Top menu

Περιεχόμενα Τεύχους 15

"O Mπουκόβσκι για τον Μπουκόβσκι - Ο Μπουκόβσκι με δικά του λόγια" (μτφρ.)

O Mπουκόβσκι για τον Μπουκόβσκι - Ο Μπουκόβσκι με δικά του λόγια, Θραύσματα, μτφρ.-επιλογή Γιώργος Αλισάνογλου, Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2008
 
Σημειώμα (του Νίκου Μπίνου)
 
Θεωρείται από τις πιο εμβληματικές μορφές στο χώρο της παγκόσμιας λογοτεχνίας και ποίησης. Μια προσωπικότητα που δε σου αφήνει πολλά περιθώρια για να καταλάβεις αν σου ταιριάζει ή όχι. Δεν υπάρχει μέση λύση. Ή σου αρέσει ή όχι. Με όπλα του τον αδιαμφισβήτητο κυνισμό του, την ολοκληρωτικά μηδενιστική του σκέψη, τις απόψεις του για τις γυναίκες αλλά και την εν γένει μποέμικη συμπεριφορά του που πηγάζει απ΄ την αγάπη του για την καλή ζωή και το ποτό, έχτισε την εικόνα του σε όσους τον παρατηρούσαν διακριτικά αλλά και σε αυτούς που τον ακολούθησαν μέχρι το τέλος της ζωής του.
 
Αυτά θεωρούνται από τους μελετητές του τα βασικά χαρακτηριστικά του γνωρίσματα. Αλήθεια όμως έχουμε ποτέ αναρωτηθεί ποίες είναι οι απόψεις του ίδιου του Μπουκόβσκι για θέματα της καθημερινότητά μας αλλά και για μια σειρά από αξίες; Όσοι λοιπόν απ΄ σας θα θέλατε να πάρετε μια μικρή γεύση για τις σκέψεις του σε μια ευρεία γκάμα ερωτημάτων δεν έχετε παρά να ανατρέξετε σε κάποιο βιβλιοπωλείο και να αναζητήσετε από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν το ολιγοσέλιδο βιβλίο "Ο Μπουκόβσκι για τον Μπουκόβσκι- ο Μπουκόβσκι με δικά του λόγια".
 
Πραγματικά πρόκειται για μια δουλειά που ενώ αρχικά δε σου γεμίζει το μάτι, εντούτοις ανατρέχοντας στο εσωτερικό του είναι άκρως πλούσιο και ιδιαίτερα μεστό περικλείοντας μια ικανοποιητική θα έλεγε κανείς θεματολογία. Είναι τόσο γρήγορο και εύκολο στην ανάγνωση του που θα σας χαλαρώσει (έστω και αν χρειαστείτε ένα ποτήρι αλκοόλ, παρέα με ένα τσιγάρο όπως άλλωστε θα έκανε και ο πρωταγωνιστής του βιβλίου), και ίσως σας δώσει την αφορμή να ξανασκεφτείτε διαφορετικά κάποια ζητήματα.
 
Θα διαβάσετε γιατί θεώρει τον Σαίξπηρ αδιάφορο και υπερεκτιμημένο και την ποίηση στο σύνολό της για πέταμα. Πως περνούσε τους δύσκολους καιρούς στη Νέα Υόρκη; Τις απόψεις του για το γράψιμο και το λιγοστό χιούμορ που υπάρχει στη ζωή μας. Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στις γυναίκες και το σεξ. Την εξήγηση του γιατί θεωρεί ουσιώδες τον ελεύθερο χρόνο. Γιατί απορρίπτει μετά βδελυγμίας τη λύση των ψυχιάτρων και της ψυχιατρικής γενικότερα.
 
Τολμάει ένα πέρασμα από τον ευαίσθητο μονοπάτι της πίστης κάνοντας και μια αναφορά για το καλό και το κακό. Και εάν δεν πειστήκατε ακόμα με όσο σας έχω γράψε: αυτά είναι ένα μέρος από όσα θα διαβάσετε. Καλή ανάγνωση κυρίες και κύριοι.