Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 9

Ιστορίες της πόλης - Φωτάκια θερινής νυχτός

της Σοφίας Κολοτούρου

Συγκεντρωνόμασταν, τριγύρω απ’ την εστία,
αιώνες οι άνθρωποι και λέγαμ’ ιστορίες
σε ξέφωτα του δάσους, με τα ξωτικά.
Τώρα, μονότονα κυλάει η πληροφορία,
ανάμεσα σε διαφημίσεις και ταινίες,
σε σαλονάκια που ‘ναι μικροσκοπικά. 

Κάποτε ανάβαμε ψηλά τις φρυκτωρίες
κι οι Ινδιάνοι στέλναν σήματα καπνού
σ’ ανεξερεύνητες κι απέραντες εκτάσεις.
Μετά αναπτύξαμε τηλεπικοινωνίες
και ίντερνετ και πήγαμ’ όλοι μας παντού
χαρτογραφώντας και μετρώντας αποστάσεις.

Τα βράδια αφήναμε το φως στο εικονοστάσι,
για να ξορκίσουμε το φόβο της νυχτός.
Αλλάζουν οι τεχνολογίες, μα παραμένει
η ψυχοσύνθεση του ανθρώπου και η τάση
να καταλύει σ’ αγγέλες, γύρω από ένα φως:
Στο σκότος άγρυπνο λαμπάκι επιμένει

να μας φυλάει, από ψηλά κρατώντας το ίσο,
ως παντεπόπτης οφθαλμός το αιρ κοντίσιον.