Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 25

Απολειφάδι - Αλέξιος Μάινας

Τα κορμιά των αντιφρονούντων

 

Ο χρόνος παραδόξως περνάει. Αυτό είναι ήδη παράξενο και προσβλητικό.
Και δε δαμάζει τίποτα. Δε θεραπεύει τις πληγές, τις πραγματικές πληγές. Δεν μπορείς να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά και να περιμένεις μετά να στο θεραπεύσει ο χρόνος. Πάει το χέρι.
Αυτό που θεραπεύει είναι οι γρατζουνιές.
Τα λέω αυτά, γιατί τα ’χουμε και δεν τα ’χουμε δυόμιση χρόνια. Έχουμε χωρίσει πολλές φορές. Όλο νομίζαμε ότι ήταν η τελευταία, αλλά δεν ήταν. Τα ξαναφτιάχναμε. Μέχρι πολύ μετά το τέλος δεν ξέρεις πότε είναι τέλος. Το τέλος έρχεται όταν πέσει η τιμή του.  Όταν σου κοστίζει λιγότερο από τη συνέχεια.
Κάθε φορά φωνάζουμε, ουρλιάζουμε σαν μαλακισμένα και λέμε «λήξις τώρα, λήξις μωρή μαλάκα/μαλάκω». «Πάρ’ τον πούλο, αρχίδι». «Μωρή τσογλάνι, θες και ρέστα;» «Τσογλανοτσόγλανε». Αυτό είναι δική μου λέξη. Είναι υπερθετικός. Έχω φτιάξει κι άλλες, υπάρχουν στο site μου.
«Δε μου λες τίποτα, είσαι ένα νουλ, ένα νιχτς, Θωμά. Δε με ενδιαφέρει η γνώμη σου, έχεις πεθάνει για μένα». Αυτό το λέει εκείνη και ουρλιάζει κοιτώντας με σταθερά και με νόημα. «Έχεις πεθάνει για μένα». Μετά έχω πεθάνει για κείνη. Για δυο-τρεις μέρες. Μετά με παίρνει τηλέφωνο στο κινητό. «Άκου να δεις, απολειφάδι, έχεις πεθάνει για μένα». «Αρχίδι». Το κλείνει.
Μετά την παίρνω και βρίζω εγώ. Είμαι έξαλλος. Τη μαλάκω… Λέμε και απίστευτα ωραίες λέξεις, βρίζουμε σε πολύ καλά ελληνικά. Σκυλιά. Πολύ καλοί φιλόλογοι. Ξέρω όλο τον ύμνο της αγάπης απ’ έξω και της τον τρίβω στη μούρη. «Μη μιλάς για αγάπη, μωρή βδέλυγμα, και μιαίνεις τις λέξεις». Και περιφέρομαι. Πάνω κάτω. Και έξω, βόλτες. Σουλατσάρω, σεργιανίζω, περιδιαβάζω. Για μέρες δεν έχω σαφή γνώμη για τίποτα. Δε βλέπω διαφορές στις λέξεις. Λέω «τι μαλάκω, Χριστέ μου», και αμφιβάλλω.

Ο Αλέξιος Μάινας έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή Το περιεχόμενο του υπόλοιπου (Γαβριηλίδης 2011). Ζει κι εργάζεται στη Βόννη της Γερμανίας.