Του Νέστορα Πουλάκου
Σαν χθες θυμάμαι τον καφέ που ήπιαμε με την Έρη Μαυράκη τον περυσινό Οκτώβριο, όταν και μου έδειξε για πρώτη φορά τον Πρίγκιπα Αψού ακόμη σε χειρόγραφη μορφή. Εντέλει, η Έρη θα πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένη από το αποτέλεσμα, μια και μετά από συναντήσεις και συναντήσεις με εκδοτικούς οίκους, συγγραφείς, σκιτσογράφους και επαγγελματίες του χώρου, Ο Πρίγκιπας Αψού κυκλοφορεί εδώ και ένα μήνα στα βιβλιοπωλεία της χώρας από τις Εκδόσεις Πολιτισμός. Αυτό το παραμύθι για παιδιά 3 έως 7 ετών είναι διαθέσιμο και σε όλες τις εκθέσεις βιβλίου που έχουν γίνει και θα πραγματοποιηθούν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας μες στο καλοκαίρι. Άλλωστε, η "πρεμιέρα" που έκανε στην έκθεση της Πλατείας Κλαυθμώνος (από όπου και οι φωτογραφίες) έδειξε και το ενδιαφέρον του κόσμου για το πρώτο παιδικό βιβλίο της νεαρής αυτής συγγραφέως. Για περισσότερα όμως ν' αναμένεις : την παρουσίαση του βιβλίου που θα γίνει στον Ιανό οσονούπω / το καινούριο παραμύθι της Έρης Μαυράκη, Η Τελευταία Δροσοσταλίδα, που θα κυκλοφορήσει σε e-book από τις Εκδόσεις Βακχικόν στις 15 Ιουνίου (μαζί με το τεύχος 14 του περιοδικού). Προς το παρόν, όμως, μάθε μερικά πράγματα για την Έρη, τις σκέψεις και τις απόψεις της, το βιβλίο αυτό και το καινούριο φυσικά, όπως και τα σχέδια της, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Περιοδικό Γραμμάτων & Τεχνών Βακχικόν, που τόσο τη στήριξε σε όλο το διάστημα της έκδοσης άλλωστε.
Ο "Πρίγκιπας Αψού" έχει κάτι από τη δική σου παιδική ηλικία;
Η αλήθεια είναι πως ο "Πρίγκιπας Αψού" είναι το μόνο από τα παραμύθια που έχω γράψει, το οποίο δεν έχει τίποτα από την παιδική μου ηλικία. Το έγραψα επιστρέφοντας από ενα ταξίδι μου στην Τυνησία. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη, είχα στο μυαλό μου τόσες εικόνες από τοπία που έμοιαζαν βγαλμένα από παραμύθια και θρύλους. Είχα, όμως, καταγράψει και αυτό το βλέμμα, το φοβισμένο-κουρασμένο, ενός λαού που δεν άντεχε άλλο υπό αυτές τις συνθήκες εξουσίας και διαβίωσης. Μόνο παραμύθι δε φάνταζε η ζωή αυτών των ανθρώπων. Έτσι λοιπόν θέλησα να βάλω την πινελιά μου στον "κόσμο" αυτό και να υπάρχει ανάμεσα σ'αυτή τη μαγεία του τοπίου το σημαντικότερο : χαμόγελα στα πρόσωπα των ανθρώπων.
Το ειδύλλιο του πρίγκιπα και του κοριτσιού της ερήμου, είναι κι αυτό που εσύ φαντάζεσαι γύρω από τον έρωτα και την αγάπη, που θέλεις να υπάρχει στη ζωή σου, στους ανθρώπους γύρω σου;
Η αγάπη είναι η βάση πάνω στην οποία μπορούμε να δουλέψουμε και να εξελίξουμε θετικά την εσωτερική μας οντότητα. Μπορεί να ξεκινάει από επιθυμία-έρωτα, αλλά να φτάσει στην ανιδιοτελή αγάπη. Όπως και να έχει, είναι πολύ σπουδαία. Όλοι μας έχουμε την ανάγκη να μας αγαπούν και να νιώθουμε αποδεκτοί και μάλιστα χωρίς όρους. Εξίσου έχουμε και την ανάγκη να νιώσουμε αγάπη για άλλους ανθρώπους, ώστε τελικά να υπάρχει κάποια σύνδεση. Θεωρώ πώς η αγάπη μας απελευθερώνει και αναδεικνύει τις σπουδαιότερες πλευρές της ύπαρξής μας. Με θλίβει που στη σημερινή εποχή επικρατεί υποδούλωση στο φόβο της έκφρασης αυτού του συναισθήματος.
