photo © Αλέξιος Μάινας
Δεν σωριάζεται με γροθιές του δέντρου ο κορμός•
τις ρίζες, μυστικές, δεν μπορεί να τις δει κανείς
ούτε ποια στιγμή σταματά το νερό να τους δίνει ζωή-
μόνο τα κλαδιά να ξεγυμνώνονται πιάνει το μάτι,
κάθε μέρα κι άλλα φύλλα να σωριάζονται στη γη
Δεν γίνονται πράξεις σπουδαίες στα μικρά τα σπίτια∙
πίσω από κλειστά παράθυρα στις πολυκατοικίες
κρυμμένοι απ’ τις κουρτίνες οι μικροί άνθρωποι
γδέρνονται λίγο-λίγο στο ρόλο τους πιστοί: μικρά δράματα
δεν ταράζουν ούτε το καϊμάκι του καφέ
Κάποτε μια ριπή σκίζει την καρδιά, κρυμμένη και κείνη
πίσω απ’ την εφημερίδα που μένει ατσαλάκωτη:
τα δάχτυλα για λίγο μόνο παίρνουν φωτιά, σπαράζουν
αόρατα μέσα σε παντόφλες αναπαυτικές∙
για μια στιγμή, κάτι σπουδαίο πάει να γίνει: μια νέα τραγωδία
μα η εφημερίδα συνεχίζει -με τρεμάμενα χέρια - να διαβάζεται
Δεν χάνονται με μικρές μάχες του ήλιου τα χρώματα
όταν βασιλέυει, ούτε είναι τυφλά τα μάτια που τον κοιτούν-
μόνο που: κομμένο τώρα σε δυο κομμάτια, κάθετα
τον βλέπει κατακόκκινο στη δύση του ο καθένας μόνος.
**
Ο Θεοδόσης Κοντάκης ζει στην Αθήνα. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Αναγνώριση εδάφους και άλλα ποιήματα (εκδόσεις Πλανόδιον 2009).
