Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 33

"Μικρά ερωτικά" της Νικολέτας Δάφνου

δάφνου-γουρδέα

Μικρά ερωτικά, ποίηση, Νικολέτα Δάφνου, εκδόσεις Ηριδανός 2013

Οι άνθρωποι που ξέρουν θέατρο έχουν ασκημένο βλέμμα. Βλέπουν αυτά που οι άλλοι δεν παρατηρούν και αντιλαμβάνονται όλα εκείνα που επιμελώς οι άνθρωποι κρύβουν ή θάβουν κάτω από το χαλί μέχρι να δημιουργηθεί ένας τεράστιος λόφος μυστικών. Η πρωτοεμφανιζόμενη Νικολέτα Δάφνου με την ποιητική της συλλογή Μικρά Ερωτικά (εκδ. Ηριδανός, 2013) είναι ίσως το πιο τρανταχτό παράδειγμα ανθρώπου με ακραία ευαισθησία και διεισδυτικό βλέμμα. Η πρώτη της ποιητική απόπειρα αποπνέει έντονο λυρισμό, αρκετή δόση ειρωνείας και μια ματιά στοχευμένη στην ανθρώπινη ύπαρξη.

Αριστούχος απόφοιτη του Πανεπιστημίου Αθηνών (τμήμα Θεάτρου) και ηθοποιός, πειραματίζεται με την ποίηση ρισκάροντας τον εαυτό της σε μια έκθεση άλλου τύπου. Στην πρώτη της ποητική συλλογή δημιουργεί ένα αλφαβητικό λεξικό ποιημάτων που αφορούν τα ανθρώπινα συναισθήματα. Γράφει με εικόνες και με λέξεις που ακουμπούν στην άκρη της γλώσσας έχοντας στη ψυχή της την ανάγκη για επικοινωνία. Θέλει και το κατορθώνει να φτιάξει μία άμεση σχέση με τον αναγνώστη. Ξέρει πως τα συναισθήματα δεν μπαίνουν σε κανόνες και χρησιμοποιεί την αλφαβητική σειρά για να τοποθετήσει επιμελώς τα τριάντα οχτώ πεζοποιήματά της, κάνοντας έτσι ένα σαρκαστικό σχόλιο σε κάθε είδους έλεγχο. Τι κι αν βάζουμε σε αλφαβητική σειρά τη συγκίνηση, αυτή πάντα μας υπερβαίνει. Στο ποίημα Ορφάνια η ίδια λέει: Μια ζωή κουβαλάω μέσα μου την καλή και την κακιά μητριά./ Δεν είναι όγκος, να τις αφαιρέσω.

Το κάθε ποίημα της συλλογής μοιάζει με αυτοτελή ιστορία, δομημένο από την αρχή ως το τέλος με λέξεις που αναδεικνύουν εικόνες μιας ζωής. Συρραφή τραυμάτων, απωλειών και ματαιώσεων που σχετίζονται με το φαινόμενο του έρωτα σε διάφορες εκφάνσεις της πορείας ενός ανθρώπου. Η παιδική ηλικία επιστρέφει ανελέητα και μας θυμίζει πως οι χαρακιές μένουν ανεξίτηλες στο ξύλο και στην ψυχή. Στο ποίημα Ξανά σπίτι με τον πατέρα η Δάφνου τελειώνει με τους στίχους Όμορφη είσαι κι έτσι./ Εσύ δεν είχες πατέρα να σου κάνει χαρακιές.

Οι λέξεις της είναι ποτισμένες με μουσικότητα, φαντασία και όνειρο. Όνειρο ενός ανθρώπου που γράφει ποιήματα για ν’ αγγίξει τ’ αυτιά του αναγνώστη. Εκείνη βλέπει και ακούει, ας την ακούσουμε κι εμείς για να γνωρίσουμε την πρωτοεμφανιζόμενη φωνή της.

Πωλίνα Γουρδέα