Γιατί τα παραμύθια πρέπει να έχουν χαρούμενο τέλος, κατά τη γνώμη σου;
Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πλέον πως τα παραμύθια πρέπει να σταματήσουν να έχουν αίσιο τέλος. Εγώ θα συμφωνήσω με το μεγάλο Ρώσο επιστήμονα Βλαντίμιρ Γιακόβλεβιτς Προπ, που σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης του καταλήγει στο ό,τι υπάρχει μια σταθερή μορφολογική δομή και συγκεκριμένες λειτουργείες. Ένα παραμύθι δεν μπορεί να έχει παρά μόνο θριαμβευτικό τέλος. Είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο έρχεται η δικαίωση του καλού έπειτα από μια περιπέτεια συνάντησης και σύγκρουσης με το κακό. Θα ήθελα να προσθέσω όμως πως αν τα παραμύθια πάψουν να έχουν αίσιο τέλος, οι αντοχές μας και τα θέλω μας θα εξασθενήσουν μπροστά στην καθημερινή μας προσπάθεια για το καλύτερο και, γιατί όχι, το ονειρικό.
Θα μπορούσε ο Πρίγκιπας Αψού να μην τελειώνει χαρούμενα κι ευτυχισμένα, όπως συμβαίνει εντέλει; Δώσε μου μια διαφορετική, πιο σκοτεινή εκδοχή του.
Δεν είναι δύσκολο να σκεφτώ τη σκοτεινή εκδοχή της κατάληξης του "Πρίγκιπα Αψού", γιατί πολύ απλά η σκοτεινή εκδοχή θα ήταν και η πραγματική σε μια ανάλογη περίπτωση. Ας ξεκινήσω από το σημείο που έχει σταθεί τυχερός στη μέση της ερήμου και βρίσκει το σπίτι κάποιου τρωγλοδύτη. Πολύ απλά δεν θα του άνοιγε κανείς. Ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση, που υποτίθεται ότι μια γυναίκα είναι μόνη της, είναι απαγορευτικό υπό πραγατικές συνθήκες. Στις πόρτες υπάρχουν σιδερένιοι κύκλοι, που το χτύπημα του καθενός αναλογεί σε κάθε μέλος του σπιτιού προειδοποιητικά. Θα έμενε αβοήθητος στη μέση της ερήμου μέχρι να τον εγκαταλείψουν οι δυνάμεις του.
Πιστεύεις στο μάτι ή στην κατάρα, όπως αυτή που έριξε στο μικρό πρίγκιπα η αδελφή του βασιλιά;
Πιστεύω πολύ στην αρνητική και θετική ενέργεια. Υπάρχουν άτομα τα οποία εκπέμπουν κάτι το πολύ αρνητικό, και κατά συνέπεια αποφεύγω και δε θέλω να συναναστρέφομαι ή να συνεργάζομαι μαζί τους. Όπως και άλλα με τα οποία επιδιώκω να βρίσκομαι κοντά λόγω της θετικής τους αύρας. Δε θέλω να χρησιμοποιώ τη λέξη κατάρα, γι' αυτό και στο παραμύθι μου έχω δώσει μια διασκεδαστική, κάπως, πνοή στο σημείο αυτό.
Γιατί γράφεις παιδικές ιστορίες, παραμύθια, κι όχι, ας πούμε, ιστορίες ενηλίκων (διήγημα, νουβέλα, μυθιστόρημα);
Μέχρι τώρα με γεμίζει ο παιδικός κόσμος της φαντασίας. Ίσως γιατί έχω περάσει μια πολύ καλή παιδική ηλικία και αυτός έμμεσα είναι ένας τρόπος να ανατρέχω πιο συχνά σ' αυτήν. Είναι κάτι που μου βγαίνει αβίαστα κι ευχάριστα, νιώθω κι εγώ παιδί. Φυσικά δεν αποκλείω πως στο μέλλον μπορεί να ασχοληθώ και με τον "κόσμο" των ενηλίκων.
Έχεις σκεφτεί, ή έχεις δοκιμάσει, να ασχοληθείς με την ποίηση;
Αυτό τον καιρό σε συνεργασία με τον Pascal Millio, έναν εκπληκτικό φωτογράφο, ετοιμάζουμε νεανική εικονοποίηση. Είναι κάτι που στο σύνολό του με εκφράζει απόλυτα. Ο συνδυασμός αυτός, εικόνας και στίχου, δίνει ένα πολύ όμορφο αποτελέσμα. Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Ο στίχος αποκτάει άλλη δυναμική και η εικόνα πλαισιωμένη από στίχους, απογειώνεται. Σύντομα θα δείτε το πρώτο θέμα το οποίο είναι άκρως καλοκαιρινό.
