Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 21

Αμερικανική ποίηση: Τσαρλς Όλσον/ Τζον Μπέρυμαν

Μεταφράζει ο Νίκος Παναγόπουλος

Tσαρλς Όλσον (1910–1970)

Τα Τραγούδια του Μάξιμου: Τραγούδι 1

έγχρωμες  φωτογραφίες
όλων των πραγμάτων που είναι να φας: βρώμικες
καρτποστάλ
Και λέξεις, λέξεις, λέξεις
πάνω στα πάντα
Μάτια ή αυτιά δεν έχουν μείνει
να κάνουν τα δικά τους έργα (όλα
έχουν δεχτεί επίθεση, αρπαχθεί, ατιμαστεί, όλες οι αισθήσεις
συμπεριλαμβανομένου του μυαλού, αυτού του εργάτη σε αυτό που είναι
Και εκείνη την άλλη αίσθηση
που έχει γίνει για να δίνει ακόμη και στους πιο ελεεινούς, ή σε οποιονδήποτε από εμάς, ελεεινούς,
εκείνη την παρηγοριά (γρασαρισμένο
εξασθενημένο
ακόμη και των τραμ
το τραγούδι

Τζον Μπέρυμαν (1914–1972)

Ονειρικό Τραγούδι 149

Ο κόσμος γίνεται σταδιακά ένας μέρος
στο όποιο δεν με ενδιαφέρει να είμαι πια. Μπορεί ο Ντέλμορ να πεθάνει;
Δεν νομίζω
σε όλα αυτά τα χρόνια να πέρασε ποτέ μία μέρα
χωρίς μία σκέψης αγάπης για αυτόν. Ουαί.
Στην λαμπρότητα του υποσχόμενού  του,

Ακηλίδωτο, τον είδα μέσα απ’ την ομίχλη του πραγματικού
να λάμπει με οξυδέρκεια, θερμός με χαλαρή κουβέντα
μέσα απ’ όλα τα χρόνια μας του Χάρβαρντ
όταν και οι δυο μας μόλις γινόμασταν γνωστοί
τον έβγαλα έξω από ένα αστυνομικό τμήμα μία φορά, στην Ουάσινγκτον, ο κόσμος είναι ακάθαρτος
και πρόβλημα πολύ εκτός σωστής πορείας για δάκρυα.

Φαντάζομαι ακούσατε τα τρομερά νέα,
ότι ο Ντέλμορ Σβάρτζ είναι νεκρός, αξιολύπητα και μόνος,
στην Νέα Υόρκη: μου τραγούδησε ένα τραγούδι
«Είμαι ο ποιητής από το Μπρούκλυν Ντέλμορ Σβάρτζ»
Πληγές & το παιδί τραγουδάω, δύο γονέων «ζημιές»
όταν ήταν νέος & προικισμένος-δυνατός.