στον Νίκο Μπίνο
Ο λόγος για εμένα ήταν ένας και σημαντικός. Ή έκδοση αποτέλεσε την ολοκλήρωση αυτής της δουλειάς και κατά συνέπεια τον αποχωρισμό της.
Πόσο καιρό χρειάστηκες για να ολοκληρώσεις αυτή τη συλλογή διηγημάτων; Θα με ενδιέφερε να μου πεις τον τρόπο που δούλεψες το βιβλίο σου.
Τα κείμενα γράφτηκαν με αρκετή σχετικά απόσταση μεταξύ τους. Υπάρχει και κείμενο που ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν, έμεινε κάπου στην άκρη και ολοκληρώθηκε πριν ένα χρόνο!
Ως αναγνώστρια ποιό λογοτεχνικό είδος σου αρέσει; Προσπάθησες να το μιμηθείς στο βιβλίο σου; Τελικά που κατέληξες;
Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία που ο λόγος τους τρέχει, είναι άμεσος και χωρίς πολλά λόγια για το τίποτα. Γράφω όπως θα ήθελα και εγώ σαν αναγνώστρια να διαβάζω.
Πες μου δυο λόγια για το καθένα απ’ τα 9 διηγήματά σου;
«Το ημερολόγιο του τέλους»׃ Τηλεφωνούν στην ηρωίδα ότι η μητέρα της πεθαίνει. Μέχρι να φτάσει σε εκείνη, θυμάται κ περιγράφει στιγμές που είχαν ζήσει μαζί.
«Το τελευταίο προσκύνημα»׃ Ταξίδι προς το νησί της Μεγαλόχαρης. Εκείνος που πάει για να προσευχηθεί, να ικετεύσει ίσως και να ευχαριστήσει, αλήθεια Πιστεύει σε Εκείνη; Ένας άνθρωπος που Πιστεύει σε κάτι είναι αυτός που τρέχει να προλάβει μια θέση στην σειρά που τρέχει να φάει και να πιεί μετά από τις ικεσίες του;
«Ανώνυμο»׃ Ξεκινάει με έναν διαπληκτισμό ανάμεσα σε ένα ζευγάρι και τη δολοφονία της κοπέλας από τον άνδρα. Το τηλέφωνο του σπιτιού χτυπάει ο συγγραφέας εμπλέκεται στην ιστορία.
«Ο μπαμπάς φάλαινα»׃ Είναι η ιστορία ενός μπαμπάς που έχει μεταμορφωθεί σε φάλαινα! Καταπίνει μια ολόκληρη ζωή, στιγμές, εικόνες, συναισθήματα. Παρότι οι φάλαινες ζούνε περισσότερο από 100χρόνια, ο μπαμπάς φάλαινα βουτάει στα δικά του νερά μόλις στα 61 του.
«Ανδρέας Γκ.»׃ Ο χώρος είναι το γραφείο του ψυχοθεραπευτή. Τα πρόσωπα είναι ο θεραπευτής και η θεραπευόμενη και ο χρόνος αυστηρά 45΄.
«(Από) Χωρισμός»׃ Μια ερωτική σχέση έχει τελειώσει. Έχει σαπίσει, μυρίζει και ήρθε η ώρα η ηρωίδα να την πετάξει από επάνω της να την θάψει. Αλήθεια όταν κάτι ταφεί δεδικαίωται;
«Μαρία»׃ Μια κοπέλα που ζει στο σήμερα. Στην εποχή που μπορεί να έχει τα πάντα και δεν έχει τίποτα. Στην εποχή που κυριαρχεί η Κυρία μοναξιά.
«Στιγμή Vs Στιγμή»׃ Όταν η ίδια στιγμή απόλυτης ευτυχίας, γίνεται στιγμή πόνου γιατί την αναζητάς, την ανακαλείς, την είχες και την έχασες χωρίς να το καταλάβεις.
«Μ’ αγαπάς;»׃ Ένας μονόλογος μιας γυναίκας προς τον σύντροφό της.
Στον πρόλογο του βιβλίου η Άλκη Ζέη αναφέρει ότι «λείπει μια μικρή, έστω πολύ μικρή, αχτίδα φωτός, που θα ισορροπουσε τη σκληράδα της αφήγησης». Συμφωνείς; Γιατί πιστεύεις πως κατέφυγε σ’ αυτό το συμπέρασμα η Ζέη;
Η αχτίδα φωτός είναι η ελπίδα και η σκληράδα της αφήγησης που αναφέρει η κ. Άλκη Ζέη, δεν ξέρω αν την δίνω ή τι αφήνω τελικά στον αναγνώστη. Σίγουρα την ελπίδα την ψάχνω και εγώ σε πολλές από τις καταστάσεις που διαπραγματεύομαι.
Γιατί επέλεξες να ξεκινήσεις με μια συλλογή διηγημάτων και όχι με κάποιο μυθιστόρημα;
Μου αρέσει το διήγημα αρχικά σαν είδος, να γράφω αλλά και να διαβάζω. Σου προσφέρει αυτήν την δυνατότητα να φτιάχνεις μια ατμόσφαιρα μέσα σε λίγες μόνο σελίδες και όμως να είναι απίστευτα ζωντανές!
Πόσο σύντομα να αναμένουμε την επόμενη σου δουλειά; Τι έχεις στο μυαλό σου; Ποιά τα σχέδιά σου;
Στο μυαλό μου υπάρχουν διάφορα αυτή την στιγμή. Τι όμως από όλα αυτά θα πάρει μορφή και πότε, αλήθεια δεν ξέρω.
Τι σημαίνει η συγγραφή για σένα; Λειτουργεί απελευθερωτικά;
Από πολύ μικρή ξεκίνησα να γράφω και αυτό ξεκίνησε από ανάγκη και ως ένας τρόπος επικοινωνίας και έκφρασης. Απελευθερωτικά δεν ξέρω αν λειτουργεί. Ίσως όχι πάντα ή όταν έχω πάρει απόσταση ποια από αυτό.
