του Σωτήρη Κακίση
Σιωπή.
Βι – Ρου.
Ρου – Ναι.
Βι – Φλο.
Φλο – Ναι.
Βι – Πότε ήτανε, την τελευταία φορά, εμείς οι τρεις μαζί;
Ρού – Μη μιλάμε.
Σιωπή.
Η Βι βγαίνει στα δεξιά.
Σιωπή.
Φλο – Ρου.
Ρου – Ναι.
Φλο – Η Βι, τι εντύπωση σου δίνει;
Ρου – Όπως πάντα -σχεδόν την ίδια. (Η Φλο παίρνει τη θέση της Βι στο κέντρο, ψιθυρίζει στ’ αυτί της Ρου). Αλίμονο ! (Κοιτάζονται. Η Φλο βάζει το δάχτυλό της μπροστά στο στόμα).
Δεν ξέρει;
Φλο – Ας κάνει ο Θεός να μην !
Μπαίνει η Βι. Η Φλο και η Ρου ξαναγυρίζουν μπροστά, ξαναπαίρνουν την πρώτη στάση.
Η Βι κάθεται στη θέση της Φλο.
Σιωπή.
Φλο. – Έτσι, εμείς οι τρεις μόνο, σαν κάποτε, στις καλόγριες, στην αυλή, καθισμένες δίπλα-δίπλα.
Ρου – Πάνω στην κού-
Βι – Σσσς!
Σιωπή.
Η Φλο βγαίνει στα αριστερά.
Σιωπή.
Ρου – Βι.
Βι – Ναι.
Ρου – Τη Φλο, πώς την βρίσκεις;
Βι – Παρόμοια –περίπου (Η Ρου παίρνει τη θέση της Φλο στο κέντρο, ψιθυρίζει στ’ αυτί της Βι). Συφορά ! (Κοιτάζονται. Η Ρου βάζει το δάκτυλο της μπροστά στο στόμα). Δεν της το ‘χουνε πει;
Ρου – Ο Θεός είναι μεγάλος.
Μπαίνει η Φλο. Η Ρου και η Βι ξαναγυρίζουν μπροστά, ξαναπαίρνουν την πρώτη στάση. Η Φλο κάθεται στη θέση της Ρου.
Σιωπή.
Ρου – Εμείς δίνοντας το χέρι –μ’ αυτό τον τρόπο τον δικό μας.
Φλο – Ονειροπολώντας –από αγάπη.
Σιωπή.
Η Ρου βγαίνει στα δεξιά.
Σιωπή.
Βι – Φλο.
Φλο – Ναι.
Βι – Την Ρου την είδες;
Φλο – Είναι σκοτεινά. ( Η Βι παίρνει τη θέση της Ρου στο κέντρο, ψιθυρίζει στ’ αυτί της Φλο). Δράμα ! (Κοιτάζονται, η Βι βάζει το δάχτυλό της μπροστά στο στόμα). Δεν καταλαβαίνει;
Βι – Θεός φυλάξοι!
Μπαίνει η Ρου. Η Βι και η Φλο ξαναγυρίζουν μπροστά, ξαναπαίρνουν την πρώτη στάση. Η Ρου κάθεται στη θέση της Βι.
Σιωπή.
Βι – Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για τον παλιό καιρό; ( Σιωπή). Γι’ αυτόν που ‘ρθε μετά; (Σιωπή). Αν δίναμε το χέρι –μ’ αυτόν τον τρόπο τον δικό μας;Μέσα σε μια στιγμή ενώνουν τα χέρια τους έτσι: το δεξί της Βι με το δεξί της Ρου πάνω στα γόνατα της Ρου, το αριστερό της Βι με το αριστερό της Φλο πάνω στα γόνατα της Φλο, το δεξί της Φλό με το αριστερό της Ρου πάνω στα γόνατα της Βι, τα μπράτσα της Βι ακουμπώντας πάνω στο αριστερό μπράτσο της Ρου και το δεξί μπράτσο της Φλο.
Σιωπή.
Φλο – Ρου. (Σιωπή). Βι (Σιωπή). Νιώθω τα δαχτυλίδια.
Σιωπή.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
1. Φλο Βι Ρου
Φλο Ρου
2. Φλο Ρου
3. Βι Φλο Ρου
Βι Ρου
4. Βι Ρου
5. Βι Ρου
Βι Φλο
6. Βι Φλο
7. Ρου Βι Φλο
ΦΩΤΙΣΜΟΣ
Αδύνατος, μόνο από πάνω και συγκεντρωμένος στο κάθισμα. Η υπόλοιπη σκηνή στο σκοτάδι.
ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
Παλτά πολύ μακριά, κουμπωμένα μέχρι το λαιμό, μοβ σκούρο (Ρου), κόκκινο σκούρο (Βι), κίτρινο σκούρο (Φλο). Καπέλα σκούρα ο,τιδήποτε με μπορ αρκετά πλατιά, ώστε τα πρόσωπα να ‘ναι στη σκιά. Οι τρεις φυσιογνωμίες όσο το δυνατό περισσότερο να μοιάζουν, ξεχωρίζοντας μόνο απ’ το χρώμα. Παπούτσια ελαφριά, σόλες καουτσούκ. Τα χέρια να γίνουν με το μακιγιάζ όσο το δυνατό πιο ευδιάκριτα. Να μη φαίνονται τα δαχτυλίδια.
ΚΑΘΙΣΜΑ
Είδος πάγκου -στενός χωρίς ράχη, τόσο μακρύς ίσα-ίσα να μπορούν να χωράνε οι τρεις γυναίκες σχεδόν ακουμπισμένες μεταξύ τους. Όσο το δυνατό λιγότερο ευδιάκριτος. Ώστε να αναρωτιέται ο καθένας πάνω σε τι κάθονται.
ΕΞΟΔΟΙ
Δεν φαίνονται τα πρόσωπα να μπαίνουν στα παρασκήνια. Πρέπει να εξαφανίζονται μες στο σκοτάδι με μερικά βήματα βγαίνοντας απ’ τη φωτισμένη ζώνη και πάλι, όταν ξαναεμφανίζονται, να βρίσκονται κιόλας πολύ κοντά στο κάθισμα. Έξοδοι και είσοδοι ξαφνικές και ανάλαφρες, χωρίς ήχο βημάτων.
ΦΩΝΕΣ
Στο όριο της ακουστικότητας. Αχρωμάτιστες εκτός από την αναφώνηση μετά το ψιθύρισμα στην εκμυστήρευση και τις δυο επόμενες φράσεις.
(Πρώτη δημοσίευση της μετάφρασης : περιοδικό Τραμ, 11-12, Μάρτιος 1979)
