Μεταφράζει η Χριστίνα Λιναρδάκη
O Danez Smith γεννήθηκε στο St. Paul στη Μινεσότα. Είναι συγγραφέας του "Don't Call Us Dead" (2017), το οποίο συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα για τα Εθνικά Βραβεία Βιβλίου των ΗΠΑ, του "[insert] boy" (2014), που κέρδισε το Lambda Literary Award και το Kate Tufts Discovery Award, και του "hands on ya knees" (2013). O Smith έχει λάβει υποτροφίες από τα: McKnight Foundation, Cave Canem, Voices of Our Nation (VONA) και άλλα ιδρύματα. Είναι ιδρυτικό μέλος της πολυπολιτισμικής κολλεκτίβας Dark Noise Collection. Γραπτά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά κι εφημερίδες, όπως τα Granta, Poetry, Best American Poetry, Ploughshares, Beloit Poetry Journal και Kinfolks. Τα ποιήματα που ακολουθούν προέρχονται από την ποιητική συλλογή "Don't Call Us Dead" (2017).
**
[άτιτλο]
τι ηλικία έχω; σήμερα, είμαι σήμερα.
έχω την ηλικία του φωτός που με αγγίζει.
μερικές νύχτες είμαι καινούργιος σαν τη φωτιά στα πόδια μου
μερικές νύχτες είμαι αστέρι, γεμάτος αίγλη, αρχαίος
& ήδη εξαφανισμένος. εμείς οι πολίτες
ενός καθόλου δημοφιλούς παραδείσου
& σταυρώσεων χωρίς μεγάλη προσέλευση. άκου
δέχτηκα ό,τι μου δόθηκε
είτε ήταν το όνομά μου είτε η καταδίκη εκείνου που με τέλειωσε.
όταν γεννήθηκα, γεννήθηκα στόχος.
ξόδεψα τη ζωή μου φιλονικώντας για το πώς έχω σημασία
μέχρι που δεν είχε σημασία.
ποιος ήξερε ότι το λιμάνι μου
θα ήταν το φέρετρό μου;
νεκρός είναι ό,τι πιο ασφαλές ήμουν ποτέ.
δεν ήμουν ποτέ τόσο ζωντανός.
**
& ακόμη και το προφίλ εκείνου του μαύρου τύπου λέει λυπόμαστε, όχι έγχρωμοι
φαντάσου μια τουλίπα, μόλις βλέπεις έναν κήπο γεμάτο τουλίπες, που ρίχνει τα πέταλά της με αηδία, προσεύχεται μια μέλισσα να πάει τη γύρη της σε κάποιον θάμνο με τριαντάφυλλα. φαντάσου σκιές που λαχταρούν ένα δωμάτιο με φως προς πάσα κατεύθυνση. κοιτάζεις τον καθρέφτη & βλέπεις έναν άντρα που αρνείσαι να αγαπήσεις. μικρό παιδί που κοιμάσαι με τη χλωρίνη δίπλα σου, που ονειρεύεσαι σαπουνάδες & γάλα, αν δεν σου το ’χει πει κανείς, είσαι ωραίος & αξιαγάπητος & μαύρος & αρκετός & έτσι – εσύ όμορφε εσύ – είμαι κι εγώ.
**
…κωλόμαυρε
κάπου ένα λευκό αγόρι στο δωμάτιό του, στην τραπεζαρία, στο αυτοκίνητο, με τον πατέρα του, μονάχο, στο σκοτάδι, ψιθυριστά, σαν κραυγή πολέμου, τραγουδώντας, με τους λευκούς του φίλους μόνο, στο αυτί της ερωμένης ή του εραστή του, όταν είναι 8, όταν είναι 40, καθώς χύνει, σαν παράδοση, σαν κατακλείδα, απλά για να το δοκιμάσει κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε κωλόμαυρε *
*εννοεί όλους μας
**
[άτιτλο]
στη φυλή μας
οι άντρες κρατούν ο ένας τον άλλον
σαν να μην πρόκειται να τον αφήσουν ποτέ
& μετά τον αφήνουν
**
κάθε μέρα είναι μια κηδεία & ένα θαύμα
τις δύσκολες νύχτες, ξυπνώ με τη μάνα μου
να ρίχνει χώμα μέσα στον λαιμό μου
ουρλιάζω μαμά! είμαι ζωντανός! είμαι ζωντανός!
όμως ακούγεται απλά σαν χώμα
αν προσπαθήσω να σηκωθώ, κατεβάζει το φτυάρι
λέγοντας μου λείπεις τόσο πολύ, γλυκό μου αγόρι
/ /
η γιαγιά μου δεν ξέρει
γι’ αυτό μην της το πείτε
αν τη δείτε με αυτό το ποίημα
κάψτε το, κάψτε την
κάψτε ό,τι πρέπει
πώς λες σε μια γυναίκα
που παριστάνει πως απλά έχεις
πρόβλημα να βρεις μια γυναίκα
ότι μία φορά, δυο, καθημερινά, ένας άντρας
μπαίνει μέσα σου, πως το αίμα σου
μυρίζει σαν νοσοκομείο, τάφος
ή νεκροτομείο αφημένο στον ήλιο
//
ποιο είναι το σχήμα της σωτηρίας του λαού μου;
ονοματίζεις ένα πράγμα που δεν μπορεί να γίνει όπλο;
μπορείς να δείξεις προς την κατεύθυνση του θεραπευτή;
μάγου ή γιατρού, δεν έχει σημασία.
έχω αυτό το πρόβλημα: γεννήθηκα
μαύρος & αδερφή
έστειλαν ένα αγόρι
όταν αστόχησε η σφαίρα.
//
κοίτα, δεν πρόκειται να κατασκευάσω
κι άλλη λύπη. συνέβη
συμβαίνει.
η Αμερική μπορεί να με σκοτώσει προτού έχω την ευκαιρία.
η φυλή μου συνεργάζεται με τον νόμο
αλλά σήμερα είμαι ζωντανός, με άλλα λόγια
επιβίωσα χθες, πέρασα τη μέρα
σκύβοντας για να αποφεύγω σφαίρες, κάποιες
που πετούσαν προς το μέρος μου & κάποιες
που προσπαθούσαν να βρουν τον δρόμο τους σκίζοντας.
