Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 36

Κώστας Γραμματικόπουλος: Ανθισμένες μνήμες

photo © Στράτος Προύσαλης

photo © Στράτος Προύσαλης

Άλλη μια παγωμένη νύχτα κατηφόρισε από την πλαγιά του λόφου
στο έρημο σπίτι.
Τα παραθυρόφυλλα ήταν κλειστά κι ο άνεμος λυσσομανούσε.
Δυο χελιδόνια φτερούγισαν στο μπαλκόνι.
Ήταν χελιδόνια αγάπης.
Οι μνήμες ήρθαν απρόσμενα…

Ένας κήπος απλώθηκε πλάι μου γεμάτος τριανταφυλλιές και ία.
Τα λουλούδια είχαν ανθίσει, τα δέντρα είχαν καρπίσει,
τα πουλιά συναγωνίζονταν στο κελάιδισμα
κι ο έρωτας βρήκε αποκούμπι στις ανθρώπινες καρδιές.
Ξημερώνει… Τα θαμπά χρώματα της χαραυγής
αχνοφαίνονται στο βάθος του ορίζοντα.
Η παλιά ξύλινη πόρτα άνοιξε και στο μικρό περιβόλι
βγήκε μια γυναίκα.
Πήρε το λάστιχο κι άρχισε να ποτίζει.
Η νοτισμένη μυρωδιά της διψασμένης γης αναδύθηκε
Στον απύθμενο ουρανό.
Το φως του ήλιου στραφτάλιζε σαν μικρά διαμαντάκια
στις φυλλωσιές των δέντρων.
Τρία παιδιά έπαιζαν ανέμελα στο δροσερό γρασίδι.
Μια απόκοσμη φιγούρα διέσχισε τον κήπο με βήματα αργά.
Έριξε μια βλοσυρή ματιά στα τρία παιδιά, χαμογέλασε σαρδόνια
και χάθηκε με μιας.
ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΕ Η ΒΡΟΧΗ

Έδιωξα τις μνήμες στο βασίλειο της Λήθης.
Νοσταλγώ τις άκρες των δακτύλων σου.
Στο βλέμμα σου ας λυτρωθεί η αγάπη…

*Tελευταίο βιβλίο του Κώστα Γραμματικόπουλου: "Νεκρό φιλί" (ποίηση, Vakxikon.gr 2015).