επιλογή-μετάφραση : Κατερίνα Καντσού
ΔΕΣΜΟΣ
Περπάτησε, αγάπη μου
απόψε στην ακτή
περπάτα μακριά
και μαζί με τα δάκρυα σου
σήκω και περπάτα απόψε
Από ‘δω και στο εξής ποτέ μη γονατίσεις
σ’ αυτό το βουνό που μοιάζει με τάφο
αυτά τα λουλούδια έχουν μαραθεί
και τα κόκκαλά μου έχουν αποσυντεθεί…
(Σου μιλώ απόψε
απ’ το βυθό της θάλασσας
σου μιλώ κάθε νύχτα
απ’ το βυθό της θάλασσας…)
μια φορά περπάτησα στην ακτή
περπάτησα ως την άκρη της παλίρροιας
το ένα κύμα μπερδευόταν με το άλλο
κι ο άσπρος αφρός μου γαργαλούσε τα πόδια
Σιγά-σιγά σήκωσα τα μάτια μου
κι εκεί μακριά στον ορίζοντα
εκεί όπου ο αφρός και το κύμα γίνονταν ένα
Είδα τη μοναξιά στα μάτια σου
τη θλίψη στο πρόσωπό σου
Περπάτησα λοιπόν, πέρα μακριά στον ορίζοντα
απ’ τα γόνατα μέχρι τους αστραγάλους μου
κι απ’ τους αστραγάλους μέχρι τους ώμους μου
μέχρι που με κατάπιαν η θλίψη και η μοναξιά.
Caitlin Maude
*
ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Ναι, μαμά σίγουρα
Είμαστε χαρούμενοι μαζί
Έχω ένα διαμέρισμα
Με δύο δωμάτια
Μεγάλο και ζεστό
Με κεντρική θέρμανση κι όλα αυτά
Όχι, δεν έχω ακόμα τηλέφωνο
Αλλά θα έρθω στο σπίτι
Τα Χριστούγεννα
Ναι, τα Χριστούγεννα
Με τη βοήθεια του Θεού…
Κατεβάζει το ακουστικό
Βάζει τη μάλλινη τσάντα
Στον ώμο του
Τον υπνόσακό του
Κάτω απ’ τη μασχάλη του
Και πηγαίνει πίσω
Στο χάρτινο κουτί του
Πίσω απ’ τον σταθμό Waterloo
Aine Ni Ghlinn