Από τις ψηφιακές εκδόσεις του περιοδικού γραμμάτων & τεχνών Βακχικόν, θα κυκλοφορήσει σε ένα μήνα το καινούριο σου παραμύθι "Η Τελευταία δροσοσταλίδα". Μίλησε μου γι’ αυτό.
Η "Τελευταία Δροσοσταλίδα" είναι ένα από τα αγαπημένα παραμύθια που έχω γράψει.. Ίσως γιατί το θέμα είναι πολύ κοριτσίστικο και με πολλή αστερόσκονη. Έχει να κάνει με μια πολύ όμορφη νεραϊδοπεριπέτεια στην πλαγιά ενός όμορφου ελατοδάσους. Μέσα από αυτό το παραμύθι θα συναντήσουμε πολλά στοιχεία που έχουν να κάνουν με τους θρύλους, όπως συνηθίζεται να τους αποκαλούν, των λαϊκών παραδόσεων γύρω από το μυστήριο κόσμο αυτών των πλασμάτων. Μας δίνεται όμως και η ευκαιρία να περάσουμε πολλά μηνύματα και όμορφα διδάγματα μέσα από την περιπέτεια των τριών νεραϊδών του αληθινού μας παραμυθιού. Και γιατί αληθινού; Γιατί όλα τα παραμύθια που έχουν να κάνουν με αυτόν τον παράξενο κόσμο έχουν σαν βάση τους μια "παλιά" ξεχασμένη αληθινή ιστορία.
Θεωρείς ό,τι ένα παραμύθι σε μορφή e-book θα έχει απήχηση στα παιδιά, θα είναι προσβάσιμο σε αυτά και εύκολο στην ανάγνωση του;
Θεωρώ πως το παραμύθι σε μορφή e-book έχει απήχηση στα παιδιά από μια συγκεκριμένη ηλικία και μετά. Ο "Πρίγκιπας Αψού" για παράδειγμα δε θα μπορούσε να έχει ηλεκτρονική μορφή, γιατί αναφέρεται σε παιδιά 3-7 ετών και το πατροπαράδοτο διάβασμα είναι πολύ σημαντικό. Εξάλλου σ' αυτή την ηλικία τα παιδιά δεν έχουν ανακάλυψει τον κόσμο της τεχνολογίας. Η "Τελευταία δροσοσταλίδα", όμως, που αναφέρεται σε μεγαλύτερες ηλικίες πιστεύω πως θα έχει απήχηση και θα είναι ακόμα πιο διασκεδαστική η ανάγνωσή της. Είναι και ένας τρόπος να αρχίσουν τα παιδιά να αποκτούν σιγά σιγά οικολογική συνείδηση.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια, ή σκέψεις αν προτιμάς, αναφορικά με το γράψιμο και τις τέχνες;
Έχω ακόμα αρκετά παραμύθια που θέλω να ολοκληρώσω ώστε να πάρουν την τελική τους μορφή. Αυτή η διαδικασία θέλει αρκετό χρόνο, αλλά είναι και το πιο ωραίο και δημιουργικό στάδιο. Παράλληλα θα συνεχίσω να δουλεύω και κάποια θέματα νεανικής εικονοποίησης, με σκοπό την ολοκλήρωση της πρώτης συλλογής μου σε συνεργασία με το φωτογράφο Pascal Millio, όπως προανέφερα. Ελπίζω να καταφέρω να υλοποιήσω τα περισσότερα απ' αυτά.
H Έρη Μαυράκη (γεν. 1980) ζει στη Σαλαμίνα. Έχει σπουδάσει ναυτιλιακά, με μεταπτυχιακό στο μάρκετινγκ. Επίσης, έχει παρακολουθήσει μαθήματα ιστορίας τέχνης, καλλιτεχνικού αντίγραφου και ζωγραφικής. Εργάζεται στον τομέα μάρκετινγκ σε πολιτιστικό χώρο. Τα τελευταία χρόνια γράφει παιδικά παραμύθια. Το πρώτο της βιβλίο "Ο Πρίγκιπας Αψού", που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 3 έως 7 ετών, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πολιτισμός. Στις αρχές του καλοκαιριού πρόκειται να εκδοθεί το δεύτερο βιβλίο της, "Η Τελευταία Δροσοσταλίδα".
Σημ. (1) Η Έρη Μαυράκη με τον Νέστορα Πουλάκο, (2) Η Έρη Μαυράκη με τον κ. Νικολόπουλο, υπεύθυνο των Εκδόσεων Liberia Espanola, απ' όπου και διατίθεται "Ο Πρίγκιπας Αψού" στις εκθέσεις βιβλίου, (3) Το βιβλίο της Έρης στην έκθεση της Πλατείας Κλαυθμώνος.
Διαβάστε Επίσης
