της Eliza Day
Κανονικά η αυτοκτονία ως πράξη είναι κάτι που θα έπρεπε να μας σοκάρει, ωστόσο η συγκεκριμένη παράσταση χρησιμοποιεί αυτό το θέμα με πολύ κωμικό τρόπο και έχοντάς το σαν αφετηρία, αρχίζει και αναπτύσσει μπροστά στα μάτια μας ένα χαρακτήρα έντονο και χειμαρρώδη, γεμάτο νευρώσεις και ενδοψυχικές συγκρούσεις!
Ένα πολύ θετικό στιχείο της παράστασης είναι ότι σε βάζει με το καλημέρα σας στο θέμα , ουσιαστικά σε πυροβολεί κατευθείαν με αυτό.
Με έντονο το σοιχείο του αυτοσχεδιασμού και της πρόζας, η πρωταγωνίστρια ανπτύσσει ένα διάλογο με το κοινό ο οποίος στην πραγματικότητα είναι ένας ξέφρενος μονόλογος που επιτρέπει στην ηρωίδα να κάνει αυτό που πραγματικά θέλει και έχει συνηθίσει να κάνει πάντα, δηλαδή να μιλάει για τον ευατό της. Σαν να μην υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα στον κόσμο πέρα από την ύπαρξη της, αρχίζει να περιγράφει τη ζωή της ξεκινώντας από τα παιδικά της χρόνια και το οικογενειακό background μέχρι σήμερα που είναι περίπου στα τριάντα. Παρόλο που η παράσταση διαθέτει λίγα και λιτά μέσα (απλά και λίγα σκηνικά και μόνο δύο ηθοποιούς) δημιουργούνται πολλές και πολύ καθαρές εικόνες.
Μια νευρωτική μητέρα, ο "βλάχος" πατέρας, η Θεσσαλονικη στο φόντο κι ένα κακομαθημένο κοριτσάκι, που συνομιλεί με το μπαμπά της, κάνει ταξίδια, γνωρίζει κόσμο , κρεμιέται στα μπαλκόνια και ωρύεται πως θα αυτοκτονήσει.
Σκηνοθ.: Ελ. Δημητροπούλου.
Ερμηνεύουν: Δ. Βλάχου, Κ. Καραγιάννη.
Διασκ.: Ελ. Δημητροπούλου, Δ. Βλάχου.
Σκην.-κοστ.: Δ. Ζαφειρίου.
Μουσ.: Μ. Αποστολόπουλος.
Ηπείρου 41, στο ύψος της Αχαρνών
Παρ./ Σάβ. 9 μ.μ.- Κυρ. 8 μ.μ.
15€ , φοιτ.:10€
Διάρκεια: 75'
*
Είναι πράγματι πολύ αισιόδοξο το ότι νέες ομάδες και ηθοποιοί αναλαμβάνουν να ανεβάσουν παραστάσεις με τόσο επίκαιρα και καίρια θέματα που απασχολούν τη σύγχρονη κοινότητα. Είναι προς τιμήν τους που κάνουν ένα θέατρο που αφουγκράζεται την εποχή του. Και μάλιστα ένα παραπάνω μιας και προσωπικά θεωρώ ότι η προσέγγιση παθογόνων φαινομένων είναι από μόνη της δύσκολη και απαιτεί χειρισμούς με ευαισθησία.
Το κακό με το Ροτβάιλερ είναι ότι δεν προχωράει σε ένα βαθύτερο πολιτικό ή κοινωνικό σχόλιο. Δεν εμβαθύνει χωρίς ωστόσο να είναι επιφανειακό.
Αυτό που θα περίμενα -εφόσον έφερε και το όνομά του ο τίτλος- είναι μια πιο εστιασμένη στην ψυχοσύνθεση του Ροτβάιλερ παράσταση. Από πού πηγάζει αυτός ο θυμός, κάτω από ποιες συνθήκες διαμορφώνεται και ξεσπάει. Θα περίμενα και θα μου άρεσε να δω μια πιο βαθιά, διευρυμένη και αναλυτική προσέγγιση του χαρακτήρα του Αντόνιο και ενώ υπήρχε αυτή η πρόθεση να σκιαγραφηθεί η προσωπικότητά του από διάφορες πλευρές, η εικόνα που αποκτήσαμε γι’αυτόν κατέληξε γενική. Ένα τέτοιο θέμα μπορείς να το απογειώσεις με πολύ σοβαρές και εμπεριστατωμένες τοποθετήσεις, και μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο να γίνει -γιατί όχι;- ένα έντονο σχόλιο για τις βίαιες φασιστικές αντιδράσεις που γεννά το μεταναστευτικό κύμα, για την παιδεία ενός λαού, την ξενοφοβία του και πολλά πολλά ακόμη. Δεν ξέρω πόσο εύκολο θα ήταν από θεατρικής δράσεως, θα είχε όμως μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπαμε κάτι τέτοιο. Οι ηθοποιοί μας άρεσαν και πιο πολύ μας τράβηξαν το ενδιαφέρον οι σκινχεντς. Ο Ράφα αρκετά γραφικός, τόσο ώστε να γίνει ξεκάθαρος στις προθέσεις του και ο Δημήτρης Λάλος πολύ καλός με τις ανάλογες μετρημένες αντιδράσεις. Το σκηνικό και το σταθερό μουσικό μοτίβο που ακουγόταν δημιουργούσαν μια ατμόσφαιρα, η οποία σε μεγάλο βαθμό ευνοείται από το ίδιο το θέμα. Ενδιαφέρον κομμάτι επίσης στη σκηνοθεσία ήταν τα video, ως κομμάτι της τηλεοπτικής ροής, με έναν υπέροχο Δημήτρη Καταλειφό στο ρόλο του δασκάλου.
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Διασκευή: Ομάδα ΝΑΜΑ
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Χατζηνικολάου
Μουσική: Μάριος Στρόφαλης
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δάφνη Λαρούνη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Λάλος (Αντόνιο Βερμούδες ή Ροτβάιλερ)
Γιάννης Ράμος (Χάιμε)
Γιάννης Τρίμμης (Χουάν)
Δημήτρης Καπετανάκος (Ράφα)
Παραστάσεις: Κυριακή στις 19.00 & Δευτέρα 21.15’
Τελευταία παράσταση: Δευτέρα 10 Μαΐου 2010
Διάρκεια παράστασης: 80 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 22€, 15€ φοιτητικό/μειωμένο(για οργανισμούς),
7€ ατέλειες (εξαιρούνται ΣΕΗ και Σκηνοθετών)
Χώρος: Κεντρική Σκηνή
Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός-Αθήνα
