες για να βαφτούν κόκκινες (La Garúa, 2015). Έχει αποσπάσει πολλά βραβεία, ενώ ποιήματά της δημοσιεύθηκαν σε ανθολογίες όπως Blanco Nuclear (2011), Mujeres que aman a mujeres (2012), Hijas del pájaro de fuego (2012), Sangrantes (2013. Edición de Luna Miguel), (in)versa: 44 σύγχρονες ισπανίδες ποιήτριες (2014) y Con & versos. Poetas andaluces para el siglo XXI (2014).

**

Ασφιξία

                                     Στην Alejandra Pizarnik

Μου ξεριζώνεις την ανάσα
νιώθω να πνίγομαι
μου ανοίγεις το στόμα και μου αφαιρείς τη ζωή
σε γνωρίζω, είσαι η γυναίκα με τα μπλε
προτιμάς να πεθάνω σήμερα
όχι αύριο, σήμερα
η καρδιά μου να επιταχύνει
οι μυς μου να τεντωθούν
να αρχίσω να ιδρώνω,
όπως κάθε ζώο μπρός στο φόβο.

Ξέρω ότι έχεις αποφασίσει πια το θάνατο μου
-σκρόφα-
είμαι έτοιμη.

(Αυτοκτονία λιβελούλων. Celya, 2006)

*

Aργότερα, όταν όλοι θα ψυχορραγούν, θα βάψω μαύρους τους τοίχους. Στις άκρες θα κρεμάσω νεκρά πτηνά και στις πόρτες θα βάλω τα ονόματα τους. Όταν νεκρώσουν εγώ θα χορέψω στα σαλόνια και αυτά δεν θα είναι παρά μόνο ονόματα που θα επιστρέφουν στη μνήμη μου.

(Ιδιόμορφη διαύγεια, Devenir, 2007)

*

Τσίρκο

                                          Οι ενδιαφερόμενοι να συνεργαστούν
                                          μαζί μας να στείλουν πατημασιά
                                          και συστάσεις.

Θέλεις να επισκεφτείς τον κόσμο; Είσαι ξυλουργός; Συγκολλητής; Μουσικός;
Έλα μαζί μας.

ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ILDABOTH

Θα παραπλανήσουμε την όραση σου και θα πιστέψεις ότι όλα είναι δυνατά. Θα σε κάνουμε να συγκινηθείς.

(Κόψε την καμμένη γλώσσα. Είμαι η Σταχτοπούτα.
Το υγρό λουκέτο που ομιλεί.
Τα λόγια ξεγλιστράνε από το στόμα μου)

Οι αράχνες κρέμονται στις γριές σχοινοβάτισσες. Αναπνέω παρακμή. Τα χρωματιστά κάρρα φθείρουν την όραση μου. Οι πιο τρομακτικές τίγρεις. Ο φανταστικός άνθρωπος σφαίρα. Οι γίγαντες αφικνούμενοι από τον ανατέλλοντα ήλιο. Τα γέλια των κλόουν μετατρέπονται σε ζελατινένιες γκριμάτσες. Αποκοιμισμένοι ελέφαντες διασχίζουν την κόκκινη λεπτή γραμμή.

(Σε περιμένουμε)

Tο κεφάλι της γενειοφόρας γυναίκας εκρύγνειται. Εντός της τέντας το διασκορπισμένο αίμα. Το κοινό σκουπίζεται με τα μανίκια. Κάνουν εμετό. Εκτός από ένα κορίτσι που ξεσπά σε κλάματα. Θέλει να το σκάσει για να μην της κλέψει τα όνειρα ο πατέρας της.
Ακούς τη μουσική; Το καρουζέλ με τα άλογα γυρίζει. Σπαρταράνε οι καβαλάρηδες του. Και στο τέλος όλοι πίνουνε κόκκινο κρασί μπρός στον βάτραχο που γελά.

(Μια ακόμη φορά το πόδι σου στο πρόσωπο μου.
Το μουσκεύω με δάκρυα.
Δεν βλέπω τη μητέρα μου.
Με γονιμοποιεί ένα τέρας με τρία κεφάλια.
Δεν με πλήγωσες.
Εγώ σε συνέλαβα πρώτη)

(Η σταχτόπούτα στα αίματα. El Gaviero, 2010)