Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 8

Δύο - Στεφανία Κοκκόση

1

Έτσι όπως γυρνώ τις σελίδες γρήγορα
Όπως κυλά το νερό
Έτσι όπως φεύγει η ζωή
Όπως μας εγκαταλείπουν όλοι
Έτσι όπως τρέχουν τα νιάτα
Όπως όταν ξυπνώντας μια μέρα θα το δεις
Έτσι απλά ξυπνώντας θα το δεις
Όπως βλέπεις τα φύλλα του δέντρου
Έτσι όπως απλά βουτούν στο έδαφος
Όπως κι εσύ πλημμυρίζεσαι απ' το νερό
Έτσι μια μέρα θα βουτήξεις
όπως τώρα βουτάς στη θάλασσα
Έτσι θα πέσεις στο κενό
Όπως όλα σε προσπερνούν
Έτσι ανεπαίσθητα σε προσπερνά κι αυτή
Όπως ο απλός περαστικός
Έτσι θα σ' αφήσει πίσω
Όπως καθετί άλλο που σε άφησε
Έτσι θα σ' εγκαταλείψει η ζωή σου
Όπως παλεύεις με τα πάντα γύρω
Έτσι θα συγκρουστείς με το σκοτάδι
Όπως θα σου ρουφά κάθε ίχνος ζωής
Έτσι θα της δώσεις ένα υποταγμένο χαμόγελο φωνάζοντας "Γιατί;"
"Έτσι" θα σου απαντήσει
Όπως με εγκατέλειψες σε εγκαταλείπω κ εγώ.

2

Σα να παρακολουθώ τη ζωή μου να διαλύεται...
Να γίνεται χίλια κομμάτια
Κομμάτια που σκορπίζονται απ'τον άνεμο
Ταξιδεύουν μακριά μου
Και σαν απαθής θεατής τα κοιτώ...
Κοιτάζω με βλέμμα χαμένο
Και χειροκροτώ με πάθος
Στο τέλος της παράλογης παράστασης
Ίσως να παραλογίζομαι κι εγώ μαζί
Χάνω το μυαλό μου-δε μου έμεινε και πολύ άλλωστε-
Θαμπές εικόνες,μπλεγμένες,μπερδεμένες
Συγκεχυμένες αναμνήσεις
Πλέκονται κάπως περίτεχνα
Φτιάχνουν το στεφάνι του αποχωρισμού μου
Και το καταθέτουν με κάθε επισημότητα
Σγραγίζοντας έτσι τον παραλογισμό μου
Και καθώς το στεφάνι ακουμπά στο χώμα
διακρίνω μάτια υγρά να με αποχαιρετούν
Μάτια αγαπημένα...
Μάτια ξεχασμένα...
Μάτια άψυχα...

Η Στεφανία Κοκκόση ζει στην Αθήνα και την Κεφαλονιά